Ανακοίνωση για τις εξελίξεις για το προσφυγικό στην περιοχή της Θεσσαλίας

Η κυβέρνηση τρομοκρατίας, καταστολής και προβοκάτσιας

επί τω έργω…

Απειλές, τρομοκρατία, βίαια καταστολή, χημικά, ξύλο, τραυματισμοί και προσαγωγές… Αυτές οι λέξεις συνθέτουν το παζλ της απαράδεκτης κατάστασης που ζούμε τις τελευταίες μέρες στη Θεσσαλία οι αλληλέγγυοι στα στρατόπεδα Κουτσόχερου και Κυψελοχωρίου, στις εθνικές οδούς, όπου διαβιούν δεκάδες πρόσφυγες με τις οικογένειές τους.

Πράξη πρώτη: Καταστολή στους πρόσφυγες

Με το πρόσχημα της αναμόρφωσης του στρατοπέδου στο Κουτσόχερο (που ήταν γνωστό ότι θα γίνει εδώ και πολύ καιρό), ανακοινώθηκε αιφνιδιάστηκα στους πρόσφυγες η εκκένωση του χώρου και η μεταφορά τους προς άλλα κέντρα (αρχικά ειπώθηκε για Κυψελοχώρι και Θεσσαλονίκη). Στο άκουσμα της εξέλιξης αυτής, οι πρόσφυγες αντέταξαν 5 αιτήματα, με βασικότερα: το να προχωρήσει η διαδικασία προεγγραφής, ώστε να πάρουν κάρτα παραμονής για έναν χρόνο, προχωρώντας παράλληλα τις διαδικασίες αιτήσεων ασύλου, να μεταφερθούν όλοι μαζί σε έναν τόπο με ανθρώπινες συνθήκες και ταυτόχρονα να δοθούν εγγυήσεις για την επαναφορά τους μετά το πέρας των εργασιών. Αντί απάντησης στα αιτήματά τους, οι αρχές έστειλαν λεωφορεία νωρίς το πρωί της Τετάρτης 22 Ιουνίου και μετέφεραν πάνω από 100 Αφγανούς στο Κυψελοχώρι, σε έναν χώρο χωρίς ρεύμα, με νερό που η θερμοκρασία του ξεπερνά τους 40'. Οι πρόσφυγες, απολύτως δικαιολογημένα, αρνήθηκαν να κατεβούν από τα λεωφορεία και τότε ανέλαβαν οι δυνάμεις καταστολής να τους κατεβάσουν με τη βία, «κερνώντας» τους χημικά και στέλνοντας δύο από αυτούς στο νοσοκομείο, από τα χτυπήματα. Αρνούμενοι τις απάνθρωπες αυτές συνθήκες οι 130 περίπου Αφγανοί πρόσφυγες αναχώρησαν την Πέμπτη 24 Ιουνίου το απόγευμα για τη Λάρισα με τελικό προορισμό την Αθήνα.

Πράξη δεύτερη: Προπαγάνδα και προβοκάτσιες

Ενδεικτικό του σκηνικού που προσπαθούν να στήσουν τα κυβερνητικά κέντρα, σε άμεση ιδεολογική επικοινωνία με ρατσιστικές και φασιστικές ομάδες, είναι πως τα καθεστωτικά ΜΜΕ έσπευσαν να μιλήσουν για το σχεδόν «φλεγόμενο Κυψελοχώρι» (αφήνοντας εντέχνως να δημιουργηθεί ένα κλίμα κινδύνου και τρόμου) από τους «επικίνδυνους» μετανάστες χωρίς να βρεθεί ούτε μια λέξη να ειπωθεί για τις μεθοδεύσεις των κρατικών δυνάμεων. Η διαμαρτυρία λοιπόν των προσφύγων που έκαψαν απλά κάποια από τα προσωπικά τους αντικείμενα, μετασχηματίστηκε σε προβοκάτσια μεγατόνων προκειμένου να δηλητηριαστεί η κοινωνική πλειοψηφία και να αντιμετωπίσει πρόσφυγες και μετανάστες ως εχθρούς, όπως εξάλλου επιθυμούν τόσο η ΕΕ με τις συμφωνίες της, όσο και η ελληνική κυβέρνηση με τους φράχτες της και τις μαζικές δολοφονίες στο Αιγαίο.

Πράξη τρίτη: Απειλές και εξαναγκασμός αποχώρησης

Όσες και όσοι απέμειναν στο Κουτσόχερο (450 άτομα) αρνούμενοι τη μεταφορά τους, αρχικά απειλήθηκαν με διακοπή, ηλεκτροδότησης, υδροδότησης και σίτισης (!), ενώ στη συνέχεια στάλθηκαν αστυνομικές δυνάμεις μέσα και έξω από το στρατόπεδο, με σκοπό να τους τρομοκρατήσουν και να τους  εξαναγκάσουν να αποδεχτούν τη μεταφορά τους στο Κυψελοχώρι. Οι πρόσφυγες όμως, δεν ενέδωσαν. Το ίδιο βράδυ οικογένειες Αφγανών, μαθαίνοντας από τους συμπατριώτες τους τα όσα διαδραματίστηκαν στο Κυψελοχώρι και αρχίζοντας να συνειδητοποιούν τη «μοίρα» που τους επιφυλάσσει η ελληνική κυβέρνηση, αποφάσισαν να φύγουν από το στρατόπεδο με προορισμό την Αθήνα.

Οι πρόσφυγες από το πρωί της Παρασκευής 24 Ιουνίου, ζητούσαν βοήθεια από αλληλέγγυους/ες, ώστε να αποτραπεί η προσπάθεια βίαιης μεταφοράς τους. Παρά τη δύσκολη κατάσταση τους και παρά την προσπάθεια των μηχανισμών του κράτους να τους διασπάσουν, Σύριοι και Αφγανοί απάντησαν με αξιοπρέπεια πως δεν δέχονται τον εξευτελισμό της ύπαρξης τους και των δικαιωμάτων τους! Από το μεσημέρι άνδρες, γυναίκες και παιδία, με τα υπάρχοντα τους στους ώμους, τα μωρά στην αγκαλιά, άρχισαν να παίρνουν πεζοί το δρόμο για τη Μάνδρα, από εκεί τα λεωφορεία της γραμμής για Λάρισα και από τη Λάρισα «το τρένο της μεγάλης φυγής» για Αθήνα. Αποχαιρετώντας τους αλληλέγγυους, τους δικούς τους ανθρώπους που όλο αυτό το διάστημα ήταν κοντά τους στις ανάγκες και τα δικαιώματα τους, χαιρέτησαν την αλληλεγγύη του εργαζόμενου λαού, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κυβέρνηση, που το μόνο που έχει να επιδείξει (όπως χαρακτηριστικά είπαν) είναι «αστυνομία και στρατός». Με διορία τη Δευτέρα 27 Ιούνη το πρωί, που το στρατόπεδο θα πρέπει να έχει αδειάσει από ζώσα προσφυγική παρουσία, θα ακολουθηθεί από τους πρόσφυγες ο ίδιος δρόμος φυγής προς Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Για το Κυψελοχώρι θα μείνουν μόνο αυτοί που βρίσκονται σε απόλυτη οικονομική ένδυα.

Από το πρωί της Παρασκευής 24 Ιουνίου, αλληλέγγυοι/ες βρέθηκαν και βρίσκονται στο πλευρό των προσφύγων. Αλληλέγγυοι/ες που για μια ακόμη φορά την Πέμπτη 23 Ιουνίου έτυχαν απαγόρευσης εισόδου στο στρατόπεδο του Κουτσόχερου, (όπως και εκπρόσωποι του Τύπου), σε αντίθεση με "διαπιστευμένους" εθελοντές και μέλη ΜΚΟ, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά πως για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και για τα τοπικά κέντρα εξουσίας (δήμαρχοι, περιφέρεια κτλ) η «αλληλεγγύη» ταυτίζεται είτε με οικονομική μπίζνα, είτε με κυβερνητικούς καλοθελητές, είτε και συνδυασμό των δύο. Η απαγόρευση φυσικά "έσπασε" για ακόμη μια φορά, αφού ομάδες προσφύγων βγήκαν από το στρατόπεδο και ήρθαν σε επαφή με τους αλληλέγγυους/ες και τους μετέφεραν το κλίμα που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες. Άλλωστε ο «ανθρωπισμός» της κυβέρνησης ζει μόνο στις γκλάμουρ συναντήσεις-επιδείξεις με το ΓΓ του ΟΗΕ, τους προκαθήμενους των εκκλησιών και τους σταρς του θεάματος, αλλά σαν πουκάμισο αδειανό ξεφουσκώνει και πεθαίνει κάθε μέρα στους τόπους συγκέντρωσης των προσφύγων!

Πράξη τέταρτη: Προσαγωγές αλληλέγγυων

Το κλίμα απαγορεύσεων και καταστολής δεν σταμάτησε εκεί. Κατά την επιστροφή τους από το στρατόπεδο του Κουτσόχερου την Παρασκευή το μεσημέρι, 2 αλληλέγγυοι , η Σ.Τ και ο Γ. Ρ. (γνωστοί αγωνιστές της τοπικής κοινωνίας), οι οποίοι επιχείρησαν να επισκεφτούν τον χώρο του σούπερ- μάρκετ Ατλάντικ, 3 χλμ έξω από τα Τρίκαλα, όπου φέρεται να αποτελέσει χώρο "φιλοξενίας" προσφύγων το επόμενο χρονικό διάστημα, προσήχθησαν στην Αστυνομική Διεύθυνση Τρικάλων, με την αιτιολογία πως παραβίασαν χώρο ελεγχόμενης ευθύνης! Τελικά, αφέθησαν ελεύθεροι μετά από λίγη ώρα.

Στον κοινωνικό πόλεμο απαντάμε με ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη!

Γίνεται αντιληπτό πως η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη. Ας μην παραγνωρίσουμε πως αρχίζουν να εμφανίζονται σε Τρίκαλα και περιοχές του ν. Λάρισας, επιτροπές κατοίκων με σαφές ρατσιστικό λόγο και πρακτικές, επιχειρώντας να «μιμηθούν» τα τελευταία γεγονότα στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, όπου με τις «ευλογίες» της εκκλησίας ακροδεξιά στοιχεία επιτέθηκαν σε δημοτικό σύμβουλο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, όπως και τα λίγο παλαιότερα χτυπήματα στη Χίο. Είναι η ώρα οι τοπικές κοινωνίες, τα κινήματα αλληλεγγύης, τα εργατικά σωματεία και συνδικάτα, πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες, να ορθώσουν ασπίδα ταξικής και διεθνιστικής αλληλεγγύης, συμπαράστασης και κοινής πάλης, στους εκατοντάδες πρόσφυγες και να ανατρέψουν τις πολιτικές της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, που κουρελιάζουν κάθε ίχνος, ακόμη και των στοιχειωδών, ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με τους ανθρώπους αυτούς θα ζήσουμε μαζί, όπως τόσα χρόνια βιώνουμε από κοινού τις διαφορετικές πτυχές του κοινωνικού πολέμου του κεφαλαίου στις δυνάμεις της εργασίας. Για αυτό δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να αγωνιζόμαστε μαζί για την απελευθέρωση από τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών πολέμων, των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων και συνολικά του καταπιεστικού συστήματος της αγοράς και του κέρδους. Αυτό λοιπόν που μας ενώνει πιο πολύ είναι η προοπτική πως μπορούμε να νικήσουμε μαζί!

Τοπικές επιτροπές της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στη Θεσσαλία

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το ΜΠΡΕΞΙΤ

Ιστορικής σημασίας το ΟΧΙ του βρετανικού λαού στην ΕΕ

Ανοίγει ο δρόμος για μια εργατική-λαϊκή αποδέσμευση από τα δεσμά ΕΕ, ευρώ, μνημονίων

Το όχι του βρετανικού λαού στην ΕΕ είναι ιστορικής σημασίας ήττα του ευρωπαϊσμού και της στρατηγικής της λεηλασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των ευρωπαϊκών λαών από κεφάλαιο και τράπεζες, με ή δίχως μνημόνια.

Όποτε η ΕΕ και οι επιλογές της μπήκαν στη δοκιμασία της λαϊκής ψήφου αποδοκιμάστηκαν με σαφή τρόπο. Οι ευρωπαϊκοί λαοί βλέπουν ότι η ΕΕ σημαίνει φτώχεια, ανεργία, λεηλασία του δημόσιου και φυσικού πλούτου. Η ΕΕ μαζί τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις επιβάλλει μνημόνια, καθεστώς επιτροπείας και “κόφτες” περιφρονώντας τη βούληση των ευρωπαϊκών λαών, περιφέροντας την υπεροψία τους και την ολοκληρωτική τους νοοτροπία, όπως έγινε με το ελληνικό δημοψήφισμα πέρσι, κάνοντας την κερδοφορία των πολυεθνικών  και των τραπεζιτών υπέρτατο νόμο και σκοπό της ζωής των ανθρώπων. 

Στο ρεύμα του "ευρωσκεπτικισμού" που απλώνεται σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν και αντιδραστικές αστικές και εθνικιστικές δυνάμεις,  που μιλάνε στο όνομα του ΜΠΡΕΞΙΤ,  είναι αποτέλεσμα και της προδοσίας των εργατικών συμφερόντων από τις δυνάμεις της Ευρωαριστεράς, κατά βάση επιδιώκουν μια καλύτερη διαπραγμάτευση της δικής τους αστικής τάξης στα πλαίσια της ολοκλήρωσης. Όμως οι λαοί καταδικάζουν την άθλια πολιτική τους, αυτή την χωρίς προηγούμενο σταυροφορία του κεφαλαίου σε βάρος των λαών, αυτή την μισητή και χωρίς καμιά νομομιμποίηση γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Αυτά καταδίκασε ο λαός στην Αγγλία, παρά την ομόθυμη στήριξη όλου του επίσημου πολιτικού κόσμου και του Κάμερον και του Κόρμπιν, παρά τις επιθέσεις και τις απειλές της Μέρκελ, του Ομπάμα και του Σόιμπλε.

Το οικοδόμημα της ΕΕ μπαίνει σε μια κρίση χωρίς επιστροφή. Ενισχύεται αντικειμενικά η  πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ σαν προϋπόθεση για την απελευθέρωση από το καθεστώς των μνημονίων, αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή της κυριαρχίας του κεφαλαίου.

Αυτή η πραγματικότητα αναδεικνύει τα αναβαθμισμένα καθήκοντα των δυνάμεων της μαχόμενης Αριστεράς για μια αποδέσμευση από την ΕΕ εργατική, λαϊκή, διεθνιστική, αντικαπιταλιστική. Χαιρετίζουμε λοιπόν και απευθύνουμε θερμό μήνυμα εργατικής διεθνιστικής αλληλεγγύης στις μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς που έδωσε τη μάχη του LEXIT, της αριστερής πρότασης για αποδέσμευση από την ΕΕ.

Καθώς οι λαϊκοί και εργατικοί αγώνες και διεκδικήσεις σκοντάφτουν σε κάθε τους βήμα στις δεσμεύσεις από τη συμμετοχή στην ΕΕ, αλλά και τα μνημόνια που επιβάλλουν μαζί με τις κυβερνήσεις, οι κοινωνικοί αγώνες για δικαιώματα και ελευθερίες έχουν αναδείξει την ανάγκη της ρήξης και σύγκρουσης με την ΕΕ. Είναι ώρα η αποδέσμευση από την ΕΕ να γίνει αίτημα και στόχος πάλης για το εργατικό, νεολαιίστικο και μαζικό κίνημα με τρόπο σαφή και πιο αποφασιστικό.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύοντας και μέσα από την πλατιά αντιΕΕ πρωτοβουλία ΔιΕΕξοδος θα δώσει τη μάχη για ένα λαϊκό κίνημα αποδέσμευσης από την ΕΕ.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Ανακοίνωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Μαγνησίας για τις μεθοδεύσεις στη διοργάνωση του αντιρατσιστικού φεστιβαλ του Βόλου

Ανακοίνωση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Μαγνησίας για τις μεθοδεύσεις  στη διοργάνωση του αντιρατσιστικού φεστιβαλ

Σε μία περίοδο που ο ρατσισμός, ο φασισμός  (κρατικός και παρακρατικός), καθώς και το καθεστώς εξαίρεσης κοινωνικών πολιτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων αποτελούν κεντρικές κατευθύνσεις της κυρίαρχης πολίτικης, η πάλη των ντόπιων και ξένων καταπιεσμένων αποτελεί την κύρια προτεραιότητα για τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όλο το προηγούμενο διάστημα πρωτοστάτησαν, ώστε μετανάστες και πρόσφυγες να αγκαλιαστούν από την κοινωνική πλειοψηφία, να δημιουργηθεί ένα πλατύ ρεύμα ταξικής αλληλεγγύης, να αντιμετωπιστεί το ρατσιστικό και φασιστικό μίσος και κυρίως να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο ενάντια στον κοινωνικό πόλεμο, είτε αυτός παίρνει το χρώμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων είτε της ευρωενωσιακής συνταγής κοινωνικής καταστροφής. Σημείο αυτής μας της προσπάθειας αποτελούν και τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ και ακριβώς για αυτό δε θα δεχτούμε να εκφυλιστούν από οποιαδήποτε δύναμη. Ακριβώς για αυτό τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην τελευταία συνέλευση του αντιρατσιστικού φεστιβάλ  του Βόλου, πρέπει να δημοσιοποιηθούν και να καταγγελθούν. Συγκεκριμένα η διακοπή της συνέλευσης από την ομάδα του α/α χώρου «ΑΚΡΗΔΑ», η οποία για ακόμα μια φορά (μετά την επίθεση στις Αναιρέσεις) με τραμπούκικη συμπεριφορά των ατόμων της μπήκε με το έτσι θέλω για να «παρέμβει», να απειλήσει και να προσπαθήσει να διαλύσει τη συνέλευση, αποτελεί μαύρη σελίδα για τη διοργάνωση του φετινού φεστιβάλ. Μέσα σε ένα πλαίσιο απειλών όπως «θα τα πούμε έξω», «δεν τελειώσαμε ακόμα» κτλ, διάβασαν ανακοίνωσή τους η οποία για μια ακόμη φορά με μια αντικομμουνιστική και αστική ρητορεία έκανε επίθεση στο ΝΑΡ και τη νεολαία Κομμουνιστική απελευθέρωση για το ζήτημα της εισόδου στο φεστιβάλ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ.

Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχαμε εξαρχής θέσει στη συνέλευση του αντιρατσιστικού την αναγκαιότητα να πάρει θέση για την επίθεση στο φεστιβάλ των Αναιρέσεων, καθώς αντιλαμβανόμαστε τα πολιτικά φεστιβάλ στην πόλη μας ως μια ενιαία διαδικασία, η οποία πρέπει να οριοθετείται και να περιφρουρείτε απέναντι σε εκφυλιστικές και διαλυτικές λογικές για το κίνημα. Η συνέλευση είχε αποφασίσει την καταγγελία του γεγονότος και την αποστολή κειμένου στις υπόλοιπες συλλογικότητες και συνελεύσεις του κινήματος στο Βόλο. Παρόλα αυτά η απόφαση αυτή ανατράπηκε, καταπατώντας κάθε έννοια δημοκρατίας εντός του κινήματος, με την παράλληλη και τελικά συγκλίνουσα εισβολή της ομάδας της «ΑΚΡΗΔΑ», με τη χυδαία επιχειρηματολογία θραυσμάτων του ΣΥΡΙΖΑ που αναζητούν ή αποκρύπτουν την ταυτότητά τους, καθώς και λογικές βέτο και ιδιοκτησίας του αντιρατσιστικού φεστιβάλ. Καταγγέλλουμε την ακύρωση της απόφασης της προηγούμενης συνέλευσης με την πρακτική του βέτο της μειοψηφίας και την ουσιαστική φίμωση της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων οργανώσεων και συναγωνιστών στη συνέλευση του αντιρατσιστικού για τόσο σημαντικά ζητήματα .

Οι εν λόγω μεθοδεύσεις βρήκαν έδαφος στη λογική των ίσων αποστάσεων που τελικά καταλήγουν να μην είναι καθόλου ίσες. Με την άρνηση καταδίκης της επίθεσης στο φεστιβάλ των Αναιρέσεων στο Βόλο, με την επιχειρηματολογία της «εμπορευματοποίησης του δημόσιου χώρου», ουσιαστικά νομιμοποιούνται οι πρακτικές επιθέσεων σε φεστιβάλ πολιτικών συλλογικοτήτων και πρωτοβουλιών, αν και εφ όσον οι όροι διεξαγωγής τους δεν γίνονται με αρεστό τρόπο σε κάποιες ομάδες. Η τακτική αυτή είναι δε ιδιαίτερα επικίνδυνη, αν αναλογιστεί κανείς πως μια σειρά πολιτικών φεστιβάλ γίνονται σε δημόσιους και πανεπιστημιακούς χώρους με είσοδο οικονομικής ενίσχυσης, όπως χαρακτηριστικά και το αντίστοιχο αντιρατσιστικό φεστιβάλ στην Αθήνα.

Σε μια συγκυρία στην οποία η αστική επίθεση όλο και εντείνεται, οι δυνάμεις του κινήματος οφείλουν να προωθήσουν μορφές ανασυγκρότησης σε ταξική και εργατική βάση και όχι να νομιμοποιήσουν και να δώσουν λευκή επιταγή σε ενέργειες διάλυσης. Για όλους τους παραπάνω λόγους, ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α αποφασίσαμε ομόφωνα ότι δεν θα υπογράψουμε το κείμενο-πλαίσιο του αντιρατσιστικού φεστιβάλ του Βόλου, καθώς η διοργάνωση του φετινού φεστιβάλ, με ευθύνη μικρής μερίδα ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτό, απέχει πολύ από την απαιτούμενη τομή που πρέπει να κάνει το κίνημα για να απαντήσει στις αγωνίες τις εργαζόμενης πλειοψηφίας. Στόχος και επιδίωξή μας είναι αυτά τα γεγονότα να γίνονται όχι ως μια συνήθεια, όχι μια «εργολαβία ειδικών» και να εκφράζουν έναν αντιρατσισμό κενό περιεχομένου, αλλά ως άλλο ένα κινηματικό γεγονός απαραίτητο για να κλονίσει στο σήμερα το σύστημα και τις δυνάμεις του, τόσο με το πολιτικό του πλαίσιο, όσο και με την πολιτιστική του πρόταση. Για να γίνει η αντιρατσιστική και αντικαπιταλιστική πάλη κομμάτι της ζωής και της συνείδησης όλων μας.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας

23/06/2016

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας για την επίθεση που δεχτηκε το φεστιβαλ των "Αναιρέσεων" στο Βόλο

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΙΣ «ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ» ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ

Το Σάββατο 04 Ιουνίου η νΚΑ και το ΝΑΡ, οργανώσεις που συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ διοργάνωσαν για μια ακόμη χρονιά στο Βόλο, όπως και σε μια σειρά άλλων πόλεων, το πολιτικό-πολιτιστικό φεστιβάλ «ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ». Την ώρα που το φεστιβάλ βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ομάδα 40-50 ατόμων, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αντιεξουσιαστικός – αναρχικός χώρος σύμφωνα με κείμενο που μοίρασαν και υπογράφονταν από τη συλλογικότητα «κατάληψη Α.Κ.Ρη.Δ.Α. και σύντροφοι – συντρόφισσες», επιχείρησαν με πρόσχημα την ύπαρξη οικονομικής ενίσχυσης για την είσοδο στο φεστιβάλ, να επιβάλλουν με «νταβατζίδικο» και τραμπούκικο τρόπο, τους δικούς τους όρους για τη διεξαγωγή του φεστιβάλ.

Σε μια περίοδο που η ίδια η κυρίαρχη πολιτική και ο αστικός κόσμος επιδιώκει τον εκφυλισμό και τη διάλυση όλων των οργανωμένων δυνάμεων του κινήματος, τέτοιες πρακτικές μόνο νερό στο μύλο αυτών των σχεδίων βάζουν. Η επίθεση με χαρακτηριστικά αντισυγκέντρωσης σε φεστιβάλ κομμουνιστικής οργάνωσης δεν εξαγνίζεται κάτω από ιδεολογικούς μανδύες, ούτε με εύσχημα προσχήματα περί «αποκλεισμών» και «ημι-ιδιωτικοποίησης χώρων», που μόνο ιδεοληπτικές εμμονές εκφράζουν. Πρόκειται για έμπρακτο επιστέγασμα μιας επιχειρηματολογίας, η οποία πολύ καιρό τώρα επιχειρεί μανιωδώς να παρουσιάσει τη βαθιά αστική απογύμνωση και ξεκάθαρη συστημική ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ σαν «ήττα» συνολικά της αντισυστημικής και αντικαπιταλιστικής αναζήτησης. Μια «ήττα» που επιδιώκεται να ταυτιστεί τελικά με το ίδιο το κίνημα και τις μορφές διεκδικήσεων της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Ακριβώς για αυτό το λόγο με περισπούδαστο ύφος η ανακοίνωση της εν λόγω ομάδας υπονοούσε πως το φεστιβάλ των «ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΝ» είναι φορέας της εμπορευματοποίησης και του καπιταλιστικού πολιτισμού, όπως λίγο πολύ όλη η αριστερά…(!) Από αυτή την άποψη τόσο η μορφή που χρησιμοποίησε η εν λόγω ομάδα, όσο και το πολιτικό της αντίκτυπο είναι εχθρικά με το κίνημα της κοινωνικής χειραφέτησης.  

Αυτό που πραγματικά όμως συνιστά μέγιστη αλχημεία είναι πως, ειδικά στο πανεπιστήμιο των ΕΣΠΑ, των καθηγητών που φτιάχνουν ετοιμοπαράδοτα πρότζεκτ για μια σειρά κατασκευαστικών εταιριών (και όχι μόνο…) και γενικότερα στο πανεπιστήμιο που αποτελεί τον κολοφώνα της επιχειρηματικής λειτουργίας, εκείνοι ανακάλυψαν πως η αντικαπιταλιστική αριστερά επιχειρηματικοποιεί! Η αδυναμία να τα βάλεις όμως με τον πραγματικό εχθρό είναι χυδαίο να βαφτίζεται δύναμη….!  Ήδη οι πανεπιστημιακοί χώροι παραχωρούνται με θεσμικές αποφάσεις σε επιχειρηματικές δραστηριότητες και τα πολιτικά φεστιβάλ είναι οι μόνες διοργανώσεις που κρατάν τις απελευθερωτικές ιδέες -ειδικά μες στους χώρους που σπουδάζει και αγωνίζεται η νεολαία- σε επαφή με ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας. Γι αυτό στο σημείο που διαχωρίζονται από την αστική πολιτική πρέπει από όλους να στηρίζονται και να περιφρουρούνται από εκφυλιστικά φαινόμενα και από την επίθεση από το κράτος. Η πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία αυτών των διοργανώσεων και η ποιότητα του προγράμματος που αυτά προβάλλουν χρειάζεται και έχει κατακτηθεί να λαμβάνει αποφασιστική στήριξη από τον κόσμο στον οποίο αυτές οι διοργανώσεις απευθύνονται. Για κάποιους αυτή η πολιτική δέσμευση, που πέρα των άλλων βασίζεται και στο «όποιος έχει θα συνεισφέρει σε αυτόν που δεν έχει» στοχοποιείται ως «καπιταλιστική πρακτική» και εκφράζεται εχθρικά σε κάθε συλλογική προσπάθεια που διεκδικεί την συμμετοχή του κόσμου. Έτσι υπονομεύουν στην πράξη την αντικαπιταλιστική πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα στον δημόσιο χώρο και συμβάλλουν στην απαξίωση και απονέκρωσή του.

Μπροστά μας έχουμε μια σκληρή ταξική αναμέτρηση απέναντι στην συμμαχία κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου που διαπερνά κάθε πτυχή της κοινωνικής, οικονομικής, ιδεολογικής και πολιτικής ζωής. Η ανάγκη για ενότητα όλου του μαχόμενου κομματιού της κοινωνίας στη βάση της ταξικής του προοπτικής επιβάλει να δούμε ποιες πολιτικές δυνάμεις θέλουν και μπορούν να δώσουν αυτή τη μάχη. Το πεδίο που θα κριθούμε δεν είναι οι προθέσεις, αλλά οι πράξεις και ο κοινωνικός και πολιτικός αντίκτυπος αυτών. Από αυτή τη σκοπιά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλες τις μαχόμενες δυνάμεις να καταγγείλουν τις εν λόγω μεθοδεύσεις και να πάρουν πολιτικά και οργανωτικά μέτρα ενάντια στον εκφυλισμό των αγωνιστικών τάσεων του κινήματος.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας

Ανακοίνωση της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία για τις εκδηλώσεις "Η Ευρώπη στην περιοχή μου" της Περιφέρειας Θεσσαλίας

Περιφέρεια Θεσσαλίας: Υπουργείο προπαγάνδας της ΕΕ  

Τις τελευτές 3 εβδομάδες η Περιφέρεια Θεσσαλίας μέσω της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης Επιχειρησιακού Προγράμματος και το EUROPE-DIRECT Θεσσαλίας διοργάνωσαν σε όλες τις θεσσαλικές πρωτεύουσες (23/05 Καρδίτσα, 27/05 Τρίκαλα, 03/06 Λάρισα, 09/06 Βόλος και 11/06 Σκιάθος) εκδηλώσεις με τίτλο «Η Ευρώπη στην περιοχή μου», με προφανή στόχο να αναδείξει το «θεάρεστο» έργο της ΕΕ και στην περιοχή της Θεσσαλίας. Το κυριότερο δεν είναι πως αυτή η καμπάνια δε συζητήθηκε ποτέ στο περιφερειακό συμβούλιο, μιας και είναι γνώρισμα των καιρών η παράκαμψη της αστικής δημοκρατίας από τους ίδιους τους δημιουργούς της, και είναι αλήθεια πως δεν εξυπηρετεί το δόγμα του «ενός ανδρός αρχή» που πρεσβεύει ο περιφερειάρχης και ο μηχανισμός προβολής του. Το πιο σοβαρό είναι πως η Περιφέρεια Θεσσαλίας αναβαθμίζεται από εμπορικό αντιπρόσωπο της ΕΕ σε υπουργείο προπαγάνδας της. Ένα χρόνο περίπου μετά από το δημοψήφισμα, και καθώς οι συνέπειες της παραμονής στη φυλακή της ΕΕ κυκλοφορούν καθημερινά ανάμεσά μας στους δρόμους της φτώχειας, της καταστροφής και της ανεργίας, οι κύριοι «Μένουμε Ευρώπη» διεκδικούν ρεβάνς ενάντια σε όποιον τόλμησε να αμφισβητήσει τον μονόδρομο της ευρωενωσιακής ένταξης.

Με τη συμμαχία σύσσωμου του αστικού μπλοκ και της εργοδοσίας και με ηγέτη τους την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ως τον ιδανικότερο εκφραστή των συμφερόντων της αστικής τάξης, «Μείναμε Ευρώπη». Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Δύο νέα σκληρότερα μνημόνια σε διάστημα μικρότερο από ένα χρόνο. Διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και εκτόξευση της φορολογίας. Δημοσιονομικός «κόφτης» και επί της ουσίας μόνιμος κόφτης κατακτήσεων, αναγκών και διεκδικήσεων της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Στο σφυρί όλη η δημόσια περιουσία. Και αν όλα αυτά ακούγονται γενικά ας δούμε τι έγραφε ο ΕΛΓΑ σε ανακοίνωσή του που είχε στείλει στις 01/09/2015 σε όλα τα τοπικά του καταστήματα σχετικά με το ζήτημα αποζημιώσεων από δυσμενή καιρικά φαινόμενα: «…Δυστυχώς οι δεσμεύσεις του μεσοπρόθεσμου που έχει ψηφιστεί από το 2012 για υψηλά ετήσια πλεονάσματα του κρατικού προϋπολογισμού, έχει επιβάλει συγκεκριμένο ποσοτικό πλαφόν στη δυνατότητα του ΕΛΓΑ να καταβάλει περαιτέρω αποζημιώσεις, θεωρώντας δημοσιονομικά την ασφάλιση-εισφορά έσοδο και την καταβολή αποζημιώσεων έξοδο παρόλο που υπάρχουν διαθέσιμα τα αντίστοιχα ταμειακά ποσά…». Κοινώς, ο νταβατζής των ζωών μας είναι εδώ, και έχει όνομα. Λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αφού όμως «Μείναμε Ευρώπη», γιατί τόση πρεμούρα να εμπεδωθεί ο υποτιθέμενος «φιλολαϊκός ρόλος της ΕΕ» και η συμβολή της στην «ευημερία του τόπου»; Η απάντηση είναι μια. Γιατί το ρήγμα είναι ακόμη ανοιχτό και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι κυρίαρχοι κύκλοι της αστικής πολιτικής. Το ρεύμα αμφισβήτησης στην ΕΕ, των μηχανισμών της και των κατευθύνσεων της, δεν μπορεί να εξαγοραστεί ούτε από τα ΕΣΠΑ της οικονομικής και πολιτικής αναβάθμισης των θέσεων του κεφαλαίου, ούτε από τα «συγχρηματοδοτούμενα έργα», που δεν είναι τίποτα άλλο από «δωράκια» στους κατασκευαστικούς ομίλους. Εξάλλου η αφαίμαξη της κοινωνικής πλειοψηφίας δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με τα «φιλοδωρήματα» ανακατανομής του κοινωνικού πλούτου προς την πλευρά της οικονομικής ελίτ. Όσα χρήματα λοιπόν και να ξοδέψουν για να προμοτάρουν ως καλοκαιρινή μόδα το μπλουζάκι με τα σύμβολα της ΕΕ, την μάχη για τη συντριβή των αλυσίδων του τέρατος που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα την αποφύγουν.

Και δε θα είναι απλά το φάντασμα των ποσοστών που ξεπέρασαν το 60% σε όλους τους νομούς της Θεσσαλίας τις ημέρες του δημοψηφίσματος, κόντρα σε όλο το αστικό πολιτικό προσωπικό με πρωτεργάτη των κ. Αγοραστό, που έτρεμε το φυλλοκάρδι τους για την επόμενη ημέρα. Αλλά κυρίως η ανάγκη για ζωή που θα γεννήσει μια σύγκρουση που αυτή τη φορά δε θα μπορεί να παζαρευτεί κατά το δοκούν από την οποιαδήποτε κυβέρνηση και θα διεκδικεί μια ζωή χωρίς αλυσίδες ντόπιων και ξένων αφεντικών. Είμαστε εδώ για να κάνουμε τους χειρότερους εφιάλτες της κυρίαρχης πολιτικής πραγματικότητα. Εμπρός λαέ έξω από την ΕΕ.    

Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή

Ανακοίνωση της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία για τα ΣΔΙΤ

ΤΑ Σ.Δ.Ι.Τ. ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Μπορεί στους περισσότερους να μην λέει και πολλά η έννοια Σ.Δ.Ι.Τ. (Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα), παρόλα αυτά η παρουσία της άρχισε να πυκνώνει επικίνδυνα στα ψηλά γράμματα των αποφάσεων δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, όσο και σε επίσημα συνέδρια που αποτελούν πρόδρομο των σχεδίων της αστικής πολιτικής. Η «Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε) για την Επικαιροποίηση του Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ)  Περιφέρειας Θεσσαλίας», που ενέκρινε κατά πλειοψηφία το περιφερειακό συμβούλιο στις 13 Μαΐου, μέσα σε άλλα εγκρίνει ουσιαστικά την υλοποίηση Σ.Δ.Ι.Τ. για τη Μ.Ε.Α. (Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων) Λάρισας (βλ. πρακτικά: αρ: 503/16-03-2016 σελ.6 ιστοσελίδα περιφέρειας Θεσσαλίας). Μετά από λίγες ημέρες, στις 26 Μαΐου, στο διεθνές συνέδριο για τη βιώσιμη αστική κινητικότητα που έλαβε χώρα στο ξενοδοχείο Valis από το Εργαστήριο Μεταφορών και Εφοδιαστικής Αλυσίδας του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η αναπληρώτρια καθηγήτρια κ. Ευτυχία Ναθαναήλ εισηγείται την εκχώρηση σε Σ.Δ.Ι.Τ. μέρος υπηρεσιών του λιμανιού του Βόλου και ουσιαστικά τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του. Στην ουσία μιλάμε για προώθηση διαδικασιών αποκλειστικής εκμετάλλευσης δημόσιων χώρων και υπηρεσιών από το κεφάλαιο. Κοινώς ξεπούλημα. Και όλα αυτά τη στιγμή που υποτίθεται πως τόσο ο περιφερειάρχης κ. Αγοραστός, όσο και οι δήμαρχοι Βόλου και Λάρισας κ. Μπέος και κ. Καλογιάννης έχουν «δεσμευτεί» για τη «διαφύλαξη των δημόσιων αγαθών»… 

Με απλά λόγια τι γίνεται; Όλα τα «σφυριά» της αστικής πολιτικής σφυρηλατούν το σχέδιο, που από κοινού προωθούν η κυβέρνηση ΣΥΡΖΑ- ΑΝΕΛ και τα διεθνή και εθνικά πολιτικά και οικονομικά στηρίγματα, με ηγεμονικό ρόλο της ΕΕ. Οι «κομματικές φανέλες» όντως ξεθώριασαν και η νέα ενοποίηση της αστικής πολιτικής αποσκοπεί στα να έρθουν στα χέρια του κεφαλαίου όλα τα δημόσια αγαθά, και ιδιαίτερα όσα έχουν μεγάλο κύκλο εργασιών και κατ επέκταση πλούτο, όπως είναι η διαχείριση των απορριμμάτων, οι μεταφορές, ο τουρισμός κτλ. Το μεγάλο φαγοπότι είναι εδώ...! Και όχι γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, αλλά γιατί πρέπει να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο, με την ελπίδα να ξεπεράσει τους ασθμαίνοντες ρυθμούς ανάπτυξης που το ακολουθούν στα χρόνια της κρίσης.

Η επιχειρηματολογία γνωστή. Προσέλκυση επενδύσεων, εξοικονόμηση δημόσιων εσόδων, δημιουργία θέσεων εργασίας και μια σειρά αντίστοιχα “όμορφα πλασμένα λογάκια” μόνο και μόνο για να αποκρυφτεί η αλήθεια. Και η αλήθεια είναι πως τόσο τα ΣΔΙΤ, όσο και όλο το πακέτο ιδιωτικοποιήσεων αφαιρεί με τον πιο βάναυσο και μόνιμο τρόπο τον κοινωνικό πλούτο από τον φυσικό του δικαιούχο, δηλαδή την κοινωνική πλειοψηφία. Αυτό γίνεται με δύο τρόπους. Από τη μια με την επιβολή νέων τρόπων εκμετάλλευσης της εργασίας, με την πλήρη κατάργηση κάθε εργατικής κατάκτησης και από την άλλη με τον εκφυλισμό κάθε δημόσιου κοινωνικού αγαθού και τη μετατροπή του σε φορέα εξυπηρέτησης των αναγκών της κοινωνικής ελίτ.

Το ότι τα τοπικά κέντρα εξουσίας δεν λένε τα πράγματα με το όνομα τους ή καλύτερα αποκρύπτουν μεθοδικά την αλήθεια και το σκοπό τους αποδεικνύει πως δεν έχουν καμία κοινωνική νομιμοποίηση να προχωρήσουν στο ξεπούλημα του μόχθου ενός ολόκληρου λάου. Αποδεικνύει όμως παράλληλα πως στόχος τους είναι “το κόλπο να γίνει στα μουλωχτά” και να εμφανιστεί την τελευταία στιγμή ως “ώριμο φρούτο” και ως μονόδρομος. Ακριβώς για αυτό απαιτείται ένα κίνημα που θα δράσει αποτρεπτικά σε οποιαδήποτε μεθόδευση ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, μακριά από λογικές “καλών και αναγκαίων” ιδιωτικοποιήσεων. Πάνω απ όλα όμως χρειάζεται ένα κίνημα που απέναντι στον εκφυλισμό και την υποβάθμιση της δημόσιας περιουσίας και των κοινωνικών υπηρεσιών, θα διεκδικήσει την επανοηματοδότηση τους με τον έλεγχο τους όχι από τα κρατικά θεσμικά όργανα, αλλά από όργανα που θα συγκροτούν οι ίδιοι οι χρήστες αυτών των χώρων και υπηρεσιών, δηλαδή η ίδια η εργαζόμενη πλειοψηφία.

Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή