ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Ο αγώνας της κοινωνικής πλειοψηφίας ενάντια στην επταετή χούντα των συνταγματαρχών ήταν ένας αντιιμπεριαλιστικός, λαϊκός και βαθιά δημοκρατικός αγώνας. Εμπνευσμένος και τροφοδοτούμενος από το μεγάλο επαναστατικό εγχείρημα που επιχείρησε ο λαός της χώρας μας κατά τη δεκαετία του '40. Χάρη σε αυτές τις μάχες ο λαός μας κατόρθωσε τελικά να επιβάλει τις μεταπολιτευτικές κατακτήσεις που σήμερα λοιδορούνται και ξηλώνονται μεθοδικά από το Κεφάλαιο προκειμένου να αντιμετωπίσει την ιστορικών διαστάσεων κρίση του.

Η ιστορική διαστρέβλωση που έντεχνα και μεθοδευμένα προωθείται από κύκλους της κυρίαρχης πολιτικής, προσπαθεί να παρουσιάσει μία εξιδανικευμένη εικόνα για την χούντα. Στόχος να ενισχύσει περαιτέρω την προσπάθεια κοινωνικού εκφασισμού, αλλά και να “βγάλει λάδι” τα στηρίγματα της επταετίας που δεν είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που στηρίζουν σήμερα το σύγχρονο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό. Γιατί η κωμικοτραγική κουστωδία των Παπαδόπουλο, Πατακού, Μαρκεζίνη κ.τ.λ. δε θα άντεχε ούτε στιγμή αν από πίσω της δεν είχε την απροκάλυπτη στήριξη του ΝΑΤΟ, την ανοχή της τότε ΕΟΚ, καθώς και της ελίτ του ελληνικού κεφαλαίου. Όλοι εκείνοι που σήμερα επικαλείται η Χρυσή Αυγή ως “εθνικό κεφάλαιο” είναι τα βρόμικα στηρίγματα της Χούντας του '67. Η ιστορία, όμως, δεν ξαναγράφεται. Ο λαός της χώρας μας δεν ξεχνά πως αν η Χούντα δεν είχε πέσει υπό το βάρος του λαϊκού παράγοντα και της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι συνωμοσίες της δεν θα τελείωναν με την καταστροφή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα τους είχαμε ακόμα πάνω στο κεφάλι μας.

Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και τον αντιδικτατορικό αγώνα συμμετείχε το καλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού, και ιδιαίτερα της νεολαίας. Η ίδια η Εξέγερση υπήρξε το σημείο καμπής όπου η σιωπηλή πλειοψηφία που υπέμενε τη χούντα, τάχθηκε υπέρ των πρωτοπόρων στην Αριστερά που πάλεψαν από την πρώτη στιγμή τη δικτατορία ενάντια στην γραμμή του “ομαλού εκδημοκρατισμού” της που στήριζε ο παλιός “δημοκρατικός” κόσμος. Το Πολυτεχνείο δεν ήταν κυρίως το κτήριο, τα συνθήματα, τα τραγούδια, τα τανκς. Ήταν οι χιλιάδες αγωνιστών που σήκωσαν στις πλάτες τους έναν ολόκληρο λαό, όρθωσαν τα στήθη τους απέναντι στους φονιάδες και βασανιστές της ακροδεξιάς χούντας, ήταν έτοιμοι να δώσουν -και έδωσαν- την μέγιστη θυσία,  τη ζωή τους.        

Κέρδισαν. Η αριστερή στροφή της Μεταπολίτευσης έφερε την πρωτοφανέρωτη άνοδο του βιοτικού επιπέδου της λαϊκής πλειοψηφίας και τις δημοκρατικές κατακτήσεις που για μια περίοδο, και ως ένα σημείο, γκρέμισαν το κράτος του χωροφύλακα. Δεν έφερε, όμως, την βαθιά επαναστατική αλλαγή που ήταν δυνατή καθ' όλη τη δεκαετία του '70. Παρασύρθηκε από τις κυβερνητικές αυταπάτες που έσπειρε το ΠΑΣΟΚ και του “ειρηνικού δρόμου προς το σοσιαλισμό”, που χρηματοδοτήθηκαν με πολιτική επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης με τα δανεικά της ΕΟΚ. Και αυτή ήταν η ήττα της, μια ήττα που σήμερα ο ελληνικός λαός πληρώνει το τρομακτικό της τίμημα.

