Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις εξελίξεις στην Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα


Για τις εξελίξεις μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία.

Η αποτυχία του αντιδημοκρατικού – αντιλαϊκού στρατιωτικού πραξικοπήματος πυροδότησε εξελίξεις στη γείτονα που υπογραμμίζουν τεράστιους κινδύνους για τα εργατικά κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Η κήρυξη της Τουρκίας σε "κατάσταση έκτακτης ανάγκης" για τους επόμενους τρεις μήνες, σε συνδυασμό με τις δεκάδες χιλιάδες εκκαθαρίσεις μέσα σε λίγες μέρες στο κράτος, τις επιθέσεις ενάντια σε αριστερούς, Κούρδους  και άλλες εθνότητες, τα βασανιστήρια, την απόφαση περί αναστολής εφαρμογής της ευρωπαϊκής σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κυβερνητική πρόθεση για επαναφορά της θανατικής ποινής,  δείχνουν ότι μετά το αποτυχημένο  πραξικόπημα μερίδας του στρατού, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη το «επίσημο» πραξικόπημα της κυβέρνησης Ερντογάν.
Η προσπάθεια εκμετάλλευσης από το Ερντογάν της αποτυχίας του πραξικοπήματος για να εδραιώσει μια ολοκληρωτική εξουσία, υπό κοινοβουλευτικό μανδύα,  οδηγεί σε κατάπνιξη των λαϊκών ελευθεριών, ένταση του πολέμου ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, σημαίνει κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη, την τούρκικη και κούρδικη αριστερά.  Παράλληλα κλιμακώνεται η αστάθεια στην περιοχή, αφού η τούρκικη κυβέρνηση θα κλιμακώσει την πολεμική της εμπλοκή μέσα κι έξω από τη χώρα, στο πλαίσιο ενός κουβαριού αμείλικτων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών κι αντιθέσεων.
Τεράστιες οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία κυριολεκτικά «παίζει με τη φωτιά» προωθώντας τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης βαθαίνοντας την εμπλοκή της στους πολεμικούς ανταγωνισμούς, διεκδικώντας σε συνεργασία με Η.Π.Α. – Ε.Ε. να αναδειχθεί σε «δύναμη σταθερότητας» στην περιοχή,  διατηρώντας τον αντιδραστικό άξονα με Αίγυπτο και Ισραήλ κι αναζητώντας νέες ισορροπίες και συμμαχίες.ι 
Όλες αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η Τουρκία δεν είναι «ασφαλής χώρα». Όχι μόνο δεν μπορεί να εγγυηθεί το απαραβίαστο των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ζωή, την ελευθερία, την διαφύλαξη των στοιχειωδών δικαιωμάτων υπεράσπισης όποιου κατηγορείται, αλλά αντίθετα οργανώνει διώξεις σε βάρος κάθε αντιφρονούντα, βασανιστήρια, πογκρόμ, τρομοκρατία για όποιον έχει διαφορετική άποψη από αυτή της κυβέρνησης, βάζοντας πρώτιστα στο στόχαστρο το εργατικό – λαϊκό κίνημα και την αριστερά.
Για τους λόγους αυτούς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αντίθετη στην έκδοση οποιουδήποτε στο καθεστώς Ερντογάν και καταγγέλλει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που «παζαρεύει» σχετικά στα πλαίσια ενός επικίνδυνου «παιχνιδιού» γεωπολιτικών αντιθέσεων, υπό καθεστώς εσωτερικών και  διεθνών πιέσεων, σε πλήρη δυσαρμονία με τις διεθνείς συμβάσεις και το εθνικό δίκαιο.   
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμπαραστέκεται ολόπλευρα στον αγώνα των λαών της Τουρκίας και της τούρκικης αριστεράς για την πλήρη υπεράσπιση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους ενάντια τόσο στα πραξικοπήματα του στρατού όσο και στον ολοκληρωτισμό της κυβέρνησης, στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των φορέων της.
Ζητά την κατάργηση της ρατσιστικής συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας και τη χορήγηση ασύλου χωρίς απελάσεις και επαναπροωθήσεις σε πρόσφυγες και μετανάστες. 
Η έννοια του ασύλου για μας δεν είναι πολιτικά ουδέτερη. Υποστηρίζουμε τη χορήγηση ασύλου σε κάθε αγωνιστή της ελευθερίας, σε κάθε δημοκρατικό πολίτη που διώκεται για τους αγώνες του, σε κάθε κατατρεγμένο αυτού του κόσμου, στους μετανάστες και τους πρόσφυγες των πολέμων και της φτώχειας.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Ανακοίνωση των τοπικών επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Θεσσαλία για τη δημιουργία σταθμού διοδίων στα Τέμπη


ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Σταματημό δεν έχει ο εμπαιγμός από την κυβέρνηση αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση όσον αφορά το ζήτημα των διοδίων, ξεκινώντας από τις συνεχείς διώξεις των αγωνιζόμενων για την κατάργησή τους, μέχρι και έως την επαναφορά του θέματος της μετακίνησης των διοδίων του Πυργετού, στα Τέμπη όπου ήταν και παλιότερα. Πάντα μένουν αναπάντητα τα βασικά ερωτήματα για την προστασία του περιβάλλοντος και το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση. Η επιμέρους ΤΙΝΑ (ThereIsNoAlternative – Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική) εν προκειμένω εφαρμόζεται για το εθνικό οδικό δίκτυο μετατρέποντας τις ενστάσεις των Δημοτικών Αρχών και τις Περιφερειακής Διοίκησης σε ακίνδυνα ελατήρια απορρόφησης της κοινωνικής οργής και αγανάκτησης πίσω από τις ανάγκες των κατοίκων των χωριών αλλά και του συνόλου των μετακινούμενων πληθυσμών δια της "εθνικής" ιδιωτικής οδού.

Πολιτικές κατευθύνσεις και οικονομική ανάπτυξη
Η αρχή του νήματος του θέματος πάειαρκετά χρόνια πίσω, στις αρχικές «συμβάσεις παραχώρησης»που το ΠΑΣΟΚ σχεδίαζε από το 2000 και ψήφισε μαζί με τη ΝΔ το 2007. Το δημόσιο θα συμμετείχε στο κόστος υλοποίησης κατά 30% ενώ ανάλογη θα ήταν και η συμμετοχή του φορολογούμενου λαού από τις εισφορές στα διόδια. Τον Δεκέμβρη του 2013 η συγκυβέρνηση πλέον ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και παρατρεχάμενων αυξάνουν τη συμμετοχή του κράτους μέσω ΕΣΠΑ, επιβάλλουν στο Δημόσιο να πληρώσει στους εργολάβους εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για «καθυστερήσεις» στην υλοποίηση των έργων και τους δίνει το δικαίωμα αύξησης έως και 60% στα διόδια.Έτσι έχουμε ως αποτέλεσμα οι κατασκευαστικές να συμμετέχουν με όλο και λιγότερα κεφάλαια, αλλά να παίρνουν περισσότερα από κρατικές και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, και να παραδώσουν λιγότερα χιλιόμετρα εκμεταλλευόμενοι για περισσότερο χρόνο τα έσοδα των διοδίων. Αυτή η μεγάλη μπίζνα αποκαλείται οικονομική ανάπτυξη καιαπλά πλουτίζει τους μεγαλοεργολάβους και τις τράπεζες,έτσι παρουσιάζεται ως λογική η απαίτηση των κατασκευαστών ή τουλάχιστον ως αναγκαίο κακό. Στηνουσίαόμως τα «ιδιωτικά» αυτά έργα χρηματοδοτούνται στο μεγαλύτερο μέρος από τα χρήματα των φορολογούμενου λαού αλλά και δάνεια που χρεώνονται στις πλάτες του.
Όλα όσα γίνονται  αποτελούν πάγια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έναν από τους βασικότερους λόγους ύπαρξής και λειτουργίας της. Η ελεύθερη αγορά (πάνω στον περιορισμό των λαϊκών ελευθεριών), ο πλούτος του ιδιωτικού κεφαλαίου (πάνω στη φτώχεια και την ανέχεια των εργαζομένων) και το βασικότερο, η εμπέδωση αυτών ως ασφαλές και συμφέρον περιβάλλον για το λαό είναι τα βασικά γνωρίσματα αυτής της λυκοσυμμαχίας.
Με αξιοζήλευτη συνέπεια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχεται να ολοκληρώσει ότι οι προηγούμενοι άφησαν στην μέση. Όχι μόνο δεν έγινε καμία αλλαγή επί των προηγούμενων νόμων αλλά επιδιώκεται και η άμεση και ανώδυνη εφαρμογή τους. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η μετακίνηση των διοδίων από τον Πυργετό, στα Τέμπη.

Εύκολες και ανώδυνες κριτικές
Στο υπάρχον πλαίσιο εντάσσονται και όλες εκείνες οι φωνές του «όχι» από τις Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές που ενισχύουν την λογική της ανάθεσης, της μοιρολατρίας και του συμβιβασμού στο «εφικτό». Κάθε λογική του «μικρότερου κακού», του «μικρότερου αντιτίμου», της «απαλλαγής των κατοίκων», του «ναι μεν διόδια αλλά ελεύθεροι παράδρομοι»  είναι ακίνδυνη και τελικά αναποτελεσματική προς μια εργατική κοινωνική λύση.
Ποιος είναι ο αποδεκτός φόρος αίματος στους κακοσυντηρημένους παράδρομους; Ποια «εφικτή» λογική ζητάει από τους διερχόμενους και τους κατοίκους των γύρω περιοχών να πληρώνουν περισσότερο από το μεροκάματο που βγάζουν; Ποια «εφικτή» λογική αφήνει στο απυρόβλητο τους μεγαλοεργολάβους, τους τραπεζίτες και ρουφάει κάθε ευρώ από το πενιχρό εισόδημα των αγροτών, της νεολαίας και του εργαζόμενου λαού ευρύτερα;

Αναγκαία και εφικτή η κατάργηση όλων των διοδίων
Έχουμε πληρώσει πολύ βαριά το αντίτιμο αυτής της πολιτικής. Δεν είναι η ώρα να μετράμε νεκρούς και τραυματίες. Ο οργανωμένος λαός μέσα από εργατικά κέντρα, σωματεία, συλλόγους, συνελεύσεις,σε πόλεις και χωριά  μπορεί και πρέπει να βάλει τέλος σε αυτήν την πολιτική που δίνει κέρδη σε μεγαλοεργολάβους και τραπεζίτες και ζημιές και θύματα στο λαό. Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. θα συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις της στο ξέσπασμα, την οργάνωση αυτής της πολιτικής μάχης και στην κεντρική έκφρασή της. Με ένα κοινωνικό-πολιτικό μέτωπο που θα έρχεται σε ρήξη και θα επιδιώκει την ανατροπή της αστικής πολιτικής και κάθε κυβέρνησής της,αλλά και όλες τις εκφάνσεις της,μαζί με όλες εκείνες τις δυνάμεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος που βλέπουν προς το δρόμο της αντικαπιταλιστικής διεξόδου.
Εθνικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση όλων των τραπεζών, των εταιρειών πετρελαιοειδών, ηλεκτρικής ενέργειας, ορυκτού πλούτου, συγκοινωνιών, μεταφορών, ύδρευσης κ.λ.π. και εκείνων που εγκατέλειψαν οι ιδιοκτήτες τους και λειτουργία τους με εργατικό-λαϊκό έλεγχο.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ

ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΛΗΣΤΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ – ΝΑ ΑΘΩΩΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ


Τοπικές επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Θεσσαλία

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τον αγώνα των εργαζόμενων του "Μαρινόπουλου"


Συμπαράσταση μέχρι τη νίκη στον αγώνα των εργαζόμενων στον Μαρινόπουλο

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει και στηρίζει τον αγώνα των εργαζόμενων στον Μαρινόπουλο και την 24ωρη απεργία την Παρασκευή 22/7 που αποφασίστηκε από τη σύσκεψη των επιτροπών αγώνα των υποκαταστημάτων της Αθήνας στη βάση της κλιμάκωσης και του συντονισμού με το σωματείο εργαζομένων του Μαρινόπουλου στη Βόρεια Ελλάδα. 

O όμιλος Μαρινόπουλου έχει ζητήσει να υπαχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, έχει ήδη κερδίσει τα ασφαλιστικά μέτρα, έτσι ώστε μέχρι τον Σεπτέμβρη, που θα γίνει η εκδίκαση της κύριας αίτησης, να μην μπορεί κανένας από αυτούς στους οποίους χρωστάει η επιχείρηση, να προχωρήσει σε διωκτικά μέτρα για να πάρει τα χρωστούμενα.

Παρ’ ότι εξαιρούνται οι εργαζόμενοι προς το παρόν, δενχωράει κανένας εφησυχασμός και καμία εμπιστοσύνη στα σχέδια της εργοδοσίας. Αντίθετα χρειάζεται οργάνωση και αγώνας σε κάθε χώρο δουλειάς για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας και να μην γίνει καμία βλαπτική μεταβολή στις εργασιακές σχέσεις.

Οι επιχειρήσεις Μαρινόπουλος είχαν δεσπόζουσα θέση στην ελληνική αγορά τα προηγούμενα χρόνια, με υψηλή κερδοφορία που τα αφεντικά τους με σχέδιο και προγραμματισμό αφού φρόντισαν και μετέφεραν τα κέρδη τους σε άλλες εταιρείες και επενδύσεις, τις άφησαν να καταρρεύσουν όταν  δεν ήταν πλέον τόσο κερδοφόρες, Αφού λυμάνθηκαν την υπεραξία των εργαζομένων τους, τώρα τους αφήνουν αντιμέτωπους με την ανεργία και το περιορισμό των δικαιωμάτων τους. Σημαντική ευθύνη για τις εξελίξεις φέρει και το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και διατηρεί και η σημερινή, αφού έτσι δίνεται η δυνατότητα στο κεφάλαιο να προστατεύει τα κέρδη του και να φορτώνει το κόστος «διάσωσης» της επιχείρησης στου εργαζόμενους, οι οποίοι με τα σχέδια εξυγίανσης και διάσωσης της επιχείρησης θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο. Στο στόχαστρο θα μπουν τα εργατικά δικαιώματα, αφού «σχέδια εξυγίανσης» κι «εξορθολογισμός δαπανών» στην αμείλικτη καπιταλιστική γλώσσα σημαίνει κλεισίματα καταστημάτων, απολύσεις, μειώσεις μισθών, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, ένταση του αυταρχισμού και της εργοδοτικής δεσποτείας.   

Αυτή είναι η μέχρι τώρα εμπειρία των εργαζόμενων, όσων εταιριών μπήκαν στο άρθρο 99. Δεν υπάρχει ούτε μία που να «εξυγιάνθηκε» και να λειτουργεί κανονικά. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να είναι γι’ άλλη μια φορά τα θύματα της καπιταλιστικής αυθαιρεσίας – κερδοφορίας στο πλαίσιο της προστασίας που παρέχει κράτος και κυβέρνηση.

Καλούμε τους  εργαζόμενους σε μάχη.  Όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα σε αγώνα στήριξης και αλληλεγγύης των εργαζομένων του Μαρινόπουλου. Καταγγέλλουμε  την εργοδοσία του Μαρινόπουλου για το σχέδιο εξόντωσης των εργαζομένων και τις μεθοδεύσεις της.

Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση, που εξακολουθεί να εφαρμόζει το άθλιο νομικό καθεστώς υπέρ της εργοδοσίας, αφήνοντας το κεφάλαιο να «αλωνίζει» όπως και όπου θέλει, την ίδια ώρα που αφήνει τους εργαζόμενους του Μαρινόπουλου (αλλά και τους εργαζόμενους δεκάδων εταιρειών-προμηθευτών του Μαρινόπουλου) στο έλεος της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

Μόνος δρόμος είναι ο μαζικός, ενωμένος και μαχητικός αγώνας τώρα!
·         Με συνελεύσεις σε κάθε κατάστημα που θα συντονίζονται και θα οργανώνουν το αγώνα, παίρνοντας τον στα δικά τους χέρια.  
·         Με μαζική συμμετοχή στα ταξικά σωματεία και μαχητική απαίτηση για αγώνα μέχρι τη νίκη! Καμία εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, στις εκκλήσεις για συμβιβασμό και ταξική ειρήνη, που μας έφεραν μέχρι εδώ.
·         Με κινητοποίηση και μορφές αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά και πόλη και με όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους.

Απαιτείται πανελλαδικός συντονισμός και ενωτικός αγώνας όλων των εργαζομένων στον όμιλο, στις εταιρίες που απειλούνται και κοινή δράση με μορφές μαχητικές και αποτελεσματικές.

Απαιτούμε την κατάσχεση της προσωπικής περιουσίας της εργοδοσίας για να μπουν αυτά τα χρήματα στην επιχείρηση για να δουλέψει. Η εργοδοσία, για δεκαετίες αγόραζε με πίστωση (από προμηθευτές και τράπεζες) αλλά πουλούσε τoις μετρητοίς, χρησιμοποιώντας τη δική δουλειά των εργαζόμενων. Το 1,3 δις που είναι τα σημερινά χρέη της εταιρίας, η ιδιοκτησία το εισέπραξε σε ζεστό χρήμα από τις πωλήσεις, πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της κρίσης και αυτά τα χρήματα “επενδύθηκαν” σε εξοχικά στη Ν. Υόρκη και αλλού, σε άλογα, έργα τέχνης, ακριβά αυτοκίνητα, και off shore εταιρίες. Και τώρα για τους 13.000 εργαζόμενους υπάρχει η αβεβαιότητα και το μέλλον της ανεργίας. Να πληρώσει λοιπόν την τωρινή κρίση η εργοδοσία, με την περιουσία που έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια. 

Να εξασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Καμία απόλυση, άμεση καταβολή των δεδουλευμένων. Καμία αλλαγή στο εργασιακό καθεστώς τους.

Λήψη μέτρων για άμεση λειτουργία των καταστημάτων με δημόσιο – κοινωνικό έλεγχο με ποιοτικά και φθηνά προϊόντα για το λαό. Εθνικοποίηση-κρατικοποίηση των επιχειρήσεων που τις εγκαταλείπουν οι καπιταλιστές, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο.

Αγώνας για την ανατροπή της αντεργατικής επιδρομής κεφάλαιου- ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης και του εργασιακού μεσαίωνα που μας οδηγούν. Πάνω απ’ όλα οι εργατικές ανάγκες, όχι στο «ρεαλισμό» των αγορών, της ανταγωνιστικότητας, του κέρδους, της εκμετάλλευσης.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

Οχι στο ξεπούλημα των τρένων


Όχι στο ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και των σιδηροδρόμων

Όχι στο ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και των σιδηροδρόμων
Αγώνας για την εθνικοποίηση για ένα τρένο δημόσιο και φτηνό με βάση τις κοινωνικές ανάγκες

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για το μεθοδευόμενο ξεπούλημα μέσω ΤΑΙΠΕΔ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με τη διάθεση του 100% του μετοχικού κεφαλαίου της μόνης εταιρίας που εκτελεί επιβατηγό σιδηροδρομικό έργο στην Ελλάδα) στην Ιταλική Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A. Το ξεπούλημα δημιουργεί συνθήκες μονοπωλίου στις σιδηροδρομικές μεταφορές επιβατών με προοπτική το κλείσιμο μη κερδοφόρων γραμμών αλλά και την αύξηση του εισητηρίου. Παντού στον κόσμο όπου έγιναν  ιδιωτικοποιήσεις τέτοιου τύπου, το κυνήγι του κέρδους έβαλε σε δεύτερη μοίρα τη συντήρηση υποδομών, τα μέτρα ασφαλείας των μεταφορών, τη λειτουργία γραμμών που δεν αποδίδουν γρήγορο κέρδος.
Καθώς οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν πάση θυσία στόχο κυβέρνησης και ΕΕ, είναι αναπόφευκτο το εξευτελιστικό τίμημα των 45 εκατ. που συμπληρώνεται από αποικιοκρατικούς όρους. Την ιδιωτικοποίηση αυτή επιβάλλουν το τρίτο μνημόνιο που συμφωνήθηκε με ΕΕ και Τρόικα, αφού η ΕΕ λειτουργεί ως εγγυητής για το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου σε όλη την Ευρώπη, παράλληλα με την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων για τους εργαζόμενους σε αυτές.
Ήδη οι εργαζόμενοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αγωνίζονται με απεργίες εδώ και μήνες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση αλλά και για την υπογραφή σύμβασης, η οποία δεν ανανεώνεται μετά τη λήξη της εδώ και 8 μήνες, προφανώς για να βρεθούν οι εργαζόμενοι ξεκρέμαστοι.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζοντας το μνημονιακό κατήφορο, στα χνάρια ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κλπ, όχι μόνο δεν κατήργησε το ΤΑΙΠΕΔ, αλλά αναδεικνύεται  σε πρωταθλητή του νεοφιλελεύθερισμού βγάζοντας στο σφυρί δημόσια περιουσία και υποδομές ανεκτίμητης αξίας. Η μαζική μεταφορά επιβατών και φορτίων είναι κοινωνική ανάγκη, ενώ συμβάλλει και στη μείωση της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος μέσα από την χρήση ΙΧ και ΔΧ. Η ιδιωτικοποίηση μετατρέπει αυτό το δικαίωμα στις μεταφορές σε ακριβό προϊόν και πολυτέλεια.
Παράλληλα, η ιδιωτικοποίηση έρχεται να φέρει το τελειωτικό χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις των σιδηροδρομικών που είδαν ειδικά στα χρόνια των μνημονίων να απαξιώνεται η εξειδικευμένη δουλειά τους, να μειώνεται το εισόδημα, να χειροτερεύουν οι όροι εργασίας και πλήττονται τα δικαιώματά τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ολοκληρώνει το έγκλημα της ιδιωτικοποίησης που ξεκίνησαν πριν ακόμα από τα μνημόνια οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στηρίζουν όλα τα κόμματα που συμφωνούν με την παράδοση του δημόσιου πλούτου στα μονοπώλια, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων, Χρυσή Αυγή.
Είναι ανεπιθύμητοι οι δήθεν “επενδυτές” που με πενταροδεκάρες αρπάζουν όσα δημιούργησαν με την εργασία και το υστέρημά τους γενιές εργαζομένων.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αποφασισμένη να συμβάλλει με κάθε μέσο για την ακύρωση της ιδιωτικοποίησης και το διώξιμο χωρίς αποζημίωση των αρπακτικών του κεφαλαίου που έβαλαν στο μάτι το δημόσιο πλούτου. Για την εθνικοποίηση με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και συνολικά του σιδηρόδρομου, ώστε να προσφέρει φτηνές και οικολογικές μεταφορές, με προστασία των εργασιακών σχέσεων και προσλήψεις για καλυφτούν οι ανάγκες λειτουργίας του. Για την άμεση κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και ακύρωση όλων των ιδιωτικοποιήσεων. Για την απόδοση πολιτικών ευθυνών και όχι μόνο όσων είναι συνένοχοι στο ξεπούλημα των υποδομών, καθώς και του δημόσιου και φυσικού πλούτου.
Χρειάζεται αγώνας και κινητοποίηση του μαζικού λαϊκού κινήματος, με αποφασιστικότητα και ενωτική λογική, πέρα από συντεχνιασμούς και παζαρέματα. Μόνο έτσι μπορεί να σωθεί ένα δημόσιο αγαθό όπως το τρένο. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τονίζει ότι παράλληλα χρειάζεται σύγκρουση, ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ που απαιτεί το ξεπούλημα των υπηρεσιών δημόσιου χαρακτήρα και το επιβάλλει μέσα από το μνημόνια και τη λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

Καταγγελία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας για την τραμπούκικη επίθεση στον ανεξάρτητο δημοτικό συμβουλο Βόλου Ν. Κανελή


ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ Ν. ΚΑΝΕΛΗ

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας καταγγέλλει τον τραμπούκιμο προπηλακισμό και την υβριστική επίθεση που δέχτηκε την Πέμπτη 30/06 ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Βόλου Ν. Κανελής από τον εκλεγμένο με το ψηφοδέλτιο του Α. Μπέου, δημοτικό σύμβουλο (και πρώην αντιδήμαρχο) Δ. Λιβογιάννη. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε εντελώς αναίτια σε κεντρικό σημείο του Βόλου. Το προηγούμενο διάστημα είδαμε εξάλλου μια σειρά δημοτικών συμβούλων, αλλά και τον τελούντα σε αργία κ. Μπέο να επιχειρούν να παίξουν στους δρόμους του Βόλου από το ρόλο του τροχονόμου, μέχρι και του γενικού δερβέναγα, προς ανθρώπους που η παρουσία τους δεν ικανοποιεί τις βουλές και τα συμφέροντά τους.
Το σκηνικό «φαρ ουέστ» με τους επίδοξους «σερίφηδες» της δημοτικής αρχής, έχει όμως και πολιτικό δια ταύτα. Η ουσιαστική εμπέδωση, κλιμάκωση και ενσωμάτωση της κυβερνητικής πολιτικής σε μορφή «πιλοτικού προγράμματος» η οποία συντελείται στην πόλη, επιχειρείται είτε να καλλωπιστεί με φολκλορικά έργα (άρτος και θεάματα…), είτε να μυθοποιηθεί με επιχειρηματικές διηγήσεις τύπου «Μονακό», είτε να ξεχαστεί και εντελώς μέσα από ανέξοδους λεονταρισμούς. Έτσι περνάνε στα ψιλά γράμματα η ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου της Αγχιάλου και η συναίνεση σε αυτή βασικών πολιτικών στηριγμάτων της δημοτικής αρχής, όπως η τοπική Ένωση Ξενοδόχων, η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, τα σχέδια για ιδιωτικοποιήσεις και για ΣΔΙΤ για το λιμάνι του Βόλου, η αλλαγή του ΓΠΣ (Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου) του Βόλου και της Αγχιάλου με μελέτες που στερούνται κάθε νομιμότητας κ.α.
Η μετατροπή του Βόλου σε επιχειρηματικό κέντρο, που αποτελεί το στρατηγικό στόχο της δημοτικής αρχής, προϋποθέτει εξάλλου την εμπέδωση των όρων της επέλασης της αγοράς. Γιατί το «φαρ ουέστ» εκτός από τους «σερίφηδες» του, έχει και τους «επενδυτές» του, που απαιτούν πλήρη συμμόρφωση και πλήρη υποταγή στους νόμους της αγοράς. Και ακριβώς εδώ είναι που συνδέεται η πολιτική σκοπιμότητα με την μηδενική ανοχή σε οποιαδήποτε φωνή αντίστασης στο Βόλο. Τελικά τα περιστατικά τραμπουκισμών, προπηλακισμών και απειλών δεν είναι καθόλου άσχετα με την προώθηση των πιο βάρβαρων πολιτικών ενάντια στην εργαζόμενη πλειοψηφία. 
Οι άνθρωποι που σήμερα στοχοποιούνται από τη δημοτική αρχή, στοχοποιούνται για παραδειγματισμό σε οποίον το επόμενο διάστημα τολμήσει να σηκώσει κεφάλι. Από αυτή τη σκοπιά οι εν λόγω επιθέσεις είναι επιθέσεις στον καθένα από εμάς που αργά ή γρήγορα θα αναζητήσουμε το δρόμο των κοινωνικών μαχών ως τη μοναδική διέξοδο από την εικόνα της κοινωνικής καταστροφής. Στο τοπίο λοιπόν μιας αντιπολίτευσης, που εντός του δημοτικού συμβουλίου δεν αποδυναμώνει δυναμικά τις μεθοδεύσεις της δημοτικής αρχής (είτε γιατί δεν το επιθυμεί είτε γιατί τελικά κρίνεται ανεπαρκής να το πράξει), ενός κεντρικού (κυβέρνηση) και τοπικού κράτους (περιφέρεια, δήμοι κτλ) που από κοινού με τη δημοτική αρχή χαράζουν την πολιτική αφαίμαξης της κοινωνικής πλειοψηφίας, αποτελώντας ομόκεντρους κύκλους που στηρίζουν ο ένας τον άλλο, το ζητούμενο είναι μια αντιπολίτευση που θα εκφράσει τις κοινωνικές ανάγκες του κόσμου της δουλειάς και της νεολαίας. Ένα κοινωνικό ρεύμα που δε θα αμφισβητήσει απλά τα πρόσωπα, αλλά τα ίδια τα θεμέλια της επιχειρηματικοποίησης όλης της δημόσιας και κοινωνικής ζωής, αλλά και τις κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται πίσω από αυτή.  Βήμα για μία τέτοια πορεία είναι να μη μείνει κανείς μόνος στα χτυπήματα και τις μεθοδεύσεις της δημοτικής αρχής.      

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας