Ανακοίνωση του Ταξικού Συντονισμού Ανατροπής για την "Κοινωνική Συμμαχία" και τη φιλοκυβερνητική και εργοδοτική απεργία καρικατούρα της 30ης Μαΐου

OXI στην “Ημέρα Πανεθνικής Δράσης” ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ΣΙΑ

Aγώνας για τα ανεξάρτητα συμφέροντα της εργατικής τάξης, για την ανατροπή του μνημονιακού εφιάλτη και την απειλή του πολέμου

ΓΣΕΕ-ΑΔΕΥ μας καλούν σε υποτιθέμενη "απεργία" στης 30 Μάη. Αλλά η ”απεργία” δεν εντάσσεται στις καθιερωμένες απεργιακές τουφεκιές των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, σαν αυτές που οργάνωναν τα τελευταία 10 χρόνια της κρίσης. Οι πολιτικές επιδιώξεις της “απεργίας” κρύβονται στο μνημόνιο συναντίληψης των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, με επαγγελματικούς φορείς του κεφαλαίου και των μικροαστικών στρωμάτων, στο πρόγραμμα της λεγόμενης "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ". Καλούν τους εργάτες να αγωνιστούν για την «σωτηρία» του Ελληνικού καπιταλισμού, ουσιαστικά να συνεχίζουν να πληρώνουν την χρεοκοπία του.

Η “ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ” είναι η συνέχεια της υποτιθέμενης εξόδου απο τα μνημόνια που προπαγανδίζει ή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ο γραφειοκρατικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός στεκώμενος στο ύψος του “κοινωνικού εταίρου”, μέσω της “ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ” γίνεται ιδεολογικός-κρατικός μηχανισμός ενσωμάτωσης του μνημονιακού κεκτημένου, που την επόμενη ημέρα της “εξόδου από τα μνημόνια” θα νομιμοποιεί πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά όλο των εργασιακό και όχι μόνο Αρμαγεδδώνα που επιβλήθηκε τα τελευταία χρόνια. Κοινώς όλο το αστικό μπλοκ εξουσίας ετοιμάζεται να “βαφτίσει το ψάρι κρέας” και τη διαιώνιση της εξαθλίωσης και της δουλείας σε “ανάκαμψη” και ανάπτυξη.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μικροαστικά στρώματα συνθλίβονται από την κρίση και τα πιο φτωχά από αυτά βρέθηκαν σε αγώνες και σε ορισμένες περιπτώσεις στο πλευρό της εργατικής τάξης. Αλλά το να παλέψουν οι εργάτες με σημαία τις αυταπάτες που καλλιεργούν οι καρεκλοκένταυροι της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ –ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ), στο πρόγραμμα της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ που προτείνουν, είναι ένα καινούργιο βήμα στην ταξική συνεργασία με τα αφεντικά που υπηρετούν πιστά. Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ είναι σχέδιο υποταγής της εργατικής τάξης αλλά και των μικροαστικών στρωμάτων στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, στην ταξική συνεργασία και δημιουργία συναίνεσης στην “εθνική ενότητα”. Δηλαδή ζητούν: ειρήνη με τα αφεντικά και την ΕΕ και αποδοχή του πολέμου υπέρ του ΝΑΤΟ, των εταιρειών πετρελαίου και του ντόπιου κεφαλαίου στην φλεγόμενη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Η βουτιά στην ταξική προδοσία, γίνεται 3 μήνες μετά την άρνηση των συγκεκριμένων ηγεσιών να παλέψουν ενάντια στη σφαγή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων (δικαίωμα στην απεργία κ.λπ.), των πρωτοβάθμιων σωματείων την ώρα που τα τύμπανα του πολέμου καλούν σε εθνική ενότητα και ένα νέο μακελειό μακελειό απειλεί τους λαούς στο Αιγαίο.

Πολλοί συνδικαλιστές επεσήμαναν με ακρίβεια το πρόγραμμα ταξικής συνεργασίας που φέρει τον τίτλο ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, αλλά προβληματίζονται για το τι θα κάνουν την ημέρα της απεργίας: Θα απεργήσουν ή όχι; Τα ερωτήματα και ο προβληματισμός προέρχονται κυρίως από αγωνιστές που συμμετείχαν σε όλες, ακόμα και στις πιο αποτυχημένες, απεργιακές κινητοποιήσεις, όταν η ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ δεν κούνησαν ούτε το δαχτυλάκι για την επιτυχία τους.

Είναι ολέθρια η απόφαση του ΠΑΜΕ (πιο μπροστά από το ΠΑΜΕ το εθνοσωτήριο ΜΕΤΑ της ΛΑΕ), που ενώ (όπως πάντα) καταγγέλλει την ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και διαμορφώνει το δικό του μπλοκ και τα δικά του συνθήματα, εντάσσεται στον εθνικό κορμό και ταυτίζεται στην πράξη με τον χρονικό προσδιορισμό της απεργίας που εξάγγειλαν οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Αυτή τη στιγμή, η επίδειξη νομιμοφροσύνης με την αποδοχή του χρόνου (χωρίς καμία στην πράξη χρονική διαφοροποίηση), της κινητοποίησης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων από την περιβόητη “Κοινωνική Συμμαχία” αποδεικνύει ότι το ΠΑΜΕ αναδιπλώνεται πίσω από το “βήμα” που είχε επιτευχθεί στις 12/1/2018.

Όταν ψηφίζονταν τα νέα προαπαιτούμενα μαζί και ο αντισυνδικαλιστικός νόμος για την απεργία, οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αρνήθηκαν να κηρύξουν απεργία. Τότε το ΠΑΜΕ, μαζί με όλες τις δυνάμεις που παλεύουν για την ανεξαρτησία του εργατικού κινήματος από το κράτος και τις γραφειοκρατίες, όπως και ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων, είχαν κινηθεί απέναντι στην γραφειοκρατία. Εκ των πραγμάτων, στις 12/1, δημιουργήθηκε ένα άλλο κέντρο λήψης αποφάσεων για τον αντι-μνημονιακό απεργιακό ταξικό αγώνα. Τότε αμφισβήτησαν επιτυχώς (η κινητοποίηση συγκρινόταν με πολλές γενικές απεργίες με θετικό πρόσημο) στην πράξη, το δικαίωμα των γραφειοκρατών να μπορούν μόνον αυτοί να κηρύσσουν γενική απεργία. Η αναδίπλωση του ΠΑΜΕ δεν αίρει καθόλου την ανάγκη που έχει ήδη δημιουργηθεί. Αντίθετα, οι τρέχουσες εξελίξεις κάνουν πιο επιτακτική την ανάγκη για ένα άλλο κέντρο λήψης αποφάσεων σε πλήρη ανεξαρτησία από την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που προσπαθούν να στρατεύσουν την εργατική τάξη στα σχέδια ενός νέου ιμπεριαλιστικού μακελειού.

Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν άμεσα το πρόγραμμα ταξικής προδοσίας, να καταψηφίσουν την απεργία στα σωματεία τους και να συνταχθούν με την Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων για να συνεχιστεί ο δρόμος που ανοίχτηκε το Γενάρη για ένα ανεξάρτητο κέντρο λήψης αποφάσεων της εργατικής τάξης, ανεξάρτητο από το κεφάλαιο, την κυβέρνηση και την συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Ένα κέντρο συντονισμού του αγώνα που θα παλέψει:

• για ένα πραγματικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση και απάντηση στην εφιαλτική μνημονιακή οκταετία, από την πλευρά των συμφερόντων της εργατικής τάξης,
• για ένα πρόγραμμα πάλης ενάντια στην απειλή του πολέμου που ετοιμάζεται πίσω από την παγίδα της “κοινωνικής συμμαχίας” και της “εθνικής ενότητας”.

Το σύνθημα “ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, πουλημένο μαγαζί”, που δονούσε τις κινητοποιήσεις μας την περίοδο 2010-2013, δεν έχει χάσει την επικαιρότητά του.

Ταξικός Συντονισμός Ανατροπής

Συνδικαλιστικών κινήσεων, οργανώσεων, αναλογικοτήτων, ανέργων

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη νέα σειρά κατάταξης στρατευμένων

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την νέα σειρά κατάταξης

Τα σύννεφα του πολέμου μαζεύονται επικίνδυνα όχι μόνο πάνω από την περιοχή μας, αλλά και πάνω από την ίδια μας την χώρα. Τα απανωτά επεισόδια του τελευταίου διαστήματος, η όξυνση της πολεμικής ρητορείας, η όξυνση του εθνικισμού (με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα εθνικιστικά συλλαλητήρια με αφορμή το «μακεδονικό») επιβεβαιώνουν αυτούς τους κινδύνους.

Η ειρήνη και τα συμφέροντα των λαών της περιοχής και πρώτα από όλα το δικαίωμα στην ζωή δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς των κυρίαρχων τάξεων. Ο ανταγωνισμός μεταξύ τουρκικής και ελληνικής αστικής τάξης είναι αντιδραστικός και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου. Οι λαοί δεν θα οδηγηθούν στη σφαγή για το αν την ΑΟΖ θα την εκμεταλλευτεί η NOBBLE ή η ROSNEFT, Έλληνες ή Τούρκοι καπιταλιστές.

Στην χώρα μας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κλιμακώνει την επικίνδυνη πολιτική ευθυγράμμισης με ΗΠΑ/ΝΑΤΟ-ΕΕ και τον άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ, όσο καμία άλλη κυβέρνηση, με στόχο την αναβάθμιση της θέσης και του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στη διεκδίκηση των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς τους στην ευρύτερη περιοχή, συνολικότερα την οικονομική και γεωπολιτική της αναβάθμιση. Προχωρεί ήδη σε ένα δυσβάσταχτο πρόγραμμα εξοπλισμών, κυρίως από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Το πρόσφατο μπαράζ διώξεων αγωνιστών φαντάρων, μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΚΝΕ είναι χαρακτηριστικά σημάδια της καλλιέργειας κλίματος καταστολής και υποταγής στη νέα μεγάλη ιδέα της ντόπιας αστικής τάξης.

Στην Τουρκία, η κυβέρνηση Ερντογάν ακολουθεί αντίστοιχα επιθετική πολιτική και προς το εσωτερικό της χώρας της με καταπάτηση οποιασδήποτε δημοκρατικής ελευθερίας και προς το εξωτερικό με πολεμικά μέτωπα σχεδόν σε όλες τις γειτονικές χώρες. Όπως και στην Ελλάδα οι φαντάροι γίνονται αναλώσιμοι, πιόνια πρώτης γραμμής για τις επιδιώξεις του τουρκικού κεφαλαίου. Οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας βαδίζουν στην ίδια μοίρα, έχουν τους ίδιους εχθρούς. Για αυτό είναι επιτακτική ανάγκη ενός ενωτικού αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού, διεθνιστικού κινήματος εντός και εκτός των στρατοπέδων, με σκοπό να ηττηθούν τα επικίνδυνα σχέδια τους! Μέσα στη χώρα μας και σε αλληλεγγύη με τους λαούς της Τουρκίας, των Βαλκανίων και της Αν. Μεσογείου.

Μέσα σε αυτό το τοπίο εκατοντάδες νέοι της Σειράς Μαίου ήδη περνούν τις πύλες των Κέντρων Κατάταξης! Δεν ψαρώνουμε… Σε όλες αυτές τις σαχλαμάρες περί «ψάρακα», «εκεί που αρχίζει ο Στρατός-σταματά η λογική», «θα πήξεις», «θα γίνεις άνδρας», «εδώ είναι Στρατός δεν υπάρχουν δικαιώματα», «μόνο το βύσμα θα σε σώσει κλπ. κλπ. κλπ. Το πιο χρήσιμο “όπλο” και μέσα (όπως ασφαλώς και έξω) στο στρατόπεδο είναι η συλλογική διεκδίκηση. Συλλογικά όλοι οι φαντάροι να διεκδικούν ό,τι απαιτείται για την καθημερινότητά τους. Μέσα στο στρατό έχεις δικαιώματα και πρέπει συλλογικά να τα διεκδικήσεις! Οπλίσου με θάρρος, αλληλεγγύη, συντροφικότητα και συναδελφικότητα. Ο φαντάρος είναι πολίτης με στολή και όπλο στην προσπάθεια αυτή είναι η μαχητική δράση του δικτύου ελευθέρων φαντάρων Σπάρτακος! Βγαίνουμε παραπονούμενοι για ό,τι μας αφορά και μας ενοχλεί, στέλνουμε καταγγελίες, δημοσιοποιούμε!

ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ

ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΖΙΚΟ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη δίωξη του φαντάρου που συμμετείχε στη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στη Θεσσαλονίκη

Τιμωρούν αγωνιστή φαντάρο για συμμετοχή σε συλλαλητήριο της Πρωτομαγιάς στη Θεσσαλονίκη

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την τιμωρία του φαντάρου Γιώργου Ανανιάδη, για τη συμμετοχή του στις εκδηλώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς στη Θεσσαλονίκη (όπου καλούσαν συλλογικοί φορείς, εργατικά σωματεία, συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι). Ο φαντάρος ασκώντας τα Συνταγματικά του δικαιώματα, εξέφρασε την Αλληλεγγύη του προς την εργατική τάξη, δηλώνοντας ότι οι φαντάροι είναι παιδιά του λαού. Πρόκειται για μια σκληρή και αυταρχική ποινή που επιβάλλεται με σκοπό να τρομοκρατηθεί ο κόσμος του αγώνα και η αγωνιζόμενη στρατευμένη νεολαία.

H κυβέρνηση φέρει ακέραια την ευθύνη για την τιμωρία φαντάρου ο οποίος δημόσια, σε συγκέντρωση για την εργατική πρωτομαγιά, καταδίκασε τόσο την εμπλοκή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ όσο όμως και την εκπαίδευση του ελληνικού στρατού για «σενάριο» καταστολής πλήθους. Το γεγονός έγινε λίγο μόνο καιρό όταν φαντάροι τιμωρήθηκαν για τη συμμετοχή τους σε αντιπολεμική και αντιιμπεριαλιστική πορεία. Εδώ πρέπει να γίνει σαφές ότι η κυβέρνηση αλλά και η φυσική ηγεσία του ελληνικού στρατού προσπαθούν να τρομοκρατήσουν και να φιμώσουν το σύνολο της στρατευμένης νεολαίας.

Ειδικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έχει βαρύτατες ευθύνες, καθώς δημιουργεί ένα στενό αυταρχικό πλαίσιο για τα στρατευμένα παιδιά του λαού. Επί ημερών της έχει τιμωρήσει φαντάρο που συμμετείχε σε Αντιρατσιστικό Συλλαλητήριο, σε Αντιπολεμική Κινητοποίηση, τώρα στην Εργατική Πρωτομαγιά! Σε μια περίοδο όξυνσης των εθνικιστικών κραυγών και πολεμικής προετοιμασίας για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, η κυβέρνηση και το σύστημα θέλουν να βαρέσουν σιωπητήριο στα στρατόπεδα

Οι φαντάροι όμως που προβαίνουν στις παραπάνω καταγγελίες και συμμετέχουν σε αντιπολεμικές και αντιιμπεριαλιστικές πορείες, ως γνήσια τέκνα του λαού, με αυτές τους τις πράξεις δηλώνουν χωρίς δισταγμό ότι δεν θα καταστείλουν λαϊκές κινητοποιήσεις και δεν θα πολεμήσουν σε επιθετικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για μας η στάση του φαντάρου είναι παράδειγμα για όλη την σκληρά καταπιεζόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Είναι υπόδειγμα αξιοπρέπειας και αγώνα που αποδεικνύει πως ο μόνος δρόμος για να μπορέσει ο λαός και η νεολαία να αντεπιτεθούν είναι ο συλλογικός αγώνας.

Η μαχόμενη νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι απέναντι στον εθνικισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο. Δείχνει τον δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής, για την εργατική και νεολαιίστικη αντεπίθεση απέναντι στα μνημονιακά μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Καλούμε κάθε αγωνιστή, κάθε συλλογικότητα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας, κάθε σωματείο, συνδικάτο και φοιτητικό σύλλογο να δείξει την αλληλεγγύη του στο Διωκόμενο φαντάρο.

Καμία ποινικοποίηση του αγώνα των αγωνιζόμενων φαντάρων!

Κίνημα μαζικό μέσα και έξω από τον στρατό!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Ανακοίνωση - κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας για τη διαδήλωση της 5ης Μαΐου ενάντια στην καύση σκουπιδιών απο την ΑΓΕΤ

Κυβέρνηση και Lafarge σκοτώνουν το λαό του Βόλου.

Τα σχέδια τους θα πέσουν στο κενό!

Η τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ του ομίλου Lafarge-Holcim, μονοπολιακού κολοσσού που καθορίζει σε παγκόσμια κλίμακα την παραγωγή και την τιμή στο τσιμέντο, βρίσκει στη χώρα μας και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ την πραγμάτωση των σύγχρονων κανιβαλικών δογμάτων που προωθεί ο καπιταλισμός στην εκμετάλλευση ανθρώπου και περιβάλλοντος. Η επέκταση των αδειοδοτήσεων από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που προωθήθηκαν εδώ και περίπου ένα χρόνο και ανοίγουν την πόρτα (χωρις κανέναν φραγμό πλέον) να καίει η εταιρία ως «εναλλακτικό καύσιμο» σκουπίδια από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αποτελούν την υλική εφαρμογή της αντιλαϊκής και απάνθρωπης πολιτικής . Στο πλαίσιο αυτό το εργοστάσιο «δικαιούται» να καίει, μεταξύ άλλων, 200.000 τόνους καυσίμων αποβλήτων (RDF, SRF) ετησίως, καθώς και να μπορεί να μεταφέρει με πλοία και χαμηλότερο κόστος απορρίμματα από την Ιταλία. Αυτό που μάλλον η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ως ψιλά γράμματα είναι πως η ίδια η καύση αυτών των υλικών, που αποτελούνται κυρίως από πλαστικό, παράγει διοξίνες και καρκινογόνες ουσίες, οι οποίες μέσω της εισπνοής βλάπτουν σωρευτικά.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα έγκλημα με πολλές προεκτάσεις. Αρχικά η υγεία χιλιάδων ανθρώπων θυσιάζεται στο βωμό του ανταγωνισμού για τα κέρδη της Γάλλο-Ελβετικής πολυεθνικής LaFarge. Μιας εταιρείας που για να επιβιώσει μέσα στη Συρία χρηματοδότησε παρακρατικές οργανώσεις του ισλαμικού κράτους και που οι περιβαλλοντικές της “ευαισθησίες” τίθενται συχνά προς συζήτηση.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση πριμοδοτεί αυτές τις δραστηριότητες στα πλαίσια του “εκσυγχρονισμού” και της “ανάπτυξης στα δυτικά πρότυπα”. ΕΕ, περιφερειακές και τοπικές αρχές συμπληρώνουν το παζλ του αστικού μπλοκ που με διάφορες ταχύτητες, σε διαφορετικό βαθμό και με διαφορετική επιχειρηματολογία, αλλα με κοινό στόχο την αναβάθμιση των δεικτών κερδοφορίας των επιχειρηματικών κολοσσών, δημιουργούν ή τουλάχιστον προσπαθούν να δημιουργήσουν, μια ασπίδα προστασίας στα βρόμικα χέρια των μονοπωλίων που τους «ταΐζουν». Γιατί όσο και αν αποσιωπάται εντέχνως, η καύση σκουπιδιών και η δημιουργία εργοστασίων επεξεργασίας RDF και SRF αποτελεί κατεύθυνση της ΕΕ, την οποία δεν αμφισβητεί κανείς θεσμικός και τοπικός παράγοντας (περιφερειάρχες, βουλευτάδες, δήμαρχοι κτλ). Αυτή την κατεύθυνση επιχειρεί να υλοποιήσει και ο επιχειρηματικός τυχοδιωκτισμός της δημοτικής αρχής του Βόλου, που στο πλαίσιο της συνολικής επιχειρηματικοποίησης των δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών μετατρέπει την πόλη σε ένα επικίνδυνο για τις κοινωνικές ανάγκες καζίνο, ξεγυμνώνοντας την αστική διαχείριση ως ενα απλό «κατοικίδιο» εργοδοτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ δε διαφέρει πολύ από το πολύνεκρο έγκλημα στη Μάνδρα ή από το ναυάγιο που μόλυνε με τόνους μαζούτ τις ακτές της Αττικής τον Σεπτέμβρη ή το διαρκές «επενδυτικό» έγκλημα της El Dorado στη Χαλκιδική. Δεν πρόκειται για μεμονωμένα επεισόδια, αλλά για το λογικό επακόλουθο ενός συστήματος, στο οποίο πολυεθνικές εταιρείες, σε απόλυτη σύμφυση με το κράτος, ανταγωνίζονται τυφλά σε μια κούρσα που μόνο καρκίνο, θάνατο και περιβαλλοντική καταστροφή μπορεί να σημαίνει για εμάς.

Η Lafarge δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα, ούτε έχει βγει “εκτός” της νομοθεσίας της ΕΕ. Απο αυτή την άποψη δεν τίθεται ζήτημα ενος «ανεκτού συμβιβασμού», «εξορθολογισμού» της διαδικασίας καύσης (όπως επιχείρησε να προωθήσει ο Χουντής, ευρωβουλευτής της ΛΑΕ) ή πρόκληση αισθημάτων «εταιρικής ευθύνης» (όπως έγραφαν στο κείμενο τους οι «15» δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης στο δήμο Βόλου), αλλά ενός μαζικού πολιτικού εκβιασμού με όρους κινήματος που θα συντρίψει τόσο τα κυβερνητικά σχέδια όσο και εκείνα της εταιρίας. Στο πλαίσιο αυτό η διγλωσσία της κυβέρνησης και των τοπικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε μια καρικατούρα «κακού και καλού μπάτσου», δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια γελοία απόγνωση που επιχειρεί να τσαλαβουτήσει απο τη μια στο ρεύμα των λαϊκών αντιστάσεων και παράλληλα να κάνει επικύψεις στα επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά ως μια τακτική απόλυτα εχθρική στη δυνατότητα του λαού του Βόλου να διώξει το θάνατο απο την πόλη του. Γι αυτό πρέπει να αποτελέσει αιτία πολέμου η παρουσία κυβερνητικών στελεχών στις λαϊκές κινητοποιήσεις της επόμενης περιόδου που θα αφορούν τη μάχη με την κυβερνητική πολιτική και τη Lafarge.

Για να κερδίσουμε χρειάζεται να μεγαλώσουμε την αντίσταση από τα κάτω σε σύγκρουση με λογικές που προωθούν τη λύση των προβλημάτων μας απο ομάδες παραγόντων και «ειδικών». Να συγκρουστούμε και να απομονώσουμε τον φιλοεργοδοτικό συνδικαλισμό της διοίκησης του σωματείου της ΑΓΕΤ και του ΕΚΒ. Να ενισχύσουμε το κίνημα που παλεύει με κέντρο τις ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη. Να ενισχύσουμε την αντικυβερνητική και αντιεργοδοτική πάλη. Οι μάχες της Κερατέας και της Χαλκιδικής μας δείχνουν το δρόμο. Μόνο με μια ευθεία σύγκρουση με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και το μπλοκάρισμα των οικονομικών τους ροών, μπορούμε να βάλουμε πραγματικά αναχώματα. Για να μπορεί να υπάρχει παραγωγή σε ισορροπία με το περιβάλλον, τις ανθρώπινες ανάγκες σε επίπεδο εργασίας και την ποιότητα ζωής, δεν γίνεται τον έλεγχο να τον έχουν στα χέρια τους οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Η κρατικοποίηση του εργοστασίου της ΑΓΕΤ κάτω από εργατικό έλεγχο, για να λειτουργεί σύμφωνα με τις ανάγκες μας αποτελεί στόχο πάλης που ενοποιεί ολα τα επίπεδα διεκδίκησης.

Σε αυτό το πλαίσιο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας συμμετέχει και καλεί στην πορεία του Σαββάτου 5 Μαΐου στην Πλατεία Ελευθερίας ενάντια στα σχέδια κυβέρνησης και Lafrge για την καύση σκουπιδιών .

Όλοι/Όλες στο συλλαλητήριο αυτό το Σάββατο 5/5 στις 12:00 στην Πλ. Ελευθερίας.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Μαγνησίας