Η συντριπτική πλειοψηφία της γενιάς του Πολυτεχνείου ούτε τα πούλησε, ούτε εξαγοράστηκε. Αγωνίστηκε -με τις αυταπάτες της- δούλεψε, πάλεψε για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της. Με αξιοπρέπεια. Στις πλάτες, και στις πλάτες των αυταπατών της, ρίζωσαν ωστόσο όλοι αυτοί, οι Δαμανάκηδες και οι Λαλιώτηδες, που καπηλεύτηκαν την Εξέγερση και την εξαργύρωσαν στο γιουσουρούμ της αστικής εξουσίας και της καριέρας στον επιχειρηματικό κόσμο. Το χειρότερο, την μάσκα του “αγωνιστή του Πολυτεχνείου” φόρεσαν και πολλοί που στήριζαν στη διάρκεια της επταετίας τη χούντα και σήμερα κατέχουν ηγετικές θέσεις σε ΜΜΕ και επιχειρήσεις, στηρίζοντας σαν λυσσασμένα σκυλιά τη σύγχρονη χούντα Κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, προωθώντας τις ακροδεξιές εθνικιστικές-φασιστικές ιδέες. Η αποχουντοποίηση της ελληνικής κοινωνίας δεν έλαβε ποτέ χώρα, πράγμα που με ιδιαίτερη ένταση φωτογραφίζεται στην ελληνική αστυνομία που καθημερινά με τις ρατσιστικές, φασιστικές της πράξεις ξεφτιλίζει διεθνώς τη χώρα.

Σήμερα το κεφάλαιο χτίζει νέες χούντες. Τη θέση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ διεκδικούν πλέον το ΔΝΤ και η ΕΕ. Καμία χούντα όμως δεν είναι αήττητη. Αυτό δείχνει η εξέγερση του Πολυτεχνείου, γι αυτό και την μισούνε τόσο. Στους ηρωικούς αγώνες που δίνουν σήμερα οι εργαζόμενοι και η νεολαία μπορεί να ανθίσει η δυνατότητα της ανατροπής της σύγχρονης χούντας των αγορών. Όχι μέσα από κυβερνητικές λύσεις, αλλά από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα που δε θα παζαρεύει τη φτώχια του λαού, αλλά θα ζητά το σύνολο του κοινωνικού πλούτου που οι διαπλεκόμενοι καπιταλιστές βγάζουνε στις τράπεζες του εξωτερικού. Που θα διαμορφώνει τους όρους για μια ζωή ελεύθερη έξω από τα δεσμά και την κυριαρχία του NATO και της ΕΕ. Για Ψωμί - Παιδεία – Ελευθερία!

Ιδιαίτερα φέτος, το μαχόμενο εργατικό, νεολαιίστικο και λαϊκό κίνημα πρέπει να περιφρουρήσει τον εορτασμό του Πολυτεχνείου από τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής και των αφεντικών της στον κρατικό μηχανισμό. Φέτος στις 17 Νοέμβρη πρέπει να βγουν μπροστά οι φοιτητικοί σύλλογοι, μαθητικές συλλογικότητες και συνελεύσεις, οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί και να περιφρουρήσουν την ιστορική μνήμη, τη βάση του μέλλοντος του λαού μας. Διαρκής επαγρύπνηση και άμεση καταγγελία κάθε απόπειρας των φασιστοειδών να σβήσουνε το παρελθόν, την ακροδεξιά ντροπή, την προδοσία και το αίσχος της Χούντας.

Φέτος, δεν αρκεί να τιμήσουμε την επέτειο μιας λαμπρής στιγμή του λαού μας. Η φετινή 17 Νοέμβρη να αποτελέσει σημείο καμπής στην πάλη της κοινωνικής πλειοψηφίας για την ανατροπή της σύγχρονης χούντας Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Για μια νέα ηθική και αγωνιστική ανάταση  του λαού μας. Σ' αυτόν τον αγώνα, μπροστάρης πρέπει να είναι οι αγωνιζόμενοι φοιτητικοί σύλλογοι, οι μαθητές, οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί που θα επιβάλλουν στην ΕΛΜΕ και στην ΔΟΕ να σηκώσουν το ανάστημά τους απέναντι στη Χρυσή Αυγή και τις δυνάμεις του σκοταδισμού, οι εργαζόμενοι που πολεμούν την καπιταλιστική τρομοκρατία μέσα στους χώρους δουλειάς.  Τον φετινό εορτασμό πρέπει να το αναλάβουν όλοι αυτοί με κέντρο τους φοιτητικούς συλλόγους. Όπως με το νόημα του Πολυτεχνείου, με το νόημα της λαϊκής εξέγερσης δεν έχουν σχέση οι Δαμανακο-Λαλιώτηδες, δεν έχει και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία του ΕΚΒ, οι οργανωτές της μεγάλης απεργοσπασίας της Χαλυβουργίας, αυτοί που για 30 αργύρια ρίχνουν στη σύγχρονη δουλεμπορία την νέα γενιά με τα 5μηνα της “κοινωφελούς εργασίας”.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 17/11, 17:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας 15/11/2012