Στην οικονομική κρίση της δεκαετίας του «30» ο καπιταλισμός απάντησε με τη ναζιστική και φασιστική πριμοδότηση και με το δεύτερο και δραματικότερο παγκόσμιο ολοκαύτωμα. Σήμερα στην ιστορικότερη και ίσως βαθύτερη κρίση που περνά, απαντά με έναν γενικευμένο κοινωνικό πόλεμο, με το μεθοδευμένο κοινωνικό εκφασισμό που φτάνει μέχρι την γιγάντωση της Χρυσής Αυγής και με μια σειρά απο «περιφερειακά» πολεμικά μέτωπα (βλ. Συρία και Μ. Ανατολή) που όλο και πιο συχνά πλέον εμπλέκουν και περισσότερες αντιμαχόμενες πλευρές. Και γιατί ως γνωστόν η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα, οι ομοιότητες των εποχών τρομάζουν.
Η ιστορία για τον αγωνιζόμενο λαό όμως είναι και ελπίδα. Γιατί για τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία, εκείνη η εποχή, της ναζιστικής κυριαρχίας, σημαδεύεται εν τέλει, από την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και την προσπάθεια για το χτίσιμο μιας νέας ζωής και όχι από την αποδοχή της σκλαβιάς και τη μοιρολατρία. Μια αντίσταση που ήταν παιδί του εργατικού και λαϊκού κινήματος του «36» μιας και οι εργάτες και οι αγρότες που πυροβολούσε ο Μεταξάς στη Θεσσαλονίκη την Πρωτομαγιά του 1936, ήταν οι ίδιοι που έλεγαν τα ΟΧΙ στους Γερμανούς και Ιταλούς Φασίστες, που ανέβαιναν αντάρτες στα βουνά, που ελευθέρωσαν τη χώρα τους. Αντίθετα την ίδια στιγμή, η αστική τάξη της χώρας, τα υψηλόβαθμα στρατιωτικά κλιμάκια και οι δυνάμεις ασφαλείας που είχαν γαλουχηθεί αποκλειστικά και μόνο πάνω στην καταστολή και το τσάκισμα του εργατικού κινήματος και της αριστεράς, είτε εγκατέλειψαν τη χώρα στο έλος των ναζί, είτε έγιναν συνεργάτες τους, μαυραγορίτες και πιόνια του στρατού κατοχής.
Ότι δεν κατάφεραν οι ναζί, επιχειρεί να το πετύχει τώρα η ευρωσυμμορία της ΕΕ με ηγήτορα τη Μέρκελ και το Γερμανικό κεφάλαιο σε συνεργασία με την ντόπια ολιγαρχία και τους εκφραστές της, την τρικομματική κυβέρνηση της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Πίσω από τα μεγάλα λόγια της συγκυβέρνησης για την «νέα εθνική προσπάθεια για την διάσωση της χώρας» έχουν κηρύξει τον πόλεμο στους εργαζόμενους και τις καταχτήσεις τους. Ταυτόχρονα, ανοίγουν ξανά το δρόμο στους νοσταλγούς του Χίτλερ, με τις πολιτικές των Μνημονίων και του ρατσισμού.
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου, που ποτέ δεν ήταν επέτειος απελευθέρωσης, αλλά έναρξης πολέμου, αποδεικνύοντας μια ακόμη φορά την ενοχή της κυρίαρχης πολιτικής στη χώρα μας για εκείνη την περίοδο και την προσπάθεια απόκρυψης μέχρι και σήμερα, του γεγονότος πως ο λαός μας απελευθερώθηκε μόνος του, με τη δικιά του οργάνωση, τα δικά του όργανα και μέσα πάλης και κυρίως με το όπλο στο χέρι ενάντια στους «ντόπιους και ξένους λύκους» της εποχής, φέτος, έχει διπλό χαρακτήρα για τη θιγόμενη πλειοψηφία. Από τη μία πρέπει να μετατραπεί σε εκδήλωση καταδίκης του πολιτικού συστήματος και του προσωπικού του, καταδίκης των μνημονίων και της κανιβαλικής πολιτικής τους και μήνυμα ανατροπής του κοινωνικού μεσαίωνα που χτίζουν. Από την άλλη στην εποχή του γενικευμένου κοινωνικού εκφασισμού και της ενίσχυσης της Χρυσής Αυγής, αποκτά βαριά πολιτική σημασία και η αντιφασιστική πάλη που στον πυρήνα της έχει την αντικαπιταλιστική σύγκρουση. Στα πλαίσια αυτά, η φασιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής και οι «βουλευτές» της δεν έχουν θέση τη μέρα της 28ης Οκτωβρίου πουθενά. Από τη μια γιατί δεν έχει θέση κανένας εκφραστής του συστήματος ασχέτως τον πολιτικό μανδύα που φοράει, και από την άλλη γιατί στις επετείους της αντιφασιστικής πάλης αποτελεί ύβρη για τον αγωνιζόμενο λαό και την ιστορία του να παρευρίσκονται οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών.
Την 28η Οκτωβρίου θα παρελάσει ο λαός, μετατρέποντας τις παρελάσεις σε αντικυβερνητικές εκδηλώσεις. Γιατί, αυτά τα μέτρα, αυτή η πολιτική και αυτή η κυβέρνηση ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ – ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ! Όχι με «ντουφεκιές» στον αέρα, αλλά με ένα παρατεταμένο, μαχητικό και αποφασισμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, με απεργίες, καταλήψεις και συλλαλητήρια. Χωρίς αυταπάτες για τον εξανθρωπισμό της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και «λύσεις» απ’ τον ουρανό. Χωρίς ιδιοτελείς υπεκφυγές και περιχαρακώσεις. Με την ταξική και αγωνιστική ενότητα του κόσμου της εργασίας. Με την αξιοποίηση των καλύτερων αγωνιστικών παραδόσεων της δεκαετίας του 40, της λαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, των αλλεπάλληλων απεργιών και συλλαλητηρίων των τελευταίων χρόνων.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας θα παρευρίσκεται και καλεί και τον λαό και την νεολαία του Βόλου στον Θόλο στις 10:30 για να πούμε το σύγχρονο «Όχι» στον φασισμό των μέτρων και της τρόικα.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας 26/10/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου