Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ της ξενιτιάς για τις ευρωεκλογές

“Από κάθε γωνιά της ΕΕ να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις Ευρωεκλογές”

 

Είμαστε νέοι και νέες που από την αρχή της κρίσης ως και σήμερα βρεθήκαμε με διάφορους τρόπους σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είτε ως εργαζόμενοι, είτε ως φοιτητές, είτε ως ερευνητές σπρωχτήκαμε στην οικονομική μετανάστευση από ένα σύνολο πολιτικών επιλογών που επιβάλλονται από την ΕΕ στα κράτη-μέλη και που στη χώρα μας τις εξυπηρέτησαν οι κυβερνήσεις από την αρχή της κρίσης ως σήμερα με στόχο δήθεν “την έξοδο από την κρίση”, αλλά στην πραγματικότητα την υπεράσπιση της κερδοφορίας του συστήματος.
Ταυτόχρονα, η προσωπική μας εμπειρία μάς έδειξε ότι η κρίση δε συνιστά “ελληνική ιδιαιτερότητα”, αλλά είναι ένας πόλεμος στην καρδιά του ίδιου του εκμεταλλευτικού συστήματος, που σκοπό έχει να ρουφήξει όλες τις δυνατότητες που έχει ο άνθρωπος και η φύση, με στόχο την παραγωγή κέρδους για τον καπιταλισμό. Βλέπουμε την κρίση μέσα στα μάτια στις χώρες της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης, ακόμα κι αν δεν έχει φτάσει στα επίπεδα της Ελλάδας με τη συνθήκη της κοινωνικής καταστροφής.
Βλέπουμε πώς εκμεταλλεύονται και εδώ τους εργαζόμενους, τους νέους επιστήμονες, πως βιώνεται η ανεργία και ο ρατσισμός από πρώτο χέρι. Μας βάφτισαν expatriates για να μη μας πουν οικονομικούς μετανάστες ή μετανάστες εργάτες, για να μας διαχωρίσουν από την τάξη. Ζούμε τις προωθημένες εργασιακές σχέσεις της ΕΕ μέσα από την απλήρωτη έρευνα, το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και τις δουλειές “για τη μαθητεία και το βιογραφικό”, την επισφάλεια, τις mini και midi jobs. Βλέπουμε στην πράξη τι σημαίνει “ανταγωνιστικό περιβάλλον” και “ανεπτυγμένες οικονομίες” και “κατάργηση του κοινωνικού κράτους”. Ακόμα βλέπουμε την άνοδο του φασισμού με μαχαιρώματα και επιθέσεις σε αγωνιστές και συλλογικότητες. Σε αυτά τα προβλήματα, οι υπάρχουσες ελληνικές κοινότητες στέκονται ξένες και αδιάφορες, αν όχι εχθρικές, με σπάνιες εξαιρέσεις. Βλέπουμε να αναπτύσσεται στις κοινότητες μια συνείδηση που θέλει τους Έλληνες εργαζόμενους φταίχτες για τα δεινά που τους συμβαίνουν και τις ίδιες τις κοινότητες να επιζούν μόνο ως τμήματα του πελατειακού κράτους και του παλιού ελληνικού δικομματισμού.
Σε αυτό “το παλιό που πεθαίνει” ανήκουν οι καθεστωτικές δυνάμεις, πρώτα από όλα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που θα κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν στην εξουσία και να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, ενώ η δολοφονική νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής θα προσπαθήσει να νομιμοποιηθεί. Επίσης μέρος του ίδιου σκηνικού είναι οι επιλογές όπως “Το Ποτάμι”, η “Ελιά” και κάθε μία δύναμη που εμφανίζεται σαν κάτι νέο, που μόνο σκοπό έχουν να εγκλωβίσουν την λαϊκή δυσαρέσκεια στην ίδια παλιά αφήγηση περί νεοφιλελεύθερων επιλογών και ευρωπαϊκού οράματος.
Τέλος βλέπουμε και την Αριστερά της ήττας. Μια Αριστερά ξεδοντιασμένη, πότε ανεπαρκές ιστορικό κατάλοιπο, μουσειακό έκθεμα για την Ημέρα της Απελευθέρωσης από τους Ναζί, και πότε κλεισμένη στην παγίδα που η ίδια έστησε: της αδιαμφισβήτητης συμφωνίας με το πλαίσιο της ΕΕ. Σε όλη την Ευρώπη ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ μοιάζουν υποδείγματα, αλλά τα κόμματα της ελληνικής Αριστεράς, κοντόθωρα και ανεπαρκή, τρέχουν όλο και πιο γρήγορα να μοιάσουν στα ευρωπαϊκά “αδέλφια” τους. Κολλημένο σε μια αέναη αναβολή της μάχης που δίνεται σήμερα, το ΚΚΕ (όπως και τα περισσότερα ΚΚ της Ευρώπης) μεταθέτει για το απώτερο μέλλον την ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης, αν και δεν έχει ήδη (όπως στη Δανία) ενσωματωθεί σε φιλο-ΕΕ σχηματισμούς, όπως τα ευρωπαϊκά κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να γίνει ένα ευρωπαϊκό κόμμα σαν αυτά που εκπροσωπούνται από το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς: κόμματα που δεν αμφισβητούν την υπάρχουσα δομή και λειτουργία της ΕΕ, που έχουν συμφωνήσει σε ιμπεριαλιστικές επιθέσεις, που έχουν συμφωνήσει σε αντίστοιχα μνημόνια και ιδιωτικοποιήσεις.
Τις λαμπρές μέρες αντίστασης του ελληνικού λαού όμως τις μοιραστήκαμε και εμείς. Όταν οργανώνονταν σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες οι συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στην κατειλημμένη ΕΡΤ, σιτς αντιφασιστικές συγκεντρώσεις για τις δολοφονίες της Χρυσής Αυγής. Υπήρξαμε ενεργοί στα κινήματα των πλατειών και του ευρωπαϊκού Occupy, ενώ προσπαθούμε να συμμετέχουμε ενεργά στα κινήματα των χωρών που βρισκόμαστε. Συναποτέλεσαμε  τη φωνή της Ελλάδας που δεν συμβιβάζεται με το στίγμα του σπάταλου τεμπέλη, αλλά που αναδεικνύει τη θέληση των ευρωπαϊκών λαών να πάνε τα πράγματα διαφορετικά, σε ριζικά άλλη κατεύθυνση.
Εμείς λοιπόν δηλώνουμε ότι απαιτείται να στηριχτεί και σε αυτές τις Ευρωκλογές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιο δυνατά από ποτέ. Όχι μόνο γιατί μιλάει για αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ, αλλά και γιατί δίνει τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο στους εργαζόμενους της ΕΕ σήμερα: να διαλύσουν αυτό το ατσάλινο κλουβί που τους εκμεταλλεύεται και να χτίσουν αλλιώς τις κοινωνίες τους, βασισμένες στην αλληλεγγύη και τη συναδέλφωση των εργαζόμενων.
Ταυτόχρονα επιθυμούμε την καταγραφή του αντι-ΕΕ και αντικαπιταλιστικού ρεύματος στην Ελληνική κοινωνία μέσω της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ώστε να αναπτυχθεί σε πανευρωπαϊκό ρεύμα μια σοβαρή αμφισβήτηση της ΕΕ από την Αριστερά, που θα βάζει όλα τα ζητήματα επί τάπητος και δεν θα χαρίζει τη θέση για έξοδο από την ΕΕ και διάλυση του ευρώ στις εθνικιστικές φωνές, όπως συμβαίνει τώρα με τον Φάραντζ στην Αγγλία ή τη Λεπέν στη Γαλλία, τον Βίλντερς στην Ολλανδία κ.ο.κ. Θέλουμε και πιστεύουμε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με τη δημοκρατική λειτουργία της, το μεταβατικό της πρόγραμμα και τον διεθνισμό της μπορεί να αποτελέσει την “κόκκινη σφήνα’ στην Αριστερά της ήττας και ένα πανευρωπαϊκό παράδειγμα για τους εργαζόμενους.

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 25ης Μαΐου ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ –ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ –ΕΕ –ΜΝΗΜΟΝΙΑ

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ:
ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ηνωμένου Βασιλείου
ΑΝΤΑΡΣΥΑ Βελγίου
ΑΝΤΑΡΣΥΑ Βερολίνου
ΑΝΤΑΡΣΥΑ Γαλλίας

ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΕ

Αυστρία:
Παπαπαύλου Έφη

Γερμανία:
Αναγνωστάκη Τατιάνα
Ερωτοκρίτου Αγγελική
Βαβάκου Άννα
Κόλλιας Κώστας
Κόρδας Γιάννης

Δανία:
Βασιλόπουλος Νίκος
Φλωριώτης Γεωργής

Ιταλία:
Γκιζελής Αντώνης
Κακογιάννου Εύα
Κούριας Βασίλης
Τσεμεκίδου Σοφία
Χονδρογιάννης Σταμάτης

Ολλανδία:
Γιαννόπουλος Ανδρέας
Ιωαννίδου Βίκυ
Καζάκου Ιωάννα
Μπέρση Ναταλία
Μπροτζάκης Φαίδωνας
Παυλόπουλος Δημήτρης
Πρωιμάδης Γιάννης
Τσούπρου Σοφία
Φραγκούλη Αθηνά

Σουηδία:
Κυριακίδη Σοφία
Μουστέρη Βικτωρία

Αρθρο του Παναγιώτη Μαυροειδή



Στο δια ταύτα: ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επειδή και διότι…

                                                                                                            του Παναγιώτη Μαυροειδή


Μήνυμα ηχηρό: Τιμωρία στους κοινωνικούς δολοφόνους με τον πιο βαρύ τρόπο
Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι ψήφος πραγματικής εκδίκησης και  τιμωρίας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που έχουν το θράσος να ζητούν ‘’σταθεροποίηση’’ στον πάτο της κοινωνικής κόλασης που έχουν δημιουργήσει με τα μνημόνια. Έχουν το θράσος να ζητούν πράσινο φως για νέα ληστεία. Να τους κόψουμε το βήχα και τα πόδια. Να τους ανατρέψουμε όσο πιο γρήγορα και συντριπτικά γίνεται.
Στάση διαυγής: Για την έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ-Για να ζήσει ο λαός!
Παραμονή στην ευρωζώνη και την ΕΕ, σημαίνει ότι τα μνημόνια γίνονται μόνιμα. Η  ανεργία, η λιτότητα, η εκθεμελίωση των εργασιακών σχέσεων, η διάλυση παιδείας, υγείας και ασφάλισης, γίνονται καθεστώς. Για να ζήσει ο λαός, για να έχουν δουλειές οι εργαζόμενοι και οι νέοι, για να μη ξεκληρίζονται οι αγρότες, απαιτείται  έξοδος από ευρωζώνη και Ευρωπαϊκή Ένωση. ΕΕ και αριστερή πολιτική είναι δρόμοι ασύμβατοι. Είναι σα να θέλει κάνεις να βάλει κλιματισμό στην κόλαση. Αδύνατο, αλλά  και χωρίς νόημα.
Απόφαση επιβίωσης: Ενάντια σε αυτούς που κατέχουν χίλιες φορές το περιττό όταν ο κόσμος είναι στη στέρηση
Για να ζήσουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες, φτωχοί, πρέπει κάποιοι να πληρώσουν για αυτά που έχουν αρπάξει και φυσικά να μην πληρωθεί το ληστρικό χρέος. Πρέπει να ''κοντύνουν'' οι ντόπιοι συνέταιροι και τα χέρια της ΕΕ στην μνημονική πολιτική. Αυτοί που καταλαμβάνουν τους δρόμους με διόδια. Που χρηματοδοτούν με τα αιματηρά κέρδη τους τα κανάλια τους για να ξερνούν την ψεύτικη αλήθεια των συμφερόντων τους. Που αλλάζουν σημαίες ευκαιρίες στα καράβια τους και πλέουν αμέριμνα σε θάλασσα φοροαπαλλαγών. Που ανοιγοκλείνουν όποτε θέλουν τις βιομηχανίες. Το  ΕΞΩ από την ΕΕ, που λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πάει μαζί με ένα ΜΕΣΑ σε ένα αντικαπιταλιστικό δρόμο και  ανατροπή, με τους εργαζόμενους στην εξουσία, στο τιμόνι της κοινωνίας.
Ρεαλισμός του αγώνα: Ο κόσμος δεν αλλάζει με λόγια και χαρτιά αλλά με συλλογικό κοινωνικό αγώνα
Το κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ,  είναι να συγκροτήσουμε το αντίπαλο δέος, αυτών που θα δράσουν έξω από το πλαίσιο, ενάντια στο πλαίσιο που επιβάλλει την κοινωνική κόλαση. Ο κόσμος δεν αλλάζει με λόγια. Ο φόβος δε σπάζει στο παραβάν. Αλλά μόνο όταν το ‘’εγώ’’ γίνεται εμείς, και όταν το ‘’εμείς’’ γίνεται ‘’εμείς μπορούμε’’, μέσα στο καμίνι του αγώνα, στο βάδισμα στο δρόμο. Με "νου, λογισμό κι όνειρο", με οργανωμένο, ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, να ζήσουμε με ελευθερία και αξιοπρέπεια, δουλειά και δημοκρατία. Σ΄ αυτόν τον αγώνα μετράει το μπόι της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ανάγκη της εποχής: Για μια αριστερά απειλή για την εξουσία και απαντοχή για τον εργαζόμενο και φτωχό κόσμο
Το νέο δόγμα ‘’ανήκουμε στη Δύση, στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και δεν το αμφισβητούμε’’, που εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, ατιμάζει την αριστερά και αποθρασύνει τον αντίπαλο. Ετοιμάζει τραγωδίες όπως στην Κύπρο.
Η αναβολή των κοινωνικών αγώνων και των στόχων πολιτικής ανατροπής, με τη χριστιανική αναμονή μιας θολής ‘’λαϊκής εξουσίας’’ και ενός ‘’σοσιαλισμού που (δεν) γνωρίσαμε’’, το σημειωτόν του ΚΚΕ, μετατρέπουν τους αγωνιστές σε παρακολουθητές.
Η ισχυρή παρουσία, του τρίτου, διακριτού πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι όρος για ένα  κοινό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, μια μαχόμενη αριστερή συμπαράταξη με στόχο την ανατροπή.
Το 2,5% της ψήφου στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις περιφερειακές εκλογές, να στερεωθεί και να βαθύνει, με ανατροπή του αντιδημοκρατικού ορίου του 3% για την εκλογή ευρωβουλευτών. Θα είναι νίκη για το μαχόμενο κόσμο και όλη την αριστερά.
Είναι η πλέον χρήσιμη και κερδισμένη ψήφος!

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Δήλωση του Στάθη Ντούρου και του Μάνου Σκούφογλου



ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις Ευρωεκλογές!

Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή είχε μια πολύ θετική παρουσία στις περιφερειακές εκλογές. Εξέλεξε και πάλι περιφερειακό σύμβουλο. Αύξησε το ποσοστό της από 1,69 σε 2,23% και τις ψήφους τις από 7.500 σε 10.000. Στην περιοχή του Βόλου, ειδικά, πήρε 3,2% και πάνω από 2.000 ψήφους.
Η Ενίσχυση της Αριστερής Παρέμβασης βρίσκεται σε αντιστοιχία με τη γενική ενίσχυση των συνδυασμών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλη την Ελλάδα. Στις περιφερειακές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγράφει ένα πανελλαδικό 2,3% (128.000 ψήφους περίπου), που είναι το καλύτερο αποτέλεσμα που είχε ποτέ η αντικαπιταλιστική αριστερά στην Ελλάδα. Σε δύσκολες συνθήκες, χωρίς καμία χρηματοδότηση και παρά το φράγμα που της είχαν υψώσει τα ΜΜΕ, εκλέγει συμβούλους σε 7 περιφέρειες και σε περισσότερους από 15 δήμους. Χωρίς να είναι ακόμα επαρκές για τις τεράστιες απαιτήσεις της εποχής της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού, το αποτέλεσμα αυτό δείχνει ότι υπάρχει πλέον ένα αντικαπιταλιστικό, επαναστατικό ρεύμα με πανελλαδική εμβέλεια και ρίζες στους αγώνες των εργαζομένων, των άνεργων, των καταπιεσμένων. Αυτό το ρεύμα θα συνεχίσει να οικοδομεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μετά τις εκλογές, όπως έκανε και πριν.
Η παρουσία μας μέσα στο περιφερειακό συμβούλιο αποσκοπεί, πριν από όλα, στο να μη μείνει τίποτα από όσα συμφωνούνται μεταξύ των κυβερνητικών παρατάξεων κρυφό από τη μάζα των κατοίκων της Θεσσαλίας. Η δική μας δέσμευση δεν είναι ούτε έργα για την τσέπη των εργολάβων, ούτε ρουσφέτια: είναι να συνεχίσουμε ασυμβίβαστα την ανυποχώρητη σύγκρουση, πρώτα και κύρια εκεί που κρίνονται όλα, στο δρόμο. Είναι, ταυτόχρονα, να υπηρετήσουμε το σχέδιο για μια ριζική ανατροπή της κυβέρνησης, της τρόικα, των αφεντικών στην Ελλάδα και την ΕΕ, με ένα μαζικό, μαχητικό εργατικό κίνημα. Αυτό το σχέδιο είναι σε πλήρη αλληλεγγύη και συμφωνία με το πολιτικό πρόταγμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που συμμετέχει και στη μάχη των ευρωεκλογών αυτή την Κυριακή.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιμένει ότι αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα δεν είναι οι διάφοροι επίδοξοι σωτήρες που διεκδικούν την πρωθυπουργία, αλλά μια εξέγερση τώρα. Μια εξέγερση οργανωμένη και συνειδητή, που θα υποσκάψει το πολιτικό σύστημα: τη συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τους πρώην κυβερνητικούς εταίρους της ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι και όποια άλλα εναλλακτικά εργαλεία ετοιμάζει το σύστημα βλέποντας ότι τα κόμματά του διαλύονται, τη Χρυσή Αυγή των ρουφιάνων και μπράβων του κεφαλαίου. Μια εξέγερση που θα στοχεύσει, όμως, χωρίς περιστροφές και ενάντια στο κοινωνικό σύστημα που κρύβεται πίσω από το πολιτικό: τον καπιταλισμό.
Παρά τα όσα διαφημίζει ο Σαμαράς, όλοι ξέρουν ότι το σύστημα δεν σταθεροποιείται, ούτε καμιά ανάπτυξη έρχεται. Θα υπάρξουν νέες εξεγέρσεις και γύροι εργατικών και λαϊκών αγώνων, που προκειμένου να νικήσουν αυτή τη φορά θα χρειαστεί να βασιστούν σε ένα σαφές αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει: γενναίες αυξήσεις μισθών και συντάξεων, απαγόρευση των απολύσεων, μονομερή κατάργηση των μνημονίων, διαγραφή του χρέους, αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ και το ευρώ, κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, έλεγχο των εργαζομένων παντού. Ένα πρόγραμμα που θα καταλήγει σε μια ριζικά διαφορετική κοινωνία, με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.
Αυτό το σχέδιο δεν είναι ουτοπία, είναι αυτό που επιβάλει η ανάγκη των πολλών, των εργαζομένων, των ανέργων και των καταπιεζόμενων στρωμάτων, ενάντια στην απληστία των λίγων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των αφεντικών.
Ένας τέτοιος αγώνας και ένα τέτοιο πρόγραμμα εξαρτώνται από την ενίσχυση ενός αντικαπιταλιστικού ρεύματος, που δεν θα αναβάλει όλους τους κρίσιμους αγώνες για το μέλλον, όπως το ΚΚΕ, ούτε θα υπόσχεται την απατηλή μαγική λύση “ψηφίζουμε και φεύγουν”, ωθώντας τη μάζα στην παθητική αδράνεια, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα αποτελεί έκφραση ενός τέτοιου αντικαπιταλιστικού ρεύματος, και για αυτό πρέπει να ενισχυθεί και στους δρόμους, αλλά και στις εκλογές.
Στις εκλογές δεν διαλέγουμε το λιγότερο κακό, ούτε ψηφίζουμε με βάση τα εκβιαστικά διλήμματα που μας βάζει η κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση: “Σαμαράς ή χάος”, “Τσίπρας ή Μέρκελ” κλπ. Ψηφίζουμε αυτό που θεωρούμε πιο σωστό για τη ζωή και τους αγώνες μας. Ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Στάθης Ντούρος,
υποψήφιος περιφερειάρχης με την Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία,
εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος

Μάνος Σκούφογλου,
 υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας
με την Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Στις ευρωεκλογές και στις γειτονίες να κάνουμε ανταρσία!


Το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών στον δήμο Βόλου έστειλε σπίτι του τον γυρολόγο πρώην δήμαρχο Πάνο Σκοτινιώτη. Η αποφασιστική καταδίκη των κύριων εκφραστών των καταστροφικών πολιτικών των μνημονίων και της ΕΕ που διοίκησαν τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια δεν άλλαξε όμως το τοπίο.  Ιδιωτικά συμφέροντα που μέσα από την αντιδραστική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη βλέπουν ένα νέο πεδίο κερδοφορίας να ανοίγει μπροστά τους, επέλεξαν στις φετινές εκλογές να στρατευτούν με τις πιο επιθετικές, τυχοδιωκτικές και επικίνδυνες αντιλήψεις όπως αυτές εκφράζονται μέσα από τον συνδυασμό του παράγοντα του σάπιου ελληνικού επαγγελματικού αθλητισμού Αχιλλέα Μπέου. 

Η ανάδειξη όμως του Μπέου στα τοπικά ζητήματα της πόλης, άσχετα αν τελικά αναδειχθεί δήμαρχος, αποτελεί μία βαθιά στροφή εκφασισμού όπου η διαμεσολάβηση των λαϊκών συμφερόντων αντικαθίσταται από μια δικτατορία του ρουσφετιού, από φέουδα επιχειρηματιών που θα βάλουν βαθιά το χέρι σε δημόσιο χρήμα και σε κοινοτικά κονδύλια και θα μετέχουν ανενόχλητοι στην λήψη αποφάσεων όπου θα σφετεριστούν τον δημόσιο πλούτο σε καλλικρατικούς δήμους-επιχειρήσεις. Αποτελεί κομμάτι του σχεδίου συμφερόντων όπως του Μαρινάκη στον Πειραιά, όπου εν απουσία παρέμβασης ενός μαχητικού εργατικού κινήματος, ανοίγει το πεδίο με μαφιόζικες πρακτικές να εισβάλλουν στην δημόσια σφαίρα χωρίς κανένα έλεγχο ιδιωτικά συμφέροντα. Το φαινόμενο αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά την πιο αιχμηρή έκφανση των επιδιώξεων των Καλλικρατικών νόμων συγγραφέας των οποίων ήταν και ο Πάνος Σκοτινιώτης.

Σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας θέλουμε να επισημάνουμε καταρχήν προς τον επίδοξο δήμαρχο, ότι ο Βόλος δεν θα γίνει το Μονακό τις σάπιας βιτρίνας που ορέγεται όσο περνάει από το χέρι μας και όσο αντέχει η καρδιά μας να παλεύουμε. Ο Βόλος για μας, μία πόλη ανέργων και εργαζομένων δεν θα γίνει επιχειρηματικό πάρκο της πιο ακραίας εργασιακής εκμετάλλευσης. Ο Βόλος δεν θα γίνει σαν τι κερκίδες που έχει μάθει να κουμαντάρει ο Μπέος, με σουίτες πολυτελείας για εκλεκτούς και με τσιμεντόλιθους για τους υπόλοιπους για να σπάζουν στο τέλος οι επιδοτούμενοι οπαδικοί στρατοί τα κεφάλια τους.

Επιδίωξή μας είναι ο Βόλος να γίνει «πρωτεύουσα» ανατρεπτικού αγώνα ενάντια στην επίθεση των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του ΔΝΤ και των επίδοξων δημάρχων που θα επιδιώξουν να κάνουν την αρπαχτή τους. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε ότι η παράταξη του Μπέου δεν δημιουργήθηκε με παρθενογένεση ούτε αποτελείται από άφθαρτους νέους. Είναι γνωστό σε όλους τους Βολιώτες ότι ένας από του κύριους θαμώνες του εκλογικού του κέντρου είναι ο Γ. Μουλάς ο οποίος χρόνια ολόκληρα  δραστηριοποιείται στο Δήμο Βόλου με την παράταξη της ΝΔ ενώ τον περασμένο χρόνο άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με την Χρυσή Αυγή – πράγμα που άλλωστε ήδη γίνεται μέσα στο ψηφοδέλτιο του Μπέου.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Α. Μπέος ζητάει την ψήφο των πολλών για τα συμφέροντα των λίγων. Πίσω από τις αντισυστημικές κορώνες η παράταξη του, όπως φαίνεται και από το ψηφοδέλτιό του δεν έχει καμία σχέση με ότι αφορά τις ανάγκες των πληττόμενων από την κυρίαρχη πολιτική, κοινωνικών στρωμάτων. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι πέρα από την αβάσταχτη ελαφρότητα της «χαβαλετζίδικης» ψήφου, με τους πολίτες που πιστεύουν ότι με ένα στημένο παιχνίδι ή ένα σφύριγμα στην παράταση θα πάρουν πίσω την κλεμμένη τους ζωή δεν έχουμε κοινό όραμα. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη απόδειξη από την ίδια την μνημονιακή πραγματικότητα ότι ο ξεσαλωμένος επιχειρηματικός κόσμος που βοά από την κρίση είναι πρωταθλητής στην διαφθορά και την αναξιοκρατία και ήταν πίσω από κάθε εκφυλισμένο φαινόμενο στην τοπική και κεντρική πολιτική σκηνή, όχι μόνο τα τελευταία χρόνια αλλά ολόκληρες δεκαετίες.

Από την άλλη μεριά η ανάδειξη του Μαργαρίτη Πατσιαντά στον δεύτερο γύρο, θα περίμενε κανείς να σημάνει μια αποφασιστική απεύθυνση από τον ίδιο στον δοκιμαζόμενο λαό του Βόλου να ολοκληρώσει το έργο των εκλογών με την εκλογή του στην θέση του δημάρχου, πράγμα που όπως ισχυριζόταν θα σήμαινε για την επόμενη μέρα μια ανάταση των αγώνων του λαού και της αριστεράς. Αντιθέτως δεν χρειάζεται να είναι κάποιος προφήτης για να αντιληφθεί ότι οι επιδιώξεις όχι μόνο του Μ. Πατσιαντά, αλλά και του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ απέχουν παρασάγγας από το αναγκαίο που χρειάζεται για να νικήσουν οι εργαζόμενοι. Σε αντίθεση με την προεκλογική ρητορεία για τσάκισμα των μνημονιακών δυνάμεων και για «δήμο της αριστεράς», μετά τις εκλογές ο Μ. Πατσιαντάς μπέρδεψε τους εχθρούς με τους φίλους του και έστειλε κάλεσμα ενότητας στον «τελειωμένο» Πάνο Σκοτινιώτη και στον Μ. Μιτζικό για μία προοδευτική συνεργασία πέρα των εκλογών με τους οποίους όπως δήλωσε  «είναι πολύ περισσότερα αυτά που μας ενώνουν από αυτά που μας χωρίζουν»! Αποδεικνύεται για ακόμη μία φορά ότι η διαχείριση στα πλαίσια της ΕΕ και του Καλλικράτη όχι μόνο δεν θα φέρει βελτίωση στην θέση που βρίσκεται ο λαός αλλά θα ενσωματώσει με γοργούς ρυθμούς όποιον έχει την αυταπάτη ότι θα τα βγάλει πέρα χωρίς ρήξεις. Στο ίδιο μήκος κύματος, στο «λαχάνιασμα» του ΣΥΡΙΖΑ στον πρώτο γύρο πανελλαδικά συνέβαλε η απουσία πραγματικής εναλλακτικής απέναντι στον κόσμο του κεφαλαίου και η απουσία ανατρεπτικού σχεδίου.

Μια γνήσια εργατική και λαϊκή αυτοδιοίκηση με τα όργανα πάλης του λαού στις γειτονιές και τις πλατείες είναι η μόνη λύση να επιβληθεί το δίκιο, να μπει φρένο στην σπατάλη και κοινωνικός έλεγχος στον δημόσιο πλούτο και να φτιάξουμε το αντίπαλο δέος στο καπιταλιστικό σφαγείο των μνημονίων και της ΕΕ και στους καλλικρατικούς επιχειρηματικούς δήμους. Αυτό πρεσβεύει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και με αυτή την λογική πολιτευτήκαμε στις περιφερειακές εκλογές με την Αριστερή Παρέμβαση στην Θεσσαλία από τις οποίες βγήκαμε ενισχυμένοι, ενώ στον δήμο Βόλου μας στήριξε με την ψήφο του πάνω από το 3% του εκλογικού σώματος  και εξέλεξε τον Στάθη Ντούρο περιφερειακό σύμβουλο. Η οργή του κόσμου της εργασίας και η αποφασιστική βούληση να μπει τέρμα στο εκφυλισμένο μνημονιακό τοπίο, θα εκφραστεί από τις δυνάμεις μας και απέναντι στην επόμενη δημοτική αρχή! Μπορεί ουσιαστικά με τις απαιτήσεις του Καλλικράτη να μας απαγορεύτηκε να κατέβουμε στον δήμο αλλά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την αποφασιστική παρέμβαση για ένα νέο γύρο αγώνων.

Στην ανακοίνωσή μας πριν τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών  εκτιμήσαμε ότι οι εργατικές και λαϊκές αγωνιστικές διαθέσεις για ανατροπή του σάπιου πολιτικού συστήματος και η ανάγκη για μία λαϊκή αυτοδιοίκηση, όπλο στα χέρια του λαού και όχι του κεφαλαίου και της ΕΕ, δεν εκπροσωπούνται από κανένα συνδυασμό. Η εκτίμηση αυτή ισχύει και για τον δεύτερο γύρο.

Σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας δεν θέλουμε να προτρέψουμε τον κόσμο που αγωνιά να «κλείσει τα αυτιά του», όπως έκανε ο Α. Νάνος εκπρόσωπος της Λαϊκής συσπείρωσης. Η απουσία ενός μαχητικού κινήματος στην πόλη δεν αντιμετωπίζεται ούτε με κλειστά μάτια, ούτε με κλειστά αυτιά, ούτε με υγειονομικές ζώνες και άσφαιρα πυρά. Αντιλαμβανόμαστε την ποιοτική διαφορά που σηματοδοτεί η ανάδειξη του Μπέου στον δεύτερο γύρο και δεν τηρούμε ίσες αποστάσεις από αυτόν και τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουμε κοινές αγωνίες και με τον κόσμο που θέλει να αποφύγει τα χειρότερα συμμετέχοντας για να μην βγει ο Μπέος με κριτική στήριξη στο Μ. Πατσιαντά, όπως και με τον κόσμο που δεν θα συμμετάσχει στην κάλπη του δήμου βιώνοντας αδιέξοδα, σε ένα πλαίσιο αναζήτησης πάντα μιας πραγματικής ανατρεπτικής φωνής που θα κάνει την διαφορά. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να έχει κανείς την αυταπάτη ότι με μία ψήφο θα εκλέξει κάποιον αριστερό σωτήρα που θα τον σώσει χωρίς αγώνες και με συμμαχίες με τέως αποτυχημένους δημάρχους και «προοδευτικούς» νεοδημοκράτες. H ΑΝΤΑΡΣΥΑ εξάλλου έχει ξεκάθαρη θέση για την αποτυχία μιας αριστερής διαχείρισης του Καλλικράτη και δεν θα συναινέσει σε αυτή αλλά αντιθέτως θα αντιπολιτευθεί με κάθε τρόπο. 


Καλούμε τους εργαζόμενους, την νεολαία και τον λαό του Βόλου καταρχήν να μην στηρίξει σε καμιά των περιπτώσεων τον συνδυασμό του Α. Μπέου και να τον καταδικάσει στην ήττα. Να ξεπεράσουν το δίλημμα να διαλέξουν μεταξύ των δύο μνημονιακών αντιπάλων, Αγοραστού και Τσιλιμίγκα, στο β γύρο των περιφερειακών και να απεγκλωβιστεί πολιτικά από τα περιοριστικά διλήμματα των δεύτερων γύρων συμμετέχοντας στη μεγάλη και κύρια πολιτική μάχη των ευρωεκλογών, από την σκοπιά της ενίσχυσης εκείνης της πολιτικής και κοινωνικής δύναμης του ανατρεπτικού αντικαπιταλιστικού κινήματος που είναι η αποκλειστική προϋπόθεση και εγγύηση για την αποσταθεροποίηση του μνημονιακού ευρωσφαγείου, για να μην περάσουν αλλά μέτρα και για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για την χώρα και διεθνώς ενάντια σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο. Μια τέτοια ενίσχυση των δυνάμεων της ΑΝΤΑΣΥΑ θα σηματοδοτήσει μεταξύ άλλων για την Μαγνησία και τον Βόλο βασική ώθηση για την υλοποίηση του στόχου, που έχουμε θέσει για την μαχητική παρέμβαση στα τοπικά ζητήματα την επόμενη περίοδο, καλύπτοντας το κενό μιας εργατικής λαϊκής αντικαπιταλιστικής συλλογικότητας.


ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας 21/5/2014

Το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις ευρωεκλογές



Ευρωψηφοδέλτιο μάχης και ανατροπής από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέθεσε το ψηφοδέλτιό της για τις ευρωεκλογές της 25ης Μάη. Στους 42 υποψήφιους συμπεριλαμβάνονται πρωτοπόροι αγωνιστές του εργατικού και λαϊκού κινήματος, μαχητές για την υπεράσπιση και κατάκτηση των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, διανοούμενοι και δημοσιογράφοι, νέοι και νέες, στελέχη της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Στο ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγράφεται μία τάση ευρύτερης συσπείρωσης δυνάμεων της ανατρεπτικής δράσης και σκέψης της Αριστεράς και του κινήματος.
Ολόκληρο το ψηφοδέλτιο είναι:

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

1.             ΑΔΑΜΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Γεωργίου, περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας και Γεν. Γραμματέας συλλόγου συνταξιούχων ΙΚΑ Ελασσόνας

2.             ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΤΑΣΟΣ) του Βασιλείου, εκδότης της εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη»

3.             ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του Ευαγγέλου, γιατρός, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

4.             ΒΑΣΣΑΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Στυλιανού, πολιτικός επιστήμονας και ερευνητής σε θέματα ΕΕ

5.             ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του Κωνσταντίνου, δημοσιογράφος - οικονομολόγος

6.             ΓΑΣΤΕΡΑΤΟΣ ΚΙΜΩΝΑΣ του Γεωργίου, αγωνιστής του φοιτητικού κινήματος και της ΕΑΑΚ

7.             ΓΕΡΟΤΖΙΑΦΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ του Θωμά, γιατρός, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris 6

8.             ΓΚΑΡΓΚΑΝΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) του Χρήστου, μέλος του ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διευθυντής εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη».

9.             ΓΡΑΨΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Γεωργίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση

10.          ΔΕΛΑΣΤΙΚ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΓΑΣΠΑΡ του Χρύσανθου, δημοσιογράφος - διευθυντής εφημερίδας "Πριν"

11.          ΔΡΙΤΣΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Γεωργίου, ειδικευόμενος ιατρός, πρόεδρος του Συλλόγου ειδικευόμενων ιατρών Νοσοκομείου "Ευαγγελισμός".

12.          ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ του Σπύρου φοιτήτρια Ιατρικής, μέλος της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ)

13.          ΖΟΡΜΠΑΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΑΛΕΚΑ) του Γεωργίου, δικηγόρος, μέλος της Κίνησης για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας (ΚΕΔΔΕ)

14.          ΖΟΥΠΑ ΣΤΥΛΙΑΝΗ (ΣΤΕΛΛΑ) του Δημητρίου, μέλος Σωματείου Βιβλίου-Χάρτου

15.          ΖΩΓΡΑΦΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ – ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του Ευσταθίου, βιολόγος, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ)

16.          ΚΑΡΑΜΠΕΛΗ ΜΑΡΙΑ του Γεωργίου, αγροτική γιατρός, αγωνίστρια του νεολαίστικου κινήματος και της ΕΑΑΚ.

17.          ΚΑΤΣΙΜΠΑ-ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ΔΑΦΝΗ του Γεωργίου, μέλος της ΕΓ της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας ΟΕΝΓΕ με συμμετοχή στο Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης,

18.          ΚΟΙΛΑΚΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ (ΣΥΛΒΙΑ) του Ιωάννη, πολιτικός μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

19.          ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Ευτυχίου, μέλος ΔΣ εργαζομένων ΕΠΑ Αττικής, μέλος Αντιπροσωπίας ΤΕΕ

20.          ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ του Παναγιώτη, απολυμένος από την Ελληνική Χαλυβουργία.

21.          ΜΑΡΚΕΤΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Αλέξανδρου, ιστορικός, καθηγητής του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.

22.          ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Δημητρίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

23.          ΜΗΛΙΑΖΗΜ ΤΖΕΜΑΛΗ του Μεχμέτ, δάσκαλος

24.          ΜΟΣ – ΣΥΨΑ ΑΘΗΝΑ του Τομ, σκιτσογράφος-δημοσιογράφος

25.          ΜΠΙΣΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ του Σπύρου,  μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΚΚΕ

26.          ΜΠΛΑΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Ευσταθίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Συσπείρωση

27.          ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αλέξανδρου, μαχόμενος δικηγόρος, πρώην μέλος του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α.

28.          ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΕΤΡΟΣ  του Γεωργίου, δημοσιογράφος - συγγραφέας

29.          ΠΑΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Γεωργίου, διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, ιδρυτής του καλλιτεχνικού σωματείου «Αθεράπευτοι»

30.          ΠΛΟΥΜΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ του Δημητρίου, πρ. εργαζόμενος αγροτικού συνεταιρισμού Ορμύλιας Χαλκιδικής.

31.          ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Παναγιώτη, δικηγόρος, «Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων», μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

32.          ΣΗΦΑΚΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Εμμανουήλ, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.

33.          ΣΤΑΘΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ του Ευαγγέλου εργαζόμενη στη ΔΕΗ, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ.

34.          ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του Αριστείδη, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων λειτουργίας Μετρό ΣΕΛΜΑ

35.          ΣΤΥΛΛΟΥ ΜΑΡΙΑ –ΕΡΣΗ του Σπυρίδωνος, υπεύθυνη περιοδικού "Σοσιαλισμός από τα κάτω"

36.          ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του Γεωργίου, πανεπιστημιακός, μέλος της ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ,   μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Ανασύνθεση

37.          ΤΣΑΔΑΡΗ ΣΟΦΙΑ του Αθανασίου, αρχιτέκτονας, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών.

38.          ΤΣΙΛΙΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ του Ηλία, μηχανολόγος μηχανικός, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

39.          ΤΣΙΧΛΗ ΜΑΡΙΑΝΑ του Δημητρίου, δικηγόρος, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση.

40.          ΦΕΛΕΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του Ευαγγέλου, ΟΚΔΕ-ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

41.          ΦΩΤΕΛΛΗ ΕΙΡΗΝΗ του Ηλία- Ιωάννη, εργαζόμενη στην ΕΡΤ

42.          ΧΑΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ του Φωτίου, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα αποτελέσματα των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών



Ανακοίνωση ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
 για το εκλογικό απότέλεσμα του πρώτου γύρου και τις ευρωεκλογές της Κυριακής 

ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΤΟΥ

Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΟΠΛΟ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΩΝ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΩΝ ΔΙΛΗΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΙΩΝ

Σημαντικά είναι τα μηνύματα και τα συμπεράσματα από το αποτέλεσμα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών της 18ης Μαίου, ιδιαίτερα ενόψει των επερχόμενων ευρωεκλογών.

1.        Οι αντικαπιταλιστικοί συνδυασμοί που στήριξε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέγραψαν ένα πολύ  ελπιδοφόρο αποτέλεσμα. Με σημαντική αύξηση της επιρροής τους στις Περιφέρειες, από το 1,79 % στις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές πλησιάζουν το 2,3% των ψήφων (κατεβαίνοντας σε 12 από τις 13 περιφέρειες), ενώ πολύ θετικά και με ακόμα μεγαλύτερη εμβέλεια είναι τα αποτελέσματα και στην πλειοψηφία των δήμων όπου υπήρχε αντίστοιχη παρέμβαση.

Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει ότι υπάρχει μια όλο και διευρυνόμενη βάση εργαζομένων, νεολαίας και  αριστερού κόσμου που προσβλέπει σε μια λογική ανατροπής και όχι διαπραγμάτευσης και υποταγής με το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, σε μια αριστερά που θα θέλει και θα μπορεί να σταθεί «στα ίσα» απέναντι στον αντίπαλο, το αστικό στρατόπεδο και την ΕΕ, ανεξάρτητη από το σύστημα, μαχητική αλλά και  ενωτική στους αγώνες.
Σε πείσμα των διάφορων καλοθελητών αποδεικνύεται ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μια υπαρκτή και αναγνωρίσιμη δύναμη της Αριστεράς, με πραγματικούς δεσμούς με την κοινωνία και τα κινήματα και με διευρυνόμενη επιρροή.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι το βήμα αυτό διευρυνθεί και να στερεωθεί ποιοτικά και ποσοτικά με μια αποφασιστική ενίσχυση των ψηφοδελτίου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές της ερχόμενης Κυριακής.

2.       Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης και του συστήματος να το κρύψουν η   αποδοκιμασία προς  τους υποψήφιους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τους κατ’ εξοχήν εκπροσώπους της μνημονιακής γραμμής εκφράστηκε ισχυρά στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.  Στο σύνολο των περιφερειών οι συνδυασμοί που υποστήριξαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ,  συγκεντρώνουν ποσοστά σημαντικά χαμηλότερα από το 2010 και το 2012, ενώ ιδιαίτερα εκτεταμένη είναι η υποχώρησή τους στα αστικά κέντρα. Για πρώτη φορά από την μεταπολίτευσης οι εκπρόσωποι της ΝΔ δεν μπήκαν στον δεύτερο γύρο σε Αθήνα και Περιφέρεια Αττικής. Η κοινωνική πλειονότητα δεν δίνει σήμα «σταθεροποίησης» της πολιτικής της κοινωνικής κόλασης.
Παράλληλα αναδεικνύεται η επιδίωξη και η δυνατότητα των δυνάμεων του κεφαλαίου να ανασυγκροτήσουν σε αντιδραστική κατεύθυνση το πολιτικό σύστημα, αξιοποιώντας τους μηχανισμούς του τοπικού κράτους (δήμων και περιφερειών), τις νέες σχέσεις εξάρτησης που αναπτύσσονται, την άμεση παρέμβαση των επιχειρηματικών συμφερόντων (περίπτωση Πειραιά, Βόλου), τους φασίστες της Χρυσής Αυγής.

3.       Η ενισχυμένη παρουσία των συνδυασμών της Χρυσής Αυγής ειδικά στο Λεκανοπέδιο, φανερώνει αφενός ότι δεν είναι το κράτος που θα περιορίσει το φασισμό και αφετέρου ότι  η αντεργατική πολιτική στο βαθμό που δεν απαντιέται από εργατικές, δημοκρατικές, αντικαπιταλιστικές θέσεις, θα συμβαδίζει με την πολιτική αντίδραση σε όλους τους τομείς. Χρειάζεται να συνεχίσουμε τη μάχη για να μην αφήσουμε τους φασίστες να ανασυνταχτούν χρησιμοποιώντας τα εκλογικά τους ποσοστά.

4. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε πρώτη δύναμη στην Αττική, ενώ βρίσκεται στον δεύτερο γύρο στην Αθήνα και σε 3 από τις 13 περιφέρειες. Όπως φαίνεται και από το εκλογικό αποτέλεσμα, η  εντεινόμενη επίδειξη νομιμοφροσύνης και αποφυγής της σύγκρουσης με το πλαίσιο επιτροπείας της ΕΕ και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, η αναίρεση των στοιχειωδών στόχων του κινήματος (άρνηση του 13ου και 14ου μισθού, της επαναφοράς του κατώτερου μισθού),  η πολιτική προοπτική κυβερνήσεων «εθνικής σωτηρίας» ακόμα και με τα μνημονιακά κόμματα, τελικά η ουσία της προεκλογικής μετατόπισης του ΣΥΡΙΖΑ σε ακόμα πιο δεξιές θέσεις,  καθηλώνουν τη δυναμική του κινήματος, αλλά ούτε σημαντικά εκλογικά οφέλη αποφέρουν. 

5. Το ΚΚΕ έχει σημαντικές απώλειες σε σχέση με τις περιφερειακές εκλογές του 2010 (περίπου -2%), ενώ ανακτά  ορισμένες δυνάμεις σε σχέση με τον Ιούνη του 2012. Μακριά από μια στόχευση πολιτικής ανατροπής μέσα από μια αγωνιστική μετωπική σύμπραξη των μαχόμενων δυνάμεων, περιορίζεται σε μια κοινοβουλευτική τακτική συγκέντρωσης δυνάμεων στη βάση της περιχαράκωσης, με διαρκή πόλεμο ειδικά απέναντι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τακτική που δεν συμβάλλει στην  δημιουργία ισχυρού κινήματος , αλλά ούτε σε σημαντικά  εκλογικά οφέλη .

6.  Η αντοχή και η άνοδος του αντικαπιταλιστικού ρεύματος στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έδειξε ότι είναι υπαρκτό ένα ρεύμα που μπορεί να σπάει εκβιαστικά διλήμματα και εκλογικά όρια διεκδικώντας έναν άλλο πολύ πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην αριστερά και την κοινωνία. Ότι είναι ρεαλιστικό το να σπάσει και το αντιδημοκρατικό εκλογικό όριο του 3%, ώστε να υπάρξει εκπροσώπηση στην ευρωβουλή.

Η αποφασιστική ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η αλλαγή των συσχετισμών μέσα στην αριστερά σε όφελος του πιο μαχητικού, αντικαπιταλιστικού ρεύματός της, και η ανάδειξή της σε σταθερή και ανερχόμενη δύναμη στην κοινωνία θα συμβάλλει αποφασιστικά:

α) στην αγώνα για την άμεση ανατροπή της κυβέρνησης και του μαύρου μετώπου  ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου.   Για να παραμείνουν στην πρώτη γραμμή τα αιτήματα της διαγραφής του χρέους, της  κατάργησης των μνημονιακών νόμων και των δανειακών συμβάσεων, για να μην πάνε στις "καλένδες" τα αναγκαία μέτρα  και τα αιτήματα  εργατικής και λαϊκής ανακούφισης.  Γιατί για να  ανασάνει και να επιβιώσει ο λαός,  να σταματήσει η κοινωνική καταστροφή, χρειάζεται έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ,  οργανωμένο κίνημα, αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα.
Για να συμβάλλει  στην ήττα του φασιστικού κινδύνου, στην ακύρωση των εναλλακτικών μιντιακών λύσεων σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος (Ποτάμι)
Όχι άλλες κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Δεν φεύγουν αν δεν τους διώξει ο λαός με την πάλη του!

β) Στην πάλη όχι για να αλλάξουμε διαχειριστή της κυβέρνησης, αλλά να ανατρέψουμε τις πολιτικές της καταστροφής σε σύγκρουση με την πραγματική πολιτική και οικονομική εξουσία, της τρόικα, της ΕΕ, του κεφαλαίου.   
Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση σωτηρίας εντός του πλαισίου της ευρωζώνης, της ΕΕ, εντός της συμπόρευσης με τις ΗΠΑ, εντός λογικών «κυβερνήσεων εθνικής σωτηρίας. 

γ) Η ισχυρή ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα αλλάξει την κατάσταση επιδρώντας θετικά στο κίνημα και την αριστερά. . Θα είναι κέρδος για το λαό και το δυνάμωμα της πάλης, θα επιβάλλει το αγωνιστικό μέτωπο ρήξης ανατροπής ενάντια στις διαχειριστικές λογικές, την ηττοπάθεια και την περιχαράκωση

δ) Θα δώσει ώθηση στην μετωπική συμπόρευση των αντιΕΕ, αντιιμπεριαλιστικών, αντικαπιταλιστικών δυνάμεων, αξιοποιώντας την πραγματική δυνατότητα, που αναδεικνύεται από τους εκατοντάδες και χιλιάδες αγωνιστές που συμπαρατάχθηκαν στα ψηφοδέλτια και στον αγώνα των αριστερών αντικαπιταλιστικών κινήσεων δήμων και περιφερειών.

Η ψήφος στην Αριστερά της ρήξης και της ανατροπής και του άλλου δρόμου έξω από ευρώ και ΕΕ χωρίς χρέος και μνημόνια δεν είναι «χαμένη ψήφος». Είναι η πιο χρήσιμη ψήφος, είναι ψήφος καταδίκης του μαύρου μετώπου, πραγματικής αριστερής στροφής, νέων δρόμων ανατροπής.

ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΔΥΝΑΤΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Το "Ανήκωμεν εις τη Δύσιν" απο τον Καραμανλή στο ΣΥΡΙΖΑ...

Α. Τσίπρας: Η Ελλάδα ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ

«Διότι ισχυρίζομαι και το λέω με όλη τη δύναμη της φωνής μου ότι η χώρα πράγματι είναι μια χώρα που ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, ανήκει στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται». Αυτό είπε ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξη στον Αντένα (14/5/2014). Για να συμπληρώσει: «όμως δεν μπορεί να είναι μια χώρα ασήμαντη της Δύσης που θα ακολουθεί άκριτα τις επιλογές των ισχυρών της δύσης. Αλλά μια χώρα που θα έχει την αυτοτέλεια και την κυριαρχία στα πλαίσια της συμμετοχής της σ΄ αυτούς τους οργανισμούς να ασκεί όμως ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και να έχει συμμάχους ισχυρές χώρες που παίζουν ρόλο στα γεωστρατηγικά γεωπολιτικά πράγματα. Η Ελλάδα χρειάζεται συμμαχίες». Κάθε μέρα που περνά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δίνει όλο και πιο ανοικτά δηλώσεις υποταγής στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και το κεφάλαιο.
«Ανήκωμεν εις τη Δύσιν». Αυτό ήταν το δόγμα του (θείου) Κωνσταντίνου Καραμανλή και έγινε η Βίβλος του αστικού στρατοπέδου για δεκαετίες. Έγινε η σημαία της ελληνικής αστικής τάξης που εδραίωνε την μεταπολεμική της ισχύ, υπό την προστασία του αμερικάνικου κι αργότερα του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.
Όταν αυτή η ρήση εκφέρεται παραλλαγμένη από τα χείλη του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει αποδοχή του πλαισίου, του ρόλου και των συσχετισμών που διαμορφώνουν οι δεσμεύσεις απέναντι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Ας μας απαντήσει ο κ. Τσίπρας: Αν δεν αμφισβητήσει το δυτικό πλαίσιο, την ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, «στο οποίο ανήκει η Ελλάδα», πώς θα ανατρέψει το συνταγματικό πλαίσιο της Ε.Ε., τα μνημόνια και το δημοσιονομικό σύμφωνο στα οποία στηρίζεται η ολοκληρωτική ανατροπή των εργατικών δικαιωμάτων, η καταλήστευση των εισοδημάτων, η καταστροφή των κοινωνικών υπηρεσιών, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου και των φυσικών πηγών;
Ρωτάμε: η χώρα θα εξακολουθεί να είναι δέσμια των εξοπλιστικών υποχρεώσεων που απαιτεί το ΝΑΤΟ; Θα αποσύρει όλες τις πολυδάπανες και άδικες στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό. Θα πάψει να δανείζει τις θάλασσες και τα λιμάνια της για να βομβαρδίζονται οι λαοί;
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε έναν αγώνα δρόμου για την παραχώρηση διαβεβαιώσεων πως είναι «πρωθυπουργίσιμος». Ο λαός μας έχει ανάγκη μια Αριστερά που δεν τα μαζεύει, που σηκώνει το γάντι και υψώνει τη σημαία της εξόδου από ευρώ, ΕΕ και ΝΑΤΟ.


ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Καταγγελία της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία για την προσπάθεια φίμωσής της απο τοπικά ΜΜΕ



Δελτίο Τύπου
Καταγγελία της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία-Ανταρσία για την Ανατροπή,
για την προσπάθεια φίμωσης της από τοπικά τηλεοπτικά μέσα.

Την Τρίτη 06/05 το Θεσσαλικό τηλεοπτικό κανάλι TRT, οργάνωσε τηλεμαχία (ντιμπειτ) με τους υποψήφιους αντιπεριφερειάρχες του νομού Λάρισας. Στην εν λόγω τηλεμαχία, δεν κλήθηκε ποτέ ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία, Δημήτρης Παπαδόπουλος. Προσπαθώντας να διευκρινίσουμε τον λόγο για τον οποίο δεν κλήθηκε ο υποψήφιός μας για να καταθέσει τις θέσεις μας, όπως και οι υποψήφιοι των άλλων συνδυασμών, λάβαμε μια σειρά απαντήσεων οι οποίες εκτός από το ότι στερούνταν οποιασδήποτε σοβαρότητας, ήταν και εξωφρενικές καθώς κατέληξαν να μας ενημερώσουν πως «δεν χωράγαμε στο πάνελ»…
Τη Δευτέρα 12/05 το Θεσσαλικό τηλεοπτικό κανάλι ASTRA, οργάνωσε και εκείνο με τη σειρά του τηλεμαχία (ντιμπειτ) με τους υποψήφιους αντιπεριφερειάρχες του νομού Μαγνησίας, στο οποίο πάλι δεν κλήθηκε ο υποψήφιος της Αριστερής Παρέμβασης, Σκούφογλου Μάνος, ενώ κλήθηκαν όλοι οι υπόλοιποι. Η δικαιολογία αυτή τη φορά ήταν πως αφού παραβρεθήκαμε στην τηλεμαχία (ντιμπειτ) των περιφερειαρχών, δεν ήταν απαραίτητο να εκπροσωπούμαστε και σε εκείνη των τοπικών αντιπεριφερειαρχών… Όλα αυτά την στιγμή που η Αριστερή Παρέμβαση ύστερα από την ετυμηγορία των Θεσσαλών στις προηγούμενες εκλογές είχε μαχητική παρέμβαση στο περιφερειακό συμβούλιο και στα κινήματα πράγμα που δεν ισχύει για άλλους συνδυασμούς μιας χρήσης που εκφράζουν το ντόπιο κατεστημένο με άλλο όνομα και παρόλα αυτά εκπροσωπούνται στα προεκλογικά πάνελ. Τα παραπάνω, αποτελούν τα πιο εξόφθαλμα παραδείγματα, ενός κατάφορου αποκλεισμού της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία και προσπάθεια ανοιχτής υπονόμευσης της δυνατότητάς της να μάθει ο κόσμος της Θεσσαλίας τις θέσεις της.
Είναι εμφανές, πως το TRT καθώς και το ASTRA, συνεχίζουν την τακτική που είχαν και προεκλογικά. Αυτή της προνομιακής εκπροσώπησης των φορέων της αστικής πολιτικής και τη φίμωση των μαχητικών εκφράσεων της αριστεράς και του κινήματος. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, πως η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΑ που τόλμησε να δώσει βήμα και στην αντικαπιταλιστική αριστερά, όπως και σε όλο τον κόσμο του κινήματος, «ανταμήφθηκε» με φασιστικά ραβασάκια που απαιτούσαν να εκδιωχτεί η αριστερά από τη χώρα. Είναι ξεκάθαρο, πως ως «υγιής επιχειρήσεις» (είναι εξάλλου πολύ της μόδας ο όρος αυτή την περίοδο…) επιλέγουν να συνδιαλέγονται με τους διαχειριστές του ΕΣΠΑ, ακόμα και αν κατά καιρούς τα «χαλάνε» στη μοιρασιά. Δεν έχει κέρδος εξάλλου η προβολή ενός πολιτικού φορέα που απαρτίζεται από ανέργους και ανθρώπους του μεροκάματου, όπως είναι η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία.
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε εύκολα την πρεμούρα που είχαν στο TRT, για την παρουσία του εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής στην τηλεμαχία των υποψήφιων περιφερειαρχών, πριν από μερικές εβδομάδες, που διανθίζονταν επιμελώς με αναφορές περί δημοκρατίας και με την ανάσυρση ακόμα και φράσεων του Βολταίρου… και δεν επέδειξαν την ίδια «ευαισθησία» για την μη παρουσία στην τηλεμαχία των αντιπεριφερειαρχών, εκπροσώπου της Αριστερής Παρέμβασης. Η απάντηση είναι απλή. Οι εκπρόσωποι της Αριστερής Παρέμβασης, δεν είναι πως «δεν χωράνε στα πάνελ», αλλά οι απόψεις τους και οι ιδέες τους δεν χωράνε στο πολιτικό πλαίσιο που οριοθετεί το TRT, το ASTRA και η πλειοψηφία του μιντιακού κατεστημένου. Ένα πλαίσιο που μπορεί να «χτυπάει παλαμάκια» στη Χρυσή Αυγή, στα μνημόνια και την κοινωνική εξαθλίωση που επέβαλε η χούντα κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ, αλλά δεν μπορεί να αντέξει ούτε στιγμή την αλήθεια.
Ξέρουμε πολύ καλά, πως από τότε που η είδηση, έγινε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, ή αλήθεια έγινε το πρώτο θύμα σε ένα πόλεμο πάνω σε κινούμενη άμμο που στήνουν τα μίντια για εκείνους που θεωρούν εχθρούς της αστικής κυριαρχίας. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος, ο λαός να περιφρουρήσει το «διαμάντι» της αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΑ, ως μια από τις πιο σοβαρές του κατακτήσεις. Το ξέρουμε πως οι ιδέες μας ενοχλούν την τοπική ολιγαρχία και τα στηρίγματά της. Δεν είναι ανάγκη τα τοπικά τηλεοπτικά δίκτυα να το επιβεβαιώνουν και με τον πιο χυδαίο αποκλεισμό μας, που μπορεί να τον διαισθανθεί ο καθένας. Σε κάθε περίπτωση, αφού είναι τόσο σίγουροι για τις ιδέες τους ας έχουν τη λεβεντιά να τις θέσουν υπό αμφισβήτηση…
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία-Ανταρσία για την Ανατροπη
Τετάρτη 14 Μάη 2014

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Αρθρο του Μάνου Σκούφογλου, υποψήφιου αντιπεριφερειάρχη Μαγνησίας με την Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία

Να πάρουμε το τρένο της εξέγερσης…

Με προκλητική αλαζονεία ο περιφερειάρχης Αγοραστός περηφανεύεται και διαφημίζεται από τα ΜΜΕ για τα έργα που έκανε στη Θεσσαλία και για αυτά που πρόκειται να κάνει στο πλαίσιο του προγράμματος «Θεσσαλία 2021». Εξίσου κωμικοτραγικός είναι ο απολογισμός που καταθέτει ο Δήμαρχος Βόλου Σκοτινιώτης. Σε τι βελτίωσαν τη ζωή μας τα έργα και τι θέσεις απασχόλησης έδωσαν;
Ο Αγοραστός μας δήλωσε ότι δαπάνησε περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ για έργα οδοποιίας, κι έτσι πλέον ο κόσμος δεν σκοτώνεται στο δρόμο Λαρίσης-Τρικάλων. Δεν μας είπε, όμως, ότι όποιος γλιτώσει από τον Λαρίσης-Τρικάλων, μπορεί κάλλιστα να σκοτωθεί στον Καρδίτσης-Τρικάλων ή στο μνημείο κακοτεχνίας της διαδρομής από το Βόλο μέχρι τον κόμβο Βελεστίνου, για τα οποία δεν έκανε απολύτως τίποτα. Δεν μας είπε ότι όλος ο προϋπολογισμός της οδοποιίας στη θητεία του είναι περίπου το μισό των χρημάτων που χάρισε η κυβέρνηση που τον υποστηρίζει στις κατασκευαστικές του Ε65 (αυτοκινητόδρομος κεντρικής Ελλάδος), όταν αυτές κατήγγειλαν τις συμβάσεις. Δεν μας εξήγησε πώς γίνεται τόσα χρόνια να μην έχουν βρεθεί τα 40 εκατομμύρια ευρώ για την ηλεκτροκίνηση της σιδηροδρομικής γραμμής Βόλου-Λάρισας, έργο που χρονίζει περίπου όσο και το γεφύρι της Άρτας (που τουλάχιστον δε χρηματοδοτήθηκε με ΕΣΠΑ).
Στην πραγματικότητα εδώ υπάρχει μια στρατηγική πολιτική επιλογή, την οποία μοιράζονται όλοι οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ διαχρονικά: η συστηματική πριμοδότηση της ιδιωτικής μετακίνησης με αυτοκίνητο έναντι των δημόσιων συγκοινωνιών. Στο νομό Μαγνησίας όχι μόνο δεν έχει προστεθεί πόντος σιδηροδρόμου, αλλά η γραμμή που είναι σήμερα σε λειτουργία αντιστοιχεί περίπου στο 40% του δικτύου που λειτουργούσε έναν αιώνα πριν, αφού έχουν καταργηθεί τόσο ο κλάδος Αερινού-Παλαιοφαρσάλων, όσο και το τρένο του Πηλίου. Με μόλις 8 ζεύγη δρομολογίων την ημέρα μεταξύ Βόλου και Λάρισας, με κανένα απευθείας δρομολόγιο μεταξύ των πόλεων της Θεσσαλίας, με καμία απευθείας σύνδεση μεταξύ Βόλου και Αθήνας ή Θεσσαλονίκης και με τη γραμμή Καλαμπάκας-Κοζάνης να εκκρεμεί ενώ έχει χαραχθεί από τη δεκαετία του 1930, ο σιδηρόδρομος της Θεσσαλίας προφανώς δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις οδικές συγκοινωνίες, που είναι πολύ πιο ακριβές και περιβαλλοντικά επιζήμιες. Καμία επένδυση δεν μπορεί να αποσβεστεί με τόσο λίγα δρομολόγια, και αυτό εξυπηρετεί μια χαρά την κυβέρνηση που θέλει να αποδείξει ότι ο ΟΣΕ είναι ελλειμματικός, για να ιδιωτικοποιήσει τμηματικά όλες τις κερδοφόρες λειτουργίες του και να κρατήσει στο δημόσιο τις ζημιογόνες υποδομές. Ταυτόχρονα, δεν κάνει καμία πρόσληψη εδώ και χρόνια, περιμένοντας να συνταξιοδοτηθούν οι εργαζόμενοι για να αντικατασταθούν με νέους, που θα δουλεύουν πλέον στους εργολάβους των θυγατρικών για ένα κομμάτι ψωμί.
Η εκούσια υποβάθμιση του τρένου, του πιο λαϊκού και οικολογικού μέσου συγκοινωνίας και μεταφοράς, συνεχίζεται και μέσα στην ίδια την πόλη. Ο σταθμός είναι στο κέντρο, κι όμως αποκεκομμένος από τα πάντα. Δεν μιλάμε για το τραμ, για το οποίο πάμπολλες μελέτες έχουν δείξει ότι, με μικρό κόστος, θα μπορούσε να δώσει κυκλοφοριακή λύση σε μια γραμμική πόλη όπως ο Βόλος – αυτό το είδαμε μόνο να φιγουράρει στο φώτοσοπ του παλιότερου ΠΑΣΟΚου δημάρχου για να διαφημίσει το μετέπειτα ναυάγιο των Μεσογειακών Αγώνων. Μια απλή στάση λεωφορείου θα μπορούσε να συνδέσει εύκολα το σταθμό με το λιμάνι και το ΚΤΕΛ. Όμως όχι, τα αραιά και ακριβά ιδιωτικά λεωφορεία του Βόλου περνούν από τη Λαμπράκη χωρίς να σταματούν. Ο Δήμος βρήκε λεφτά για τα άχρηστα ολυμπιακά έργα που πληρώσαμε με τα τέλη για μια δεκαετία, για να φτιάξει μια ψεύτικη Αργώ, να χρηματοδοτήσει το αποτυχημένο κιτς ταξίδι της και για να προκηρύξει διαγωνισμό για ένα πανάκριβο μουσείο που θα στεγάζει το κουφάρι της για να μη σαπίσει στη θάλασσα, αλλά λεφτά για μια στάση λεωφορείου στο σταθμό του τρένου δε βρήκε.
Φυσικά μόνο τυχαίο δεν είναι αυτό. Εξυπηρετεί όχι μόνο τα ιδιωτικά ΚΤΕΛ εις βάρος του σιδηροδρόμου, αλλά και τα κατά καιρούς σχέδια για απομάκρυνση του σταθμού από το κέντρο, ώστε οι εγκαταστάσεις του να παραδοθούν σε επιχειρηματίες της διασκέδασης. Πιο πολλές ευκαιρίες κερδοσκοπίας για το κεφάλαιο, πιο δύσκολες, ανεπαρκείς και ακριβές συγκοινωνίες για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τα λαϊκά στρώματα.
Το πρόβλημα με τα έργα είναι διπλό: όχι μόνο πού θα βρεθεί η χρηματοδότηση, αλλά και για ποιο σκοπό θα διατεθεί. Τα περιβόητα ΕΣΠΑ, που χρησιμοποιεί ο Αγοραστός ως δόλωμα για να ψαρέψει ψήφους, θα βρεθούν σε πολύ συγκεκριμένα χέρια, σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ και τις απαιτήσεις των εργολάβων. Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή απαιτεί ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση, γιατί το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν θα το κάνει ποτέ. Δεν μας αφορούν, όμως, τα έργα εν γένει, αλλά το τι βελτιώνει τη ζωή μας. Μόνο ο άμεσος έλεγχος των εργαζομένων μπορεί να εγγυηθεί ότι οι δαπάνες θα γίνουν για την κάλυψη των αναγκών της φτωχής κοινωνικής πλειοψηφίας, και όχι των εργολάβων. Η κυβέρνηση, η ΕΕ και οι περιφερειάρχες και δήμαρχοι – υπάλληλοι του κεφαλαίου θα κάνουν ό,τι μπορούν για να αποτρέψουν μια τέτοια προοπτική. Να ξέρουν όμως ότι κι εμείς θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να απαλλαγούμε από όλους τους.

Μάνος Σκούφογλου
Υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας
με την Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή

(υποψήφιος περιφερειάρχης: Στάθης Ντούρος)

Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Κείμενο συνδικαλιστών της αντικαπιταλιστικής αριστεράς για τις δηλώσεις Τσίπρα


Να ξεχάσουμε 13ο και 14ο μισθό…..;;


Την  1 Μαΐου 2014 ο Αλέξης Τσίπρας, έδωσε μια πολύ σημαντική συνέντευξη στην εκπομπή ΑΥΤΟΨΙΑ και τον δημοσιογράφο Αντώνη Σρόιτερ, στην τηλεόραση του Alpha.
Ας μας επιτραπεί να επισημάνουμε ορισμένα εξαιρετικής σημασίας στοιχεία αυτής της συνέντευξης, τα οποία αφορούν άμεσα τους εργαζομένους και τις διεκδικήσεις τους για ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων.

«Ξεχάστε 13ο  και 14ο μισθό»
«Δεν προέχει ο 13ος και 14ος μισθός για το Δημόσιο (στενή δημόσια διοίκηση και πρώην ΔΕΚΟ), οι αυξήσεις στις συντάξεις κλπ αλλά η ανθρωπιστική κρίση … αυτά  θα έρθουν στην πορεία, μόλις η οικονομία ξαναπάρει μπρος και θα μπορέσουμε να αρθούμε στα πόδια μας».
Δεν ρώτησε ο δημοσιογράφος ποια μέρα θα επαναφέρει το 13ο και 14ο μισθό που κατήργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, αλλά για την πολιτική πρόθεση επαναφοράς τους. Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, απαντώντας σε κάτι που δε ρωτήθηκε, ξεκαθαρίζει ότι η επαναφορά των κλεμμένων μισθών παραπέμπεται στις καλένδες.

«Μα εδώ υπάρχουν άνεργοι»
Ακόμη σοβαρότερη  από την παραπάνω προεκλογική αντι-δέσμευση  για αναίρεση της μισθολογικής καταβύθισης, είναι η δικαιολόγησή της στο όνομα των …ανέργων.  Είναι τραγικό ο  Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, να χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα που ο Σαμαράς και η άθλια συγκυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, χρησιμοποίησαν όταν έκοψαν τους μισθούς στο Δημόσιο και  έβαλαν ‘’εισφορά αλληλεγγύης’’ 1% έως και 4%.
Αντί να ξεσκεπάζεται, αναπαράγεται η καθεστωτική πρόκληση και προπαγάνδα. Από τη μια μεριά,  μαζεύουν  τις οικονομίες του φτωχού λαού για να ‘’σωθούν’’ οι  Τράπεζες και το ευρώ, μα και για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι,  στέλνουν τον κόσμο  στην ανεργία και τα παιδιά του στη μετανάστευση, κι από την άλλη του ζητούν  να μοιράσει τη φτώχεια του, γιατί λεφτά δεν υπάρχουν!

«Τα δεδομένα αλλάζουν διαρκώς»…
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλείται ήδη από τώρα  τα άσχημα δημοσιονομικά δεδομένα που θα παραλάβει: «αντιλαμβάνεστε ο σχεδιασμός ο δικός μας πρέπει να βασίζεται και στα δεδομένα τα δημοσιονομικά που θα έχουμε εκείνη τη στιγμή. Αλλιώς είναι να σχεδιάζουμε με δεδομένα 2012, αλλιώς με δεδομένα Μαΐου 2014, αλλιώς όταν θα γίνουν οι εκλογές, δε ξέρω πότε θα γίνουν».
Λες και τα δημοσιονομικά είναι ουδέτερα νούμερα ή παγκάρι που δεν ξέρουμε τι περιέχει και δεν διαμορφώνονται από ταξικές πολιτικές, τόσο σε ότι αφορά τα έσοδα όσο και σε ότι αφορά τα έξοδα.

Ποιος θυμάται τα χρέος;
‘’Από πού θα βρείτε χρήματα;’’, ρωτάει ο δημοσιογράφος; Ο  Α. Τσίπρας δεν αναφέρθηκε καθόλου στο χρέος. Ήδη ο κ. Σταθάκης έχει δηλώσει ότι η Ελλάδα θα ανταποκριθεί με συνέπεια στις πληρωμές του χρέους, αφού μόνο ένα 5% είναι «απεχθές» και μόνο αυτό μπορεί να μπει στη διαπραγμάτευση.

Ποιος να φορολογηθεί και πώς;
Η ερώτηση  «που θα βρείτε τα χρήματα;», είναι επίμονη στη συνέντευξη, αλλά και η απάντηση όλο και (αρνητικά) σαφέστερη. Για τη φορολογική μεταρρύθμιση,  ο Α. Τσίπρας πρότεινε να κρατήσουμε μικρό καλάθι αφού, μετά τα μνημόνια δεν μπορεί να συνεισφέρει και πολύ στην ανατροπή της κατάστασης. «Να φορολογήσουμε και τους πολύ πλούσιους αλλά να δούμε που θα τους βρούμε» είπε χαρακτηριστικά. Κοντολογίς το ‘’ηθικό δίδαγμα’’ είναι τούτο: Μα δε θα υπάρχουν χρήματα, τι θέλετε να κάνουμε;

‘’Εθνικός έλεγχος’’ και όχι εθνικοποίηση των τραπεζών
Για τις Τράπεζες, που έχουν πάρει κοντά ένα ΑΕΠ από το ελληνικό Δημόσιο ‘’για να σωθούν’, η ‘’κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ’’ θα κάνει –πάντα κατά τον Α. Τσίπρα- ότι και στις άλλες χώρες. Δηλαδή, θα ασκείται ένας ‘’εθνικός έλεγχος’’ μέσω μετοχών κι ‘’αν θέλουν οι ιδιώτες μπορούν να τις αγοράσουν ξανά’’.

Ο αριστερός δρόμος για τις επενδύσεις
Δηλώνει ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ: ‘’Θα προσεγγίσουμε επενδυτές για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με χτύπημα της διαφθοράς, σταθερό φορολογικό σύστημα και φορολόγηση κερδών κι όχι της παραγωγής, αναπτύσσοντας υγιή επιχειρηματικότητα ‘’(!). Και για ότι ξεπουλήθηκε μέσω ΤΑΙΠΕΔ, ‘’η Βουλή θα επανεξετάσει όλες τις πράξεις τους και θα εκτιμήσει αν βλάφτηκε το Δημόσιο’’…

Και μερικές ακόμη ..λεπτομέρειες
Κατά τα άλλα προτεραιότητα της κυβέρνησης σωτηρίας, θα είναι η αποκατάσταση των μεγάλων αδικιών του μνημονίου, όπως π.χ. μόνο οι απολύσεις που ήταν πέρα από τα όρια της συνταγματικής, νομιμότητας. Εξ άλλου ‘’το Δημόσιο δεν είναι ποσοτικό ζήτημα’’ (!) είπε ο κ. Τσίπρας αλλά ζήτημα προσανατολισμού (άρα τα αιτήματα διορισμών για υγεία – παιδεία κλπ φαίνεται να παραπέμπονται κι αυτά ή και να μην θεωρούνται καν αναγκαία), ενώ για τους συμβασιούχους απέφυγε να απαντήσει, για δε τις πειθαρχικές απολύσεις, σημείωσε ότι η κυβέρνησή του θα αποκαταστήσει αδικίες και δεν θα κάνει παροχολογίες!

Να μοιράσουμε δουλειά και φτώχεια
Για τον ιδιωτικό τομέα υιοθέτησε την –από το 2012 διατυπωμένη-  πρόταση του ΣΕΒ για αύξηση του κατώτατου κι όχι του μέσου μισθού, στα επίπεδα του 2009 (731 ευρώ), στη λογική της τόνωσης της οικονομίας μέσω της ενεργού ζήτησης. Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα, αφορά το 12% περίπου των εργαζομένων και κυμαίνεται στο 30% περίπου του μέσου μισθού. Αυτό σημαίνει ότι η ανακατανομή αυτή μπορεί να γίνει με παράλληλη διατήρηση ή/και με παραπέρα μείωση του μέσου μισθού.

Ας μη τον λένε τουλάχιστον αλληλεγγύη και αριστερή πολιτική αυτό το πράγμα! Η εργατική οικογένεια ξέρει να μοιράσει τη μπουκιά στα τρία και δε περιμένει την …αριστερή κυβέρνηση να το κάνει. Όταν ο πατέρας είναι απολυμένος, ο γιός  είναι άνεργος και η κόρη σπουδάζει σε άλλη πόλη, ε ναι, το ξέρουμε: Ο συνταξιούχος προσφέρει όλη τη σύνταξη και η μητέρα δίνει και από αυτά που δεν έχει. Το ερώτημα είναι αν θα γυρίσει ο απολυμένος στη δουλειά, αν θα βρει δουλειά ο άνεργος και αν θα καταργηθεί η λεγόμενη εισφορά αλληλεγγύης στη σύνταξη και τω\ον μισθό μαζί με τις άλλες περικοπές, ώστε το εισόδημα της οικογένειας να αυξηθεί. Μια κυβέρνηση που θα παριστάνει τον τροχονόμο και τον βαρετό ηθικολόγο για το μοίρασμα της φτώχειας, θα συναντήσει τη γενική κατακραυγή.

‘’Δεν τίθεται θέμα ευρώ’’
Κατά τον κ Στουρνάρα, δεν πρέπει να  πειραχτούν «τα όσια και ιερά», δηλαδή η ΕΕ και το ευρώ. ‘’Ζήτημα ευρώ δεν τίθεται’’, απαντά και ο Α. Τσίπρας στην ίδια συνέντευξη. Ούτε καν τις προτάσεις της εκλογικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές δεν ανέφερε. Αντίθετα, τη διόρθωσε τρόπον τινά, επιπλήττοντας το δημοσιογράφο, με το ερώτημα: «νομίζετε  ότι μπήκαμε στα μνημόνια για να σωθεί το νόμισμα»; Δήλωσε ότι δεν είναι διακύβευμα των ευρωεκλογών το ευρώ αλλά η κυριαρχία της Μέρκελ, με την οποία θα διαπραγματευτεί σκληρά με συμμαχίες με άλλους εταίρους. Στην επιμονή του δημοσιογράφου τι θα γίνει αν οι διαπραγματεύσεις δεν αποδώσουν, όπως με το Γ. Παπανδρέου και το Σαμαρά, αν θα βάλλει ζήτημα εξόδου ή δημοψηφίσματος, δήλωσε καθησυχαστικά ότι δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να συμβεί αυτό γιατί ‘’έχει μιλήσει με όλους’’, το Σόιμπλε, τον γερμανό υπουργό εργασίας και επιπλέον η ‘’Μέρκελ είναι πολιτικός με ρεαλισμό ώστε να διακινδυνεύσει κάτι τέτοιο’’. Περίεργη σιγουριά ή περισσή ανοησία;

Λογικά και επόμενα μιας λαθεμένης λογικής
Ας μην αγαναχτούμε και ας μην  παριστάνουμε τους έκπληκτους.
Ας τα βάλουμε κάτω λογικά.
Αν ξεκινάς με την αφετηρία ‘’να σώσουμε την Ελλάδα μέσα στο ευρώ’’, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να αμφισβητήσεις το χρέος στους ‘’εταίρους’’. Άντε να παρακαλέσεις μόνο να κάνουν αυτοί όποιες διευκολύνσεις κρίνουν θεμιτές για τα συμφέροντά τους και πάντα με τους όρους τους. Να γιατί ο Σταθάκης προετοιμάζει ανάλογα τα πράγματα και δεν μιλάει από μόνος του…
Αν όμως εξακολουθείς να πληρώνεις το χρέος, δηλαδή, για να γίνουμε συγκεκριμένοι, αν αιμοδοτείς τους δανειστές με 17,2 δις (δόσεις συν τόκοι) για τα επόμενα  χρόνια, τότε δεν  περισσεύει τίποτα. Ούτε ο 13ος και 14ος μισθός θα επανέλθουν, ούτε  θα γυρίσουν οι συντάξεις στο παλιό ύψος, ούτε θα καταργηθεί η περίφημη ‘’εισφορά αλληλεγγύης’’ (1% έως 4% του μισθού ή της σύνταξης). Ας μην ξεχνάμε ότι ο Σταθάκης το χαρακτήρισε και αυτό ‘’τεχνικό ζήτημα’’ και ‘’λεπτομέρεια, μιας και αφορά μεταφορά πόρων μέσα στους εργαζόμενους’’. Δεν έκανε καν τον κόπο να θυμηθεί ότι η ίδια η κυβέρνηση είχε ομολογήσει ότι από τα ποσά που μαζεύτηκαν από την εισφορά ούτε ευρώ δεν πήγε στους ανέργους.
Μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την επιλογή του αυτή, πράγματι θα έχει ένα διπλό πρόβλημα.
Πρώτο: δε θα έχει χρήματα να δώσει
Δεύτερο: δε θα κρατά καν το πορτοφόλι για να κάνει τη διαχείριση της πενταροδεκάρας που φαντάζεται, λόγω του ελέγχου του νομίσματος από την ευρωζώνη

Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι ανάποδα
Τι μπορεί να περιμένει άραγε  κανείς από μια αριστερά που κονταίνει τις προσδοκίες του κόσμου για ζωή πριν καν κυβερνήσει για να μη θίξει τα θέματα  του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ;
Οι εργαζόμενοι έχουμε συμφέρον, δικαίωμα και υποχρέωση να ξετυλίξουμε ανάποδα του κουβάρι
Θέλουμε πίσω μισθούς, συντάξεις,  δικαιώματα και δημόσια αγαθά.
Για αυτό και απαιτούμε τη διαγραφή του χρέους!
Και αν το χρέος είναι πλέον στην ΕΚΤ και στις κεντρικές τράπεζες των χωρών της ΕΕ, τόσο το χειρότερο για αυτούς, αλλά καλύτερο για μας, επιλέγοντας τη ρήξη και την απελευθέρωση από τα δεσμά τους.

Αγαπητός Θανάσης  μέλος του ΔΣ ΔΟΕ,
Αδαμόπουλος Νίκος μέλος της ΕΕ ΠΟΕ-ΟΤΑ,
Αντωνόπουλος Παύλος μέλος της  ΕΕ ΑΔΕΔΥ,
Παπανικολάου Πάνος  μέλος του Δ.Σ. της ΕΙΝΑΠ,
Τζορτζιώτης Σταύρος μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Κάτω τα χέρια από τις παραλίες !

Με το σχέδιο νόμου που τιτλοφορείτει «Οριοθέτηση, διαχείριση, προστασία αιγιαλού και παραλίας», το υπουργείο οικονομικών αποδεικνύει ότι η πολιτική της κυβέρνησης έχει ως στόχο να καταργήσει κάθε  νομικό περιορισμό έβαζε την έννοια του δημόσιου συμφέροντος πάνω από τα κέρδη του κεφαλαίου, χωρις να διστάσει να στερήσει από τους εργαζόμενους την πρόσβαση σε οποιοδήποτε δημόσιο αγαθό, αλλά και να ανοίξει το δρόμο για μία άνευ προηγουμένου καταστροφή του περιβάλλοντος.
Με το νέο νομοσχέδιο δίνεται η δυνατότητα πλήρους παραχώρησης των παραλιών σε ιδιότητες και αποκλεισμού επί της ουσίας της ελεύθερης πρόσβασης σε αυτές, καθώς καταργούνται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί στους ιδιώτες για εκμετάλλευση, ενώ δεν υπάρχει πλέον καμιά αναφορά στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό. Στην Ελλάδα του μνημονίου, ακόμα και ένα μπάνιο στη θάλασσα για τους εργαζόμενους πρέπει να είναι πολυτέλεια και σε καμιά περίπτωση δωρεάν!
Επιπλέον το υπουργείο δίνει στους επιχειρηματίες τριτοκοσμικού τύπου δυνατότητες αλλοίωσης και καταστροφής όχι μόνο της παραλιακής ζώνης, αλλά και του ίδιου του αιγιαλού:  επιτρέπεται όχι μόνο η δημιουργία κάθε τύπου εγκατάστασης που κρίνεται «απαραίτητη για την επίτευξη επιχειρηματικού σκοπού», αλλά ακόμα και το μπάζωμα της θάλασσας,  όταν πρόκειται για «επιχειρηματική δραστηριότητα που έχει ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις»!!! Τέλος, ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση κάθε είδους αυθαίρετης κατασκευής στις παραλίες. Μόνο ως μαύρο αστείο λοιπόν, μπορεί να εκληφθεί η συμπερίληψη της λέξης «προστασία» στον τίτλο του νομοσχεδιου.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν έρχεται μόνο του. Συμπληρώνει και επιταχύνει την επιχείρηση ιδιωτικοποίησης παραθαλάσσιων φιλέτων σε όλη την Ελλάδα (είναι ενδεικτικά τα σχέδια ιδωτικοποιησης στου παράκτιου μετώπου της Αττικής), και είναι προάγγελος της άρσης κάθε έννοιας περιβαλλοντικής προστασίας (ακόμα και της συνταγματικά κατοχυρωμένης), η οποία είναι επόμενο βήμα της μνημονιακής πολιτικής.
Ας μην φέρνει ως επιχείρημα η κυβέρνηση και οι απολογητές της ότι είναι αναγκαίο να ξεπεραστούν περιορισμοί που εμποδίζουν τις επιχειρήσεις για να γίνουν επενδύσεις. Στην ανάπτυξη που θέλει η κυβέρνηση, η καταστροφή του περιβάλλοντος πάει μαζί με εργαζόμενους που θα εργάζονται με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, εξευτελιστικούς μισθούς, χωρίς καμία προστασία και θα παράγουν υπηρεσίες απλησίαστες για την πλειοψηφία που θα εργάζεται σε παρόμοιες συνθήκες, αλλά θα φέρνουν κέρδη για το κεφάλαιο.
Τέλος αποδεικνύει πολλά σε όσους πιστεύουν ότι σήμερα μπορούν να συμβιβάσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου με την προστασία του περιβάλλοντος και να δώσουν απάντηση σε οικολογικά ζητήματα χωρίς σύγκρουση με τις βασικές επιλογές του κεφαλαίου. Ή σε όσους πιστεύουν ότι ένας μηχανισμός όπως η Ε.Ε. μπορεί να θεσπίσει αυστηρούς κανόνες προστασίας της φύσης και να βάλει φραγμό στην αλόγιστη εκμετάλλευσή της από τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Χωρίς αγωνιστική κινητοποίηση, σύγκρουση και ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου δεν μπορεί να υπάρξει ούτε πραγματική οικολογική δράση. Γι’ αυτό το δυναμικό της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ήταν όχι μόνο παρόν, αλλά και πρωτοπόρο σε όλες τις μεγάλες μάχες για περιβαλλοντικά ζητήματα που έδωσε το κίνημα το τελευταίο διάστημα. Αυτή είναι η που κατεύθυνση επιδιώκουμε να ενισχυθεί και στις εκλογές και αυτή την κατεύθυνση θα εξακολουθούμε να κάνουμε πράξη και μετά από αυτές.
Με αγωνιστικές κινητοποιήσεις και μαζικό ξεσηκωμό μπορούμε να ανατρέψουμε και αυτά τα σχέδια τους! Η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου δε θα περάσει!

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Δημοτικές Εκλογές στον Βόλο 2014: Εδώ πραγματικά χρειάζεται ανταρσία!

Tο πολιτικό τοπίο στο Δήμο Βόλου είναι τόσο ζοφερό, όσο και η κοινωνική και οικονομική κατάσταση σε όλη τη χώρα:

Ο «Καλλικράτης» υπήρξε η ταφόπλακα στην όποια ελπίδα για μια πραγματικά δημοκρατική και λαϊκή τοπική αυτοδιοίκηση. (και πράγματι τέτοιες ελπίδες χωρίς ανατροπή του σημερινού κοινωνικού και πολιτικού συστήματος μόνο ως τραγικές αυταπάτες μπορούν να θεωρηθούν). Οι Δήμοι μετατράπηκαν σε τοπικές ιδιωτικές εταιρίες που καλούνται να συντηρούν έργα βιτρίνας, με λίγους και κακοπληρωμένους εργαζόμενους, με σημαντική επιβάρυνση των πολιτών. Τα κοινωνικά αγαθά – με πρώτο το ΝΕΡΟ -  ιδιωτικοποιούνται. Η συντήρηση των υποδομών επίσης. Η κοινωνική πρόνοια συρρικνώνεται σε πολύ περιορισμένης κλίμακας φιλανθρωπία.

Οι πόλεις κατακερματίζονται σε λαμπερά εμπορικά κέντρα, απομονωμένες «ευγενείς» συνοικίες και εκτεταμένες λαϊκές, εξαθλιωμένες φτωχογειτονιές. Η υγεία, η παιδεία, η κατοικία, το νερό, το ηλεκτρικό, ακόμη και η διατροφή δεν είναι πλέον δικαιώματα, δεν παρέχονται δωρεάν ή έστω με χαμηλό κόστος. Γίνονται πεδία ιδιωτικού ανταγωνισμού και κερδοσκοπίας.

Μέσω των τύπου «ΕΣΠΑ» απατεωνίστικων πρακτικών (δήθεν χρηματοδότησης) οι Δήμοι έρχονται σε μια απ’ ευθείας σχέση με την Eυρωπαϊκή Ένωση. Αυτό σημαίνει την κατάργηση του οποιουδήποτε λαϊκού, ακόμη και κρατικού ελέγχου, και την προώθηση των επιλογών της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, πάντα σε όφελος μεγάλων επιχειρηματικών και τραπεζικών συμφερόντων.

Πίνουμε – όσοι μπορούν – εμφιαλωμένο νερό, συχνά αμφίβολης ποιότητας, γιατί το νερό της ΔΕΥΑΜΒ δεν έχει κατορθώσει να έχει την ίδια γεύση και χρώμα σε κάθε βρύση. Ψωνίζουμε κρέατα με πρωτεΐνες Γερμανίας και λίπη Ουγγαρίας, σε πλαστικές συσκευασίες Ινδίας, από πολυεθνικά σουπερμάρκετ, επειδή τα ρεμάλια που κυβερνάνε επί δεκαετίες τη χώρα κατόρθωσαν να ρημάξουν και να καταστήσουν πανάκριβη την τοπική παραγωγή τροφίμων.

Πληρώνουν οι πολίτες εξωφρενικά ποσά για να σπουδάσουν τα παιδιά τους γιατί το δημόσιο σύστημα παιδείας ιδιωτικοποιείται. Ψάχνουμε να βρούμε περίθαλψη για να μας αντιμετωπίσουν εξοντωμένοι γιατροί και νοσηλευτές στο ΕΣΥ ή αλλιώς πρέπει «να τα σκάσουμε χοντρά» 
- όσοι μπορούν – στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Ψάχνουν οι άνεργοι να βρουν δουλειά και ακούνε – όσοι μπορέσουν να βρουν κάτι – για 470 ευρώ το μήνα, 7 μέρες τη βδομάδα, όσες ώρες ζητηθούν και για ένσημα… παίζεται.


Μέσα σε αυτό το τοπίο που βράζει από την οργή και την αγανάκτηση των εργαζομένων και του λαού του Βόλου θα περίμενε κανείς να περισσεύουν τα προγράμματα και οι λύσεις από τους συνδυασμούς. Αντιθέτως αυτό που βλέπουμε είναι μία πασαρέλα ονομάτων και συμμαχιών γύρω από τα επιχειρηματικά συμφέροντα που μυρίστηκαν χρήμα και εκμετάλλευση και στείρες υποσχέσεις και εκθέσεις ιδεών που εξαντλούνται στο πολιτικό μήνυμα χωρίς έμπρακτη ρήξη και σχέδιο με τον Καλλικράτη και τις επιταγές της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

Ο απερχόμενος δήμαρχος κος Σκοτινιώτης, πρώην κομμουνιστής, πρώην σοσιαλιστής, πρώην εκσυγχρονιστής και τώρα ρεαλιστής μνημονιακός ζητάει πάλι την ψήφο του πολίτη. Τι ζητάει; Η ζωή στο Βόλο, τα χρόνια που ήταν δήμαρχος, έγινε πολύ χειρότερη, πολύ ακριβότερη και πολύ πιο δύσκολη. Η πόλη έγινε πιο μίζερη (εκτός αν εννοεί ως ανάπτυξη τη μετεξέλιξη των σιδερένιων πασσάλων του ομοϊδεάτη προκατόχου του σε πλαστικές κορύνες).

Κι έρχεται και ο κος Μπέος, «πετυχημένος επιχειρηματίας» και «αθλητικός παράγοντας». Τι κοινωνικά χρήσιμο έχει φτιάξει αυτός στη ζωή του; Τι ακριβώς προτείνει: Αν στο Βόλο – λέει - πάρουν το Δήμο «υγιείς επιχειρηματίες» η πόλη θα γίνει Μονακό. Ναι! θα γεμίσουμε με Πόρσε και με γυμνασμένους ευτυχείς άρρενες, εν μέσω καλλίγραμμων γυναικών που θα ζουν ευτυχείς κάθε μέρα (και κυρίως νύχτα που έχουμε και πείρα!). Οι φτωχοί, κακομοίρηδες και κακομοιριασμένοι ας πάρουν τα βουνά, η δυστυχία δε πρέπει να φαίνεται. Τι χρειαζόμαστε νόμους και πολιτικούς αν ο πλούσιος μπορεί να έχει κατ΄ ευθείαν την πολιτική εξουσία. Αυτό λέει!

Οι «Δρόμοι Συνεργασίας, Ανατροπής και Αλληλεγγύης» με τον Μ. Πατσιαντά του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να εκφράσουν όπως λέγεται τον κόσμο που αγωνίζεται και τον εργαζόμενο που πλήττεται. Όμως «Ανατροπή» με ευρώ, ευρωπαϊκή ένωση, υγιή επιχειρηματικότητα και προοδευτικό εκσυγχρονισμό δεν γίνεται! Αντίθετα προδιαγράφει μια φούσκα «συνεργασιών» που θα ξεφουσκώσει μόλις έρθουν τα δύσκολα και βέβαια «αλληλεγγύη» χωρίς σαφές σοσιαλιστικό όραμα και χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα πάλης για την βελτίωση των εργαζομένων με ρήξη με τον Καλλικράτη είναι μια αυταπάτη.

Το ΚΚΕ με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και τον Αποστόλη Νάνο αντιλαμβάνονται την καταστροφή που ο καπιταλισμός επιφέρει στους εργαζόμενους, αλλά αναβάλουν την ελπίδα για την «δευτέρα παρουσία της λαϊκής εξουσίας», αναβολή αναγκαία όταν η δυνατότητα για την διεκδίκηση της εξουσίας μετριέται αποκλειστικά και μόνο στους ψήφους και στα κομματικά μέλη του κόμματος και όχι στην δυνατότητα για την συγκρότηση ενός αγωνιστικού ενωτικού μετώπου ρήξης και ανατροπής της συμμαχίας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και της πολιτικής τους εδώ και τώρα!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας δεν έχει καταρτίσει κάποιο ψηφοδέλτιο για τις ερχόμενες εκλογές στο δήμο Βόλου. Ο πραγματικός λόγος είναι ότι στη «μεγάλη δημοκρατία μας» δε φτάνει να θες αλλά πρέπει να είσαι και πλούσιος για να συμμετάσχεις στις εκλογές. Το κόστος της συμμετοχής φτάνει σε κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που απαρτίζεται από εργάτες και μισθωτούς, νεολαία και ανέργους, πετσοκομμένους συνταξιούχους και επισφαλώς εργαζομένους απλά δε μπορεί να αντιμετωπίσει το κόστος. Επιλέξαμε τώρα, μαζί με συναγωνιστές από όλη τη Θεσσαλία, να δώσουμε το βάρος στην «Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία» το εκλογικό σχήμα για τις περιφερειακές εκλογές.

Σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας εκτιμούμε ότι οι εργατικές και λαϊκές αγωνιστικές διαθέσεις για ανατροπή του σάπιου πολιτικού συστήματος και την οικοδόμηση μιας δίκαιης κοινωνίας, και η ανάγκη για μία λαϊκή αυτοδιοίκηση όπλο στα χέρια του λαού και όχι του κεφαλαίου και της ΕΕ δεν εκπροσωπούνται από κανένα συνδυασμό. Πιστεύουμε ότι οι λαϊκές αντιστάσεις στις γειτονιές, τα εγχειρήματα ανατρεπτικής αλληλεγγύης στην πόλη αλλά και οι προσπάθειες για την ανασυγκρότηση του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος εκφράζουν την δυνατότητα για μία πραγματική αντιπολίτευση ενάντια στις επιταγές της άρχουσας τάξης και στις επιλογές της επόμενης δημοτικής αρχής όποια και αν είναι αυτή. Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την συγκρότηση αυτού του κινήματος πόλης και στην μαχητική του παρέμβαση του στα τοπικά ζητήματα την επόμενη περίοδο καλύπτοντας το κενό μιας εργατικής λαϊκής αντικαπιταλιστικής συλλογικότητας.
  

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας, 6/5/2014