Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας για την επίθεση που δεχτηκε το φεστιβαλ των "Αναιρέσεων" στο Βόλο


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΙΣ «ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ» ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ

Το Σάββατο 04 Ιουνίου η νΚΑ και το ΝΑΡ, οργανώσεις που συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ διοργάνωσαν για μια ακόμη χρονιά στο Βόλο, όπως και σε μια σειρά άλλων πόλεων, το πολιτικό-πολιτιστικό φεστιβάλ «ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ». Την ώρα που το φεστιβάλ βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ομάδα 40-50 ατόμων, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αντιεξουσιαστικός – αναρχικός χώρος σύμφωνα με κείμενο που μοίρασαν και υπογράφονταν από τη συλλογικότητα «κατάληψη Α.Κ.Ρη.Δ.Α. και σύντροφοι – συντρόφισσες», επιχείρησαν με πρόσχημα την ύπαρξη οικονομικής ενίσχυσης για την είσοδο στο φεστιβάλ, να επιβάλλουν με «νταβατζίδικο» και τραμπούκικο τρόπο, τους δικούς τους όρους για τη διεξαγωγή του φεστιβάλ.

Σε μια περίοδο που η ίδια η κυρίαρχη πολιτική και ο αστικός κόσμος επιδιώκει τον εκφυλισμό και τη διάλυση όλων των οργανωμένων δυνάμεων του κινήματος, τέτοιες πρακτικές μόνο νερό στο μύλο αυτών των σχεδίων βάζουν. Η επίθεση με χαρακτηριστικά αντισυγκέντρωσης σε φεστιβάλ κομμουνιστικής οργάνωσης δεν εξαγνίζεται κάτω από ιδεολογικούς μανδύες, ούτε με εύσχημα προσχήματα περί «αποκλεισμών» και «ημι-ιδιωτικοποίησης χώρων», που μόνο ιδεοληπτικές εμμονές εκφράζουν. Πρόκειται για έμπρακτο επιστέγασμα μιας επιχειρηματολογίας, η οποία πολύ καιρό τώρα επιχειρεί μανιωδώς να παρουσιάσει τη βαθιά αστική απογύμνωση και ξεκάθαρη συστημική ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ σαν «ήττα» συνολικά της αντισυστημικής και αντικαπιταλιστικής αναζήτησης. Μια «ήττα» που επιδιώκεται να ταυτιστεί τελικά με το ίδιο το κίνημα και τις μορφές διεκδικήσεων της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Ακριβώς για αυτό το λόγο με περισπούδαστο ύφος η ανακοίνωση της εν λόγω ομάδας υπονοούσε πως το φεστιβάλ των «ΑΝΑΙΡΕΣΕΩΝ» είναι φορέας της εμπορευματοποίησης και του καπιταλιστικού πολιτισμού, όπως λίγο πολύ όλη η αριστερά…(!) Από αυτή την άποψη τόσο η μορφή που χρησιμοποίησε η εν λόγω ομάδα, όσο και το πολιτικό της αντίκτυπο είναι εχθρικά με το κίνημα της κοινωνικής χειραφέτησης.  

Αυτό που πραγματικά όμως συνιστά μέγιστη αλχημεία είναι πως, ειδικά στο πανεπιστήμιο των ΕΣΠΑ, των καθηγητών που φτιάχνουν ετοιμοπαράδοτα πρότζεκτ για μια σειρά κατασκευαστικών εταιριών (και όχι μόνο…) και γενικότερα στο πανεπιστήμιο που αποτελεί τον κολοφώνα της επιχειρηματικής λειτουργίας, εκείνοι ανακάλυψαν πως η αντικαπιταλιστική αριστερά επιχειρηματικοποιεί! Η αδυναμία να τα βάλεις όμως με τον πραγματικό εχθρό είναι χυδαίο να βαφτίζεται δύναμη….!  Ήδη οι πανεπιστημιακοί χώροι παραχωρούνται με θεσμικές αποφάσεις σε επιχειρηματικές δραστηριότητες και τα πολιτικά φεστιβάλ είναι οι μόνες διοργανώσεις που κρατάν τις απελευθερωτικές ιδέες -ειδικά μες στους χώρους που σπουδάζει και αγωνίζεται η νεολαία- σε επαφή με ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας. Γι αυτό στο σημείο που διαχωρίζονται από την αστική πολιτική πρέπει από όλους να στηρίζονται και να περιφρουρούνται από εκφυλιστικά φαινόμενα και από την επίθεση από το κράτος. Η πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία αυτών των διοργανώσεων και η ποιότητα του προγράμματος που αυτά προβάλλουν χρειάζεται και έχει κατακτηθεί να λαμβάνει αποφασιστική στήριξη από τον κόσμο στον οποίο αυτές οι διοργανώσεις απευθύνονται. Για κάποιους αυτή η πολιτική δέσμευση, που πέρα των άλλων βασίζεται και στο «όποιος έχει θα συνεισφέρει σε αυτόν που δεν έχει» στοχοποιείται ως «καπιταλιστική πρακτική» και εκφράζεται εχθρικά σε κάθε συλλογική προσπάθεια που διεκδικεί την συμμετοχή του κόσμου. Έτσι υπονομεύουν στην πράξη την αντικαπιταλιστική πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα στον δημόσιο χώρο και συμβάλλουν στην απαξίωση και απονέκρωσή του.

