Όλοι στο συλλαλητήριο στις 16 Μάρτη ενάντια στην καύση σκουπιδιών. Προσυγκέντερωση των αγωνιστικών και κοινωνικών συλλογικοτήτων στο Θόλο (πανεπιστημιακό συγκρότημα Παπαστράτου) στις 12:00

Κλιμάκωση και αγώνας ενάντια στην καύση σκουπιδιών

Παλλαϊκό συλλαλητήριο 16 Μάρτη. Προσυγκέντρωση 12:00 στο Θόλο

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας στηρίζει, συμμετέχει και καλεί την εργαζόμενη πλειοψηφία της πόλης του Βόλου στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης Μάρτη ενάντια στην καύση σκουπιδιών. Η καύση σκουπιδιών αποτελεί κομβικό στοίχημα για τις δυνάμεις του κεφαλαίου και ακριβώς για αυτό το λόγο πίσω της στρατεύονται φανερά ή υπογείως όλο το αστικό μπλοκ εξουσίας. Απέναντί μας σε αυτή τη μάχη έχουμε τον πολυεθνικό κολοσσό της Lafarge, την ΕΕ και τις οδηγίες της, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖA και όλους τους επίδοξους μνηστήρες της αστικής διαχείρισης, καθώς και όλους τους θεσμούς της τοπικής διοίκησης (περιφέρεια, δήμος). Η συμμαχία αυτή στρέφεται ενάντια στο λαό και τις ανάγκες του και πρέπει να ηττηθεί με τη μαζική, μαχητική και με διάρκεια παρέμβαση του λαϊκού κινήματος.

Η δικιά μας συμμετοχή , στο κίνημα, δεν είναι απλά και μόνο μία «αχρωμάτιστη», πολιτικά, περιβαλλοντική και οικολογική τοποθέτηση. Είναι μία από τις πολλές μάχες ενάντια στις πολυποίκιλες κινήσεις «επιχειρηματικότητας», που αποσκοπούν στην πάση θυσία κερδοφορία του κεφαλαίου στα πλαίσια της κρίσης και των επιταγών της ΕΕ, και φυσικά σε βάρος της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Γιατί δεν ξεχνούμε ότι η συγκεκριμένη πολυεθνική εταιρία, μέσω της εξαγοράς της ΑΓΕΤ (αφού βέβαια η ΑΓΕΤ ιδιωτικοποιήθηκε και εξαγοράστηκε αρκετές φορές...), μετέτρεψε τα εργοστάσια της στην Ελλάδα σε πειραματόζωα αναδιαρθρώσεων στην εργασία. Η ανθρώπινη εκμετάλλευση πάει χέρι χέρι με την εκμετάλλευση και τη λεηλασία της φύσης. Από αυτή την άποψη η σύγκρουσή με τις δυνάμεις που επιβάλλουν την καύση σκουπιδιών έχει βαθιά ταξικά χαρακτηριστικά. Είναι η επέλαση του κόσμου των ισχυρών στις κοινωνίες των αδυνάτων που θα αντιμετωπίζει πάντα την ανθρώπινη υγεία, το περιβάλλον και τα κοινωνικά δικαιώματα ως “ψιλά γράμματα” και “βαρίδια” στο σαφάρι της κερδοφορίας. Ακριβώς για αυτό το σταμάτημα της καύσης σκουπιδιών δεν γίνεται να επιβληθεί από μια ¨κοινός επωφελής λύσης” τόσο για την κοινωνία του Βόλου, όσο και για τη Lafarge. Το μπλοκάρισμα της καύσης σκουπιδιών θα έχει στην πλευρά του χαμένου της δυνάμεις της Lafarge και τον πολιτικό και οικονομικό συρφετό που τη στηρίζουν.

Σε αυτή την κατεύθυνση παλεύουμε για:

• Τον τερματισμό της καύσης RDF και SRF, χωρίς να απολυθούν ή να μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι του εργοστασίου. Απαγόρευση της καύσης σκουπιδιών για οποιαδήποτε χρήση.
• Κοινωνικοποίηση - εθνικοποίηση της ΑΓΕΤ κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, αφού πρόκειται για παραγωγική μονάδα μιας σημαντικής πρώτης ύλης και αποτελεί στρατηγικής σημασίας για το ίδιο το κίνημα και το λαό.
• Το σεβασμό του περιβάλλοντος από οποιαδήποτε παραγωγική μονάδα. Επανασχεδιασμό της βιομηχανικής παραγωγής με βάση της κοινωνικές ανάγκες και όχι τη χρηματιστηριακή διαχείριση της παραγωγής. Μετεγκατάσταση των μονάδων τσιμεντοβιομηχανίας και βαριάς βιομηχανίας σε περιοχές εκτός των αστικών ιστών.
• Ενάντια στο παιχνίδι κέρδους των πολυεθνικών, το οποίο ονομάζουν «εμπόριο ρύπων»
• Ενάντια στις αναδιαρθρώσεις στην εργασία, οι οποίες μεταξύ άλλων οξύνουν φαινόμενα «εργολαβικών» εργαζομένων (που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας), την εντατικοποίησης της εργασίας και αυξάνουν τα εργατικά ατυχήματα
• Την προστασία των φυσικών πόρων, και τη χρήση τους προς όφελος του λαού με βάση τις ανάγκες του

Παλεύουμε για ένα κίνημα που να είναι:

1. Ξένο από λογικές κοινωνικού κανιβαλισμού. Το δίλημμα «καύση RDF και SRF αλλιώς κλείνει το εργοστάσιο και μένουν οι εργαζόμενοι άνεργοι» είναι μία κεκαλυμμένη απειλή του ίδιου του συστήματος και της εργοδοσίας που ταυτίζει χυδαία τα κέρδη της με τη δυνατότητα της εργαζόμενης πλειοψηφίας να έχει μόνιμή και σταθερή εργασία. Τα τελευταία 10 χρόνια το επιχείρημα αυτό κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, όταν κορυφαίες κερδοφόρες επιχειρήσεις (CocaCola, Continental κτλ) έκλεισαν τις μονάδες τους απλά για λόγους εσωτερικών αναγκών. Η ιδιοκτησία των μεγάλων παραγωγικών μονάδων από το ιδιωτικό κεφάλαιο είναι αυτή που υπονομεύει και την εργασία και την ανθρώπινη ζωή.
2. Μακριά από λογικές ανάθεσης του κινήματος σε εκπροσώπους και αντιπροσώπους (εκλεγμένους ή μη). Παλεύουμε για ένα ακηδεμόνευτο από την αστική πολιτική κίνημα, που θα συγκροτεί τα δικά του όργανα και θα μιλάει και θα παλεύει για τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας χωρίς να τις θέτει στην προκρούστεια κλίνη των “εφικτών ορίων” της σταθερότητας του συστήματος.
3. Μακριά από λογικές καπελώματος και ψηφοθηρίας. Κανείς αυτόκλητος ή “εκλεγμένος” σωτήρας δε θα σταματήσει την καύση σκουπιδιών., πολύ απλά γιατί οι κυβερνητικοί θεσμοί σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο είναι άμεσα συνδεδεμένοι με τα συμφέροντα των πολυεθνικών κολοσσών. Ο μόνος που μπορεί να σταματήσει την καύση είναι ένα μαχητικό κίνημα που θα συγκρουστεί με τα ιερά και τα όσια του ίδιου του καπιταλισμού και των εκφραστών του και με αυτοπεποίθηση θα διεκδικήσει τα δίκαια της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Όλοι στο συλλαλητήριο στις 16 Μάρτη

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας στηρίζει και καλεί στην προσυγκέντερωση των αγωνιστικών και κοινωνικών συλλογικοτήτων της πόλης του Βόλου στο Θόλο (πανεπιστημιακό συγκρότημα Παπαστράτου) στις 12:00

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας