Κάτω τα χέρια από την ΔΕΗ.
Η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό όχι εμπόρευμα στα
χέρια των αρπακτικών
Η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ- Ελιάς &
Τραπεζιτών, παρά τη σκληρή εκλογική της καταδίκη, συνεχίζει με αμείωτη ένταση
το πογκρόμ μέτρων ενάντια σε κάθε εργατικό, λαϊκό και δημοκρατικό δικαίωμα και
κατάκτηση. Βιάστηκε να κλείσει τη Βουλή για να προχωρήσει απρόσκοπτα στο
καταστροφικό της έργο.
Το νομοσχέδιο διάλυσης και ξεπουλήματος
της ΔΕΗ αποτελεί ένα ακόμα έγκλημα της άθλιας συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Αποτελεί ένα σημαντικότατο βήμα στην πορεία «απελευθέρωσης της
αγοράς ενέργειας» δηλαδή τη διαχείριση και εκμετάλλευση αυτού του στρατηγικού
για την κοινωνία και την οικονομία αγαθού από κερδοσκοπικά ιδιωτικά συμφέροντα.
Είναι συνέχεια του σταδιακού ξεπουλήματος της ΔΕΗ μέσω του
χρηματιστήριου και της παράδοσης του 17% στο ΤΑΙΠΕΔ.
Η πάλη για να μην περάσει το νομοσχέδιο
για την «μικρή ΔΕΗ» αποτελεί κορυφαίο ζήτημα για τους εργαζόμενους το επόμενο
διάστημα. ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί τους εργαζόμενους και το λαό να δώσουν όλες τους τις
δυνάμεις για ένα απεργιακό κίνημα διαρκείας, πέρα από κάθε γραφειοκρατική
υπονόμευση, με στόχο την ανατροπή του νομοσχεδίου, το άνοιγμα του δρόμου για
την συνολική ανατροπή των αντεργατικών μέτρων της περιόδου, συνολικά του μαύρου
μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της κυβέρνησης τους.
Ο αγώνας αυτός αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της
μάχης για να αποτελεί η ενέργεια κοινωνικό αγαθό, όχι εμπόρευμα. Για ενέργεια
φτηνή για τον λαό, προσβάσιμη σε όλους. Για να μην υπάρχει κανένα σπίτι χωρίς
ρεύμα. Για παραγωγή με οικολογικά κριτήρια, όχι καταστροφική για το περιβάλλον.
Για την εξασφάλιση της ενεργειακής αυτάρκειας και της ασφάλειας στον εφοδιασμό
της χώρας.
Για να εξασφαλιστούν οι στόχοι αυτοί απαιτείται
ένα πρόγραμμα που να περιλαμβάνει:
α) Επανεθνικοποίηση της ΔΕΗ και εθνικοποίηση
συνολικά του τομέα παραγωγής ενέργειας . Έξω οι ιδιώτες παραγωγοί που φέσωσαν
τους καταναλωτές και την ΔΕΗ και φυσικά λειτουργούν με αποκλειστικό κριτήριο τα
κέρδη, σε βάρος των κοινωνικών αναγκών.
β) Η ΔΕΗ και συνολικά ο εθνικοποιημένος τομέας
της ενέργειας πρέπει να λειτουργεί για τον λαό, όχι για τους ιδιώτες
παραγωγούς, που ζουν από την εκμετάλλευση της ΔΕΗ, του υποτιθέμενου ανταγωνιστή
τους. Μόνο την τετραετία 2010-2013 η ΔΕΗ προικοδότησε με 5 δις ευρώ (3.5% του
ΑΕΠ) τους ιδιώτες παραγωγούς, την ίδια ώρα που αύξησε την τιμή του ρεύματος
κατά 44%!!, για τα νοικοκυριά, τους μικρομεσαίους καταναλωτές κλπ. Για αυτό
απαιτείται εργατικός και λαϊκός έλεγχος, λειτουργία για τα συμφέροντα των
εργαζομένων, όχι για τους ιδιώτες επιχειρηματίες.
γ) Πάλη ενάντια στην «απελευθέρωση της αγοράς
ενέργειας» που επιβάλλει η ΕΕ, και αποτελεί το πλαίσιο για επιβολή όλων αυτών
των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Καμιά εφαρμογή των οδηγιών της ΕΕ
(ενδεικτικά, 92/1996, 54/2003, 72/2009). Και στην περίπτωση της ΔΕΗ
αποδεικνύεται ακόμα μια φορά πως η πάλη για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα μας
φέρνει μπροστά στην αναγκαιότητα για απειθαρχία, ρήξη και αποδέσμευση από το
μηχανισμό καπιταλιστικής ολοκλήρωσης και ιμπεριαλιστικής επιβολής, της ΕΕ.
δ) Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και όλων των μνημονιακών
νόμων και δεσμεύσεων.
Για να ανατραπεί αυτή η πολιτική απαιτείται
ξεδίπλωμα μεγάλου απεργιακού κινήματος στην ΔΕΗ, αλλά και συνολικότερα ενός
πανεργατικού-παλλαϊκού αγώνα, ενός αγωνιστικού-μετώπου ρήξης-ανατροπής των
μαχόμενων δυνάμεων της εργασίας και της Αριστεράς, με στόχο να μην περάσουν
αντιδραστικά μέτρα και επιλογές.
Ο αγώνας αυτός πρέπει να είναι στα χέρια των
ίδιων των εργατών, με τα πρωτοβάθμια σωματεία και τα συντονιστικά τους μπροστά.
Με κάλεσμα του λαού σε συμπαράσταση και συμμετοχή. Αποφασιστικός, με στόχο την
νίκη. Αποφάσεις όπως η χτεσινή απόφαση της ΑΔΕΔΥ, που μια ολόκληρη προσπάθεια
σύγκρουσης και ανυπακοής με την αξιολόγηση και μια συσπείρωση 125 σωματείων την
οδήγησε σε μια εκφυλιστική 24ωρη απεργία στις 7 Ιούλη με ψήφους από ΠΑΣΚΕ και
ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, σε καμιά περίπτωση δεν στοχεύουν ή προοιωνίζουν αποφασιστικούς και
νικηφόρους αγώνες.
Σε ένα τέτοιο μέτωπο θα δώσει όλες της τις
δυνάμεις η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όχι σε προτάσεις «δημοκρατικών, προοδευτικών,
πατριωτικών μετώπων», που παραπέμπουν σε κοινοβουλευτική αναμονή από εκλογές σε
εκλογές και επιμέρους αλλαγές στο μνημονιακό «κεκτημένο», μέσα στα πλαίσια των
δρακόντιων περιορισμών της ΕΕ και του συστήματος, που θα οδηγήσουν μόνο σε
ήττες και απογοητεύσεις.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει για να αλλάξει η πολιτική και
όχι απλά ο διαχειριστής. Για να ανοίξει ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος στην
ελληνική κοινωνία με κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, με
διαγραφή του χρέους, με ρήξη / αποδέσμευση από ευρωζώνη και ΕΕ, σε σύγκρουση
με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των
εργαζόμενων.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου