Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Ανακοίνωση για την επίθεση στο φαρμακείο του Θ. Κλημόπουλου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Για την επίθεση φασιστών στο φαρμακείο του Θ. Κλημόπουλου

Οι σκοτεινές ιδέες του φασισμού και του ναζισμού, μόνο στα σκοτάδια της νύχτας βρίσκουν πεδίο να εκφράζονται. Έτσι μόνο εξηγείτε η διπλή θρασύδειλη επίθεση στο φαρμακείο που διατηρεί ο Θ. Κλημόπουλος, δημοτικός σύμβουλος με την παράταξή των «Δρόμων Συνεργασίας» στο Βόλο. Για μία ακόμη φορά, οι φασιστικές ομάδες, αποδεικνύουν τη σχέση τους με τον υπόκοσμο μιας και χρησιμοποιούν τις μεθόδους του.
Η μαζικοποίηση και δυναμική και μαχητική εμφάνιση του αντιφασιστικού κινήματος μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, αποτέλεσε ένα τεράστιο χαστούκι στους μηχανισμούς τόσο της Χρυσής Αυγής, όσο και σε μια σειρά άλλων φασιστικών συμμοριών. Άρχισε να ξεσκεπάζεται το πολυδιαφημισμένο από τα ΜΜΕ προφίλ τους, και να εμφανίζεται το πραγματικό τους πρόσωπο. Εκείνο των μπράβων του συστήματος, των τοποτηρητών των θέσεων του κεφαλαίου και των εκφραστών της πιο σκληρής εκμετάλλευσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Την ήττα τους αυτή που δέχτηκαν από το μαζικό κίνημα, προσπαθούν να την υπερβούν τόσο με την κωμική ηρωοποίηση των διωκόμενων στελεχών της Χρυσής Αυγής, όσο και με την επενασυγκρότηση φασιστικών πύρινων με χτυπήματα και λεονταρισμούς σε ανθρώπους της αριστεράς και του κινήματος. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η προκλητική επίθεση στο φαρμακείο του Θ. Κλημόπουλου.
Ο λαός του Βόλου, δεν πρέπει να αφήσει το γεγονός αυτό να περάσει ως μη γενόμενο. Με τη μαζική και μαχητική του απάντηση, πρέπει να στείλει το φασιστικό φίδι να λουφάζει ξανά στην τρύπα του. Να μη δώσουμε χώρο να  ρίξει το δηλητήριό του και να ενισχύσει με τη δράση του, την επίθεση κυβέρνησης, ΕΕ, βιομηχάνων και τραπεζιτών. Ταυτόχρονα να στείλουμε το μήνυμα πως κανείς αγωνιστής και κανένας εργαζόμενος δεν είναι μόνος απέναντι στη φασιστική βία. Είμαστε όλοι μια γροθιά ενάντια στα φασιστικά αποβράσματα και στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Σε αυτό το πλαίσιο έχουν ευθύνη όλοι οι μαζικοί φορείς της πόλης να τοποθετηθούν και να μην καλύψουν είτε με τη σιωπή τους είτε με την επικίνδυνη λογική των «δύο άκρων» και των «συνταγματικών τόξων», το φασισμό και τις πρακτικές του.      

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/12  ΣΤΙΣ 17:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥΣ



ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας 18/12/2013

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Ανακοίνωση για την κλήση από τη ΓΑΔΑ των απεργών διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ

Καλούν στη ΓΑΔΑ το προεδρείο της συνέλευσης του συλλόγου του ΕΚΠΑ!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει τις πρωτοφανείς κυβερνητικές παρεμβάσεις για την καταστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων στο ΕΚΠΑ. Η Ασφάλεια Αττικής (!) παρεμβαίνει απροκάλυπτα, με τον πιο επίσημο τρόπο, στην προσπάθεια του κράτους και της κυβέρνησης να κάμψει τη μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ.
Με πρωτοφανές θράσος, είχαν ζητήσει από το προεδρείο του συλλόγου να αποστείλει τα πρακτικά της συνέλευσης της 2/12/13 και τα ονόματα των μελών της απεργιακής επιτροπής:
Σε εκτέλεση ανωτέρω σχετικής παρακαλούμε όπως μας αποστείλετε, το συντομότερο δυνατό, τα πρακτικά της από 2-12-2013 γενικής συνέλευσης του Συλλόγου σας, γνωρίζοντας μας τα πλήρη στοιχεία των μελών της Απεργιακής Επιτροπής την ως άνω ημερομηνία”.
Η ‘ανωτέρω σχετική’ είναι η εισαγγελική παραγγελία προς το Προεδρείο του Δ.Σ. να αποστείλει τα ζητούμενα στοιχεία στο 2ο Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας, της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής!
Μπαίναν ως τώρα ‘από το παράθυρο’, τώρα πήραν το θάρρος να εμφανίζονται και από την πόρτα!
Τελευταία εξέλιξη στο θέατρο αυτό του παραλόγου, είναι ότι καλείται το προεδρείο της συγκεκριμένης συνέλευσης του συλλόγου να παρουσιαστεί στη ΓΑΔΑ, για να “καρφώσει” τα στοιχεία που ζητάει η Εισαγγελία!
Ακριβώς επειδή φοβούνται τον πανεργατικό ξεσηκωμό που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει, επιδιώκουν στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού  που έχουν επιβάλει, να τρομοκρατήσουν τον κόσμο του αγώνα, να ποινικοποιήσουν τη δίκαιη αντίδραση των κλάδων που αντιστέκονται και να συντρίψουν τις απεργίες που αντέχουν.
Το εργατικό κίνημα πρέπει να σαρώσει την πολιτική εκείνη που απλώνει το χέρι της πάνω στις λαϊκές και συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα και στο δικαίωμα της απεργίας. Η 4μηνη απεργία των διοικητικών δείχνει το δρόμο του αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης, της τρόικας και όλης της αντιλαϊκής επίθεσης.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.


ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΓΑΔΑ


Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Ανακοίνωση του Δικτύου Διοικητικών συνδικαλιστικού σχήματος στο χώρο των διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστημίων

ΔΙΚΤΥΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ
Η ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας σίγουρα έχει πολλά προβλήματα. Ο στόχος της μνημονιακής πολιτικής όμως δεν είναι να βελτιώσει τα πράγματα. Αντίθετα, την ίδια ώρα που η μαχόμενη πανεπιστημιακή κοινότητα κατασυκοφαντείται ότι δεν «αντιμετωπίζει τα προβλήματα που υπάρχουν», η τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση περικόπτει τα στοιχειώδη φοιτητικά δικαιώματα (σίτιση, στέγαση, κ.α.), μειώνει πόρους και προσωπικό, συρρικνώνοντας τη δημόσια παιδεία για να πριμοδοτήσει την ιδιωτική. ‘Έχουν κάνει σαφές ότι στόχος τους είναι η διάλυση της δημόσιας παιδείας, η συρρίκνωση της ανώτατης εκπαίδευσης και η άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση της. Αυτό δεν αποτυπώνεται μόνο στη φιλοσοφία των νόμων 4009/11 και 4076/12 ή σε επιλογές όπως η αποδιάρθρωση της διοικητικής λειτουργίας των Πανεπιστημίων με τις απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων, αλλά και στο σχέδιο για τη «χωροταξική αναδιάρθρωση» και το «στρατηγικό επανασχεδιασμό» των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ μέσα από το περιβόητο σχέδιο ΑΘΗΝΑ. Τα περιφερειακά και τα μικρά πανεπιστήμια στοχοποιούνται από καιρό ως τα πρώτα που θα περιληφθούν στις λίστες προγραφών. Δεν είναι βεβαίως τυχαίο ότι ο κυρίαρχος δημόσιος λόγος, παραβλέποντας φυσικά ότι κλείσιμο των μονάδων θα επιτείνει συνθήκες κοινωνικής και πολιτιστικής ερήμωσης στην επαρχία, απαξιώνει συστηματικά τη δυνατότητα να υπάρξουν και να αναπτυχθούν πανεπιστημιακές μονάδες σε επαρχιακές πόλεις.
Η λεηλασία της ζωής μας
Η επίθεση δεν περιορίζεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αφορά ολόκληρη την κοινωνία και στοχεύει στην ίδια μας τη ζωή. Με τα μνημόνια, τη δανειακή σύμβαση, το ευρωσύμφωνο, οι κυβερνήσεις και οι συγκυβερνήσεις Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, σε αγαστή συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ, πιέζουν αφόρητα για την υλοποίηση του επαίσχυντου Μνημονίου  με κλιμάκωση της ιδεολογικής τρομοκρατίας για «πτώχευση». Την ίδια στιγμή κηρύσσουν 20ετή «ελεγχόμενη χρεοκοπία» του εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων, σπρώχνουν χιλιάδες καθημερινά στην ανεργία, εφαρμόζουν «στάση πληρωμών» του κράτους στα νοσοκομεία, την παιδεία, τον πολιτισμό και την κοινωνική πρόνοια και ανεβάζουν τα ληστρικά επιτόκια των τραπεζών.
Όλα αυτά αποφασίζονται σε καθεστώς κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, μιας σύγχρονης χούντας που καταργεί κάθε δημοκρατικό δικαίωμα. Το καθεστώς σήμερα δείχνει το πιο αποκρουστικό πρόσωπό του, με την κρατική τρομοκρατία να κυριαρχεί σε κάθε εκδήλωση αντίστασης κι ανυπακοής, την εργοδοτική τρομοκρατία σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα να αναπτύσσεται ραγδαία με επίθεση φόβου και υποταγής των εργαζόμενων και τη φασιστική βία της Χρυσής Αυγής να επιδιώκει να χτυπήσει τους αγώνες.
Μια ολόκληρη κοινωνία αντιμετωπίζει συνθήκη καθημερινής απαξίωσης από εγχώριους κυβερνώντες και διεθνείς δανειστές και τα αλλεπάλληλα Μνημόνια και γι’ αυτό αναζητά, περισσότερο παρά ποτέ δρόμους αντίστασης, συλλογικότητας και αλληλεγγύης. Εκεί οικοδομείται για εμάς η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Οι αγώνες των εργαζομένων και ο ρόλος της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας
Ο κρατικό-κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καθώς και ο συνδικαλισμός της συναίνεσης και της υποταγής, από τα πρωτοβάθμια έως τα τριτοβάθμια, όλο το προηγούμενο διάστημα έπαιξαν κεντρικό ρόλο στο να περάσει η μνημονιακή πολιτική. Στο δικό μας εργασιακό χώρο, η ΟΔΠΤΕ τα χρόνια των Μνημονίων διέσπειρε συστηματικά τον εφησυχασμό (θα παίρναμε και αύξηση με το ενιαίο μισθολόγιο, δεν θα κλείσει κανένα πανεπιστήμιο, και πόσα άλλα…) δίνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο στην κυβερνητική εξουσία να δράσει ενάντια στους εργαζόμενους.
Οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες δε θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν κανένα αγώνα ανατροπής. Είναι απόλυτα προσδεμένες με την πολιτική των κυβερνήσεων και με τα κόμματα εξουσίας, τις οποίες υπηρέτησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι απόλυτα προσδεμένες με τα βασικά ιδεολογήματα άσκησης της σημερινής πολιτικής για το χρέος, την ανταγωνιστικότητα, την ΕΕ, το κέρδος και την κρίση.
Στις σημερινές συνθήκες απαιτείται ένα συνδικαλιστικό κίνημα που να πρωτοστατεί σε πραγματικές μάχες ανυπακοής και ανατροπής. Που θα έχει στην προμετωπίδα του τα ταξικά συμφέροντα των εργαζόμενων και των ανέργων, που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία και την οργάνωση από τα κάτω, που θα συντονίζεται με άλλους αγώνες, που θα προωθεί μορφές αλληλεγγύης και θα πρωτοστατεί στην οργάνωση αποφασιστικών αγώνων νίκης, που δε θα είναι το μακρύ χέρι του κράτους μέσα στα συνδικάτα αλλά θα επιδιώκει την ταξική ενότητα τους.
Δίκτυο Διοικητικών
Εμείς, το Δίκτυο Διοικητικών, συναντηθήκαμε, γνωριστήκαμε και αγωνιστήκαμε μαζί στις συνελεύσεις, στα συντονιστικά και στους δρόμους. Κι έχουμε σκοπό να παλέψουμε για την ανάπτυξη ενός κινήματος που θα στοχεύει καθημερινά στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων. Που θα ενώνει και δεν θα διαιρεί. Θα είναι ισχυρό, θα λειτουργεί ουσιαστικά, με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, οριζόντια, όχι από τα πάνω προς τα κάτω. Θα στηρίζεται σε ένα ζωντανό διάλογο, στον οποίο ο καθένας κι η καθεμιά να διατυπώνουν την άποψή τους.
Χωρίς “λευκές επιταγές” και αναθέσεις” ως προς τις ζωές μας, χωρίς επαγγελματίες εκπροσώπους. Γι’αυτό και επιλέγουμε την κυκλική εκπροσώπηση όλων των μελών μας στο Κεντρικό Συμβούλιο, εφόσον εκλεγούμε.
Ένα κίνημα που θα διατηρεί την ανεξαρτησία του από κόμματα, αλλά θα είναι ταυτόχρονα βαθιά πολιτικό, με συγκεκριμένους στόχους και πρόγραμμα πάλης. Που θα διαφυλάττει τον ακηδεμόνευτο χαρακτήρα των αγώνων μας έξω από κομματικές προτεραιότητες που προτάσσουν το άνοιγμα ή το κλείσιμο των κινητοποιήσεων στη βάση ψηφοθηρικών λογικών εκλογικής κεφαλαιοποίησης.
Που θα συναντιέται και θα επιδιώκει την κοινή δράση με τους υπόλοιπους εργαζομένους που αγωνίζονται τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Που θα υπερβαίνει και θα ακυρώνει τις συντεχνιακές λογικές («να εξαιρεθούμε εμείς στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, εμείς στους ΟΤΑ, εμείς στο συγκεκριμένο υπουργείο»), οι οποίες δεν είναι μόνο αντικοινωνικές αλλά και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε συνολική ήττα όλων των εργαζομένων.
Θέλουμε την οργάνωσή του κινήματος των εργαζομένων πραγματικά από τους ίδιους τους εργαζόμενους, ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που τα τελευταία 3 χρόνια έχει κάνει το παν για να εμποδίσει την ανάπτυξη του, κρατώντας τους αγώνες απομονωμένους, διαχωρισμένους και, σε τελική ανάλυση, αδύναμους. Τη διασφάλιση της συλλογικής και ισότιμης συμμετοχής όλων των εργαζόμενων στη λήψη των αποφάσεων σε κρίσιμες στιγμές, αντιμαχόμενοι τις έρπουσες λογικές συνδιαλλαγής και παραγοντισμού απ’ όπου κι αν προέρχονται αυτές, αριστερά ή δεξιά.
 Ένα ταξικό κίνημα αντάξιο των κρίσιμων περιστάσεων και της ολομέτωπης επίθεσης που δεχόμαστε. Για να καταφέρουμε να αλλάξουμε το συσχετισμό δύναμης και να ανατρέψουμε την πολιτική του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού, όπως αυτή ενορχηστρώνεται από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιδιώκοντας την υπέρβαση της καπιταλιστικής κρίσης εις βάρος μας.  
ΑΓΩΝΕΣ ΠΑΝΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΠΟΥ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΩΤΙΚΟΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Ανακοίνωση για την 6η Δεκέμβρη

«Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα».

Με αυτό το σύνθημα απάντησε ο λαός της Αθήνας το Δεκέμβρη του «44», ενάντια στην προσπάθεια της ντόπιας και ξένης αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού να υποτάξουν τη λαϊκή βούληση στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ο κίνδυνος της τυραννίας είναι όμως ξανά στο προσκήνιο, αυτή τη φορά με το πρόσωπο του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, .της ΕΕ, των τοκογλύφων και της εργοδοσίας που τρίβει τα χέρια της πάνω στο νέο κύμα εκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας, στο βωμό της κρίσης.  Μιας κρίσης που βάζει διαρκώς στο στόχαστρο τη νέα γενιά και όλες τις πτυχές της ύπαρξής της και της ζωής της. Η δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου το Δεκέμβρη του 2008, η δολοφονία του Π. Φύσα τον περασμένο Σεπτέμβρη, τα φονικά μαγκάλια της φτώχειας και της εξαθλίωσης, αλλά και ο κοινωνικός θάνατος που επιβάλουν στη νεολαία καθημερινά είναι εικόνα του παρόντος και του μέλλοντος της «ανάπτυξης» του Σαμαρά, του Μυτιληναίου, της ΕΕ και των πολυεθνικών.   
Υπάρχει όμως και μια άλλη εικόνα, εκείνη του Δεκέμβρη της εξέγερσης του 2008, που έκανε το λαό της χώρας μας, σύμβολο αγώνα των απανταχού καταπιεσμένων. Της αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ. Του αγώνα των διοικητικών των πανεπιστημίων και των εργαζόμενων στα νοσοκομεία, που σπάνε τον κυβερνητικό τσαμπουκά και δημιουργούν τις βάσεις για έναν παλλαϊκό ξεσηκωμό που θα τσακίσει τους δήμιους του λαού. Αυτή είναι η εικόνα από ένα άλλο μέλλον από εκείνο που σχεδιάζουν στις Βρυξέλες, στους «οίκους αξιολόγησης», στους τραπεζικούς ομίλους, στη βουλή και στο Μαξίμου. Είναι εικόνες από το δικό μας μέλλον, της κοινωνικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης. Της πάλης και της κατάκτησης ενός άλλου κόσμου, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.  Τον κόσμο της κοινωνικής δικαιοσύνης και της σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής.
            Σήμερα, ένα μόνο σύνθημα μπορεί να αναμετρηθεί και να νικήσει την πολιτική του κεφαλαίου: ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΔΙΑΛΕΓΕΙ Η ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ Η ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ…


ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΘΟΛΟ(ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΥ) ΣΤΙΣ 06/12 ΣΤΙΣ 17:00


ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013