Μπροστά μας έχουμε μια σκληρή ταξική αναμέτρηση απέναντι στην συμμαχία κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου που διαπερνά κάθε πτυχή της κοινωνικής, οικονομικής, ιδεολογικής και πολιτικής ζωής. Η ανάγκη για ενότητα όλου του μαχόμενου κομματιού της κοινωνίας στη βάση της ταξικής του προοπτικής επιβάλει να δούμε ποιες πολιτικές δυνάμεις θέλουν και μπορούν να δώσουν αυτή τη μάχη. Το πεδίο που θα κριθούμε δεν είναι οι προθέσεις, αλλά οι πράξεις και ο κοινωνικός και πολιτικός αντίκτυπος αυτών. Από αυτή τη σκοπιά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλες τις μαχόμενες δυνάμεις να καταγγείλουν τις εν λόγω μεθοδεύσεις και να πάρουν πολιτικά και οργανωτικά μέτρα ενάντια στον εκφυλισμό των αγωνιστικών τάσεων του κινήματος.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας

4 σχόλια:

  1. Η περίφραξη δημόσιου χώρου και μάλιστα πανεπιστημιακού, και η επιβολή "διοδίων"-εισιτηρίου εισόδου, αποτελεί κομμουνιστική αντίληψη και αντικαπιταλιστική πολιτική πρακτική ? Εκτός απο τα έσοδα απο σουβλάκια και ποτά, το ΝΑΡ βάζει και υποχρεωτικό εισιτήριο εισόδου για να αυξήσει τις εισπράξεις του φεστιβάλ του. Σε τι διαφέρει αυτή η εισπρακτική πολιτική απο αυτή που εφαρμόζουν τα εμπορικά συναυλιάδικα ? Αν ένας διάσημος εμπορικός καλλιτέχνης επιλέγεται σε ένα πολιτικό φεστιβάλ αριστερής νεολαίας, και επιλέγεται για να μαζέψει κόσμο ως "κράχτης", και θέλει αμοιβή μερικές ή πολλές εκατοντάδες ευρώ για να εμφανιστεί, αυτό σημαίνει αυτόματα την επιβολή εισιτηρίου εισόδου ? Υπάρχει μια πολιτική βάση αρχών ή το επιδιωκόμενο κέρδος καθορίζει την πολιτική εισόδου στα φεστιβάλ αριστερών οργανώσεων ? Ερωτήματα που χρήζουν απάντησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ μας λένε ότι δεν υπήρξαν από άτομα του α/α/α χώρου του Βόλου σπασίματα άλλων εισόδων, που οι ίδιοι που γράφουν αυτά τα κείμενα ήταν εκεί!!! Αυτό λέγεται σχιζοφρένεια αν όχι λέω ό,τι με συμφέρει κάθε φορά.

      Διαγραφή
    2. 1. Κομμουνιστική αντίληψη και αντικαπιταλιστική πρακτική αποτελεί το ξαναζωντάνεμα των πανεπιστημιακών χώρων τη στιγμή που δυστυχώς εντός τους επικρατούν 2 λογικές: Από τη μία η άγρια επιχειρηματικοποίηση από την πλευρά της κυβέρνησης και των πανεπιστημιακών αρχών (βλ. προτάσεις για ΣΔΙΤ τμήματος Πολ. Μηχ, παραχώρηση χώρων με ενοικίαση, δημιουργία επιχειρηματικών πρότζεκτ από καθηγητές κτλ) για τα οποία δεν βλέπω να μιλάνε και πολλοί(και βέβαια ακόμα λιγότεροι είναι εκείνοι που τα αντιπαλεύουν)…. Από την άλλη εκφυλισμός των συλλογικών διαδικασιών εντός των συλλόγων φοιτητών και πάρτυ υποκουλτούρας από όλο το πολιτικό φάσμα. Σε αυτό το δίπολο είτε κάποιοι θέλουν να το καταλάβουν είτε όχι, τα πολιτικά φεστιβάλ αποτελούν μια από τις τελευταίες σπίθες αγώνα και αντισυστημικής συγκρότησης, εντός ενός χώρου που τείνει να αποστειρωθεί εντελώς και να γεννά γενίτσαρους υπέρ του συστήματος.
      2. Το ΝΑΡ στον ίδιο κόσμο που απευθύνεται για να συγκροτήσει κοινωνικές αντιστάσεις και ανατρεπτικούς αγώνες, στον ίδιο θα απευθυνθεί και για την οικονομική ενίσχυση του. Εδώ βέβαια τα ερωτήματα είναι πιο αδίστακτα από την επιφανειακή οπτική που επιλέγουν κάποιοι να τα βλέπουν. Μπορεί για παράδειγμα να υπάρξει επαναστατικό ρεύμα που να διεκδικήσει στα ισα την ανατροπή της υφιστάμενης τάξης πραγμάτων χωρίς οικονομική αυτοτέλεια; Η ιστορία και η πραγματικότητα λένε πως όχι. Για να πετύχουμε λοιπον τους στόχους μας ζητάμε εμπλοκή του λαϊκού παράγοντα σε όλα τα επίπεδα. Για αυτό στις οργανώσεις μας έχουμε συνδρομές, για αυτό θέλουμε το κίνημα να οργανώνεται σε σωματειακού τύπου δομές και όχι σε «ανοιχτές συνελεύσεις» χυλό που ο καθένας στο τέλος κάνει αυτό που θέλει και λογοδοτεί μόνο στον εαυτό του. Όταν λοιπόν κάνουμε φεστιβάλ δεν πουλάμε ούτε πολιτισμό ουτε σουβλάκια. Κάνουμε ανοιχτό κάλεσμα να συμμετάσχουν όσοι θέλουν να μας ενισχύσουν.
      3. Πρέπει κάποια στιγμή να ορίσουμε τι είναι πολιτισμός. Πολιτισμός είναι μονο ο φίλος μας ή ο σύντροφος μας που θα παίξει εθελοντικά σε μια εκδήλωση; Μια τέτοιου τύπου θεώρηση θα πετούσε εκτός πολιτισμού και κυρίως εκτός της δυνατότητας μαζικών λαϊκών ακροατηρίων να έρθουν σε επαφή με χιλιάδες καλλιτέχνες από όλο το φάσμα, που κάνουν σπουδαία δουλεία, επιχειρούν να προσεγγίσουν με τη δουλεία τους τους αγώνες και συνολικά το κοινωνικό ζήτημα, αλλα δυστυχώς έχουν ένα μειονέκτημα. Θέλουν και να φάνε!!!!!!!!! Εδώ λοιπόν υπάρχει μια κατά βάση λάθος αντίληψη που ουσιαστικά λέει πως καταργώντας μεταξύ μας τις εμπορευματικές σχέσεις ουσιαστικά πλήττουμε το σύστημα. Αλήθεια ρε αδέρφια….;;;;; Τόσο απλό ήταν….;;;; Άρα δεν χρειάζονται ούτε επαναστάσεις ούτε τίποτα.
      4. Τα φεστιβάλ των πολιτικών οργανώσεων έχουν κυρίως καμπανιακο πολιτικό χαρακτήρα. Γι αυτό συνεχίζουν να γίνονται ακόμα και όταν οικονομικά είναι ζημιογόνα. Η πολιτική αρχών που διέπει την αντικαπιταλιστική αριστερά φαίνεται από τη δράση της. Οι εκλογικές μάχες του 2015 και του 2016 που πολλοί «φωστήρες» του κινήματος έτρεξαν στην αγκαλιά του ΣΥΡΖΙΑ (για να παριστάνουν σήμερα τους προδομένους και να φορτώνουν τα πάντα συληβδην στην αριστερά και όλος τυχαία κυρίως στην εκτός ΣΥΡΙΖΑ…) είναι πολύ πρόσφατες. Το ΝΑΡ δεν ήταν μέσα σε αυτούς. Από πού προκύπτει λοιπόν η έλλειψη αρχών; Αυτή η κουβέντα λοιπόν καλύτερα θα ήταν να γίνει σε άλλους χώρους και ιδιαίτερα στο χώρο της αναρχίας και να πάψει το κρυφτούλι. Η έλλειψη αρχών όμως αλλού είναι. Όταν μια «πολιτική» ομάδα έρχεται να διαλύσει επί της ουσίας ένα φεστιβάλ «για να μπείτε μέσα» και ουσιαστικά να υπονομεύσει την πολιτική σου παρέμβαση το επόμενο διάστημα…. Θέλει φοβερές αρχές για να το κάνεις αυτό……!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  2. ΟΙ ΑΝΤΙ-ΟΤΙΝΑΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΙΑ . ΛΟΙΠΟΝ ΑΝ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΕΡΑΝ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΦΟΡΤΗΓΟ ΤΖΑΜΠΑ ΠΟΤΑ ΓΙΑ ΜΟΙΡΑΣΜΑ::: ΜΟΝΑ ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΙΑ;... ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΕΝΤΑΞΕΙ ΑΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή