ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 18/10

Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, οι άνεργοι, οι φοιτητές και οι αυτοαπασχολούμενοι που εκφραζόμαστε μέσα από αυτό το κείμενο πρώτα απ’ όλα θέλουμε να ζήσουμε και όχι να πεθάνουμε. Να ζήσουμε και να μην πεθάνουμε ούτε αργά αργά σε μια χώρα του κοινωνικού κανιβαλισμού, χωρίς δικαιώματα για τη θιγόμενη πλειοψηφία, αλλά ούτε και αυτοκτονώντας μέσα στην απόγνωση και τα αδιέξοδα που μεθοδικά χτίζει καθημερινά η λυκοσυμμαχία της τρικομματικής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, της ΕΕ του ΔΝΤ και του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Η πραγματικότητα την οποία βιώνει καθημερινά το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων, αποδεικνύετε καθημερινά, ότι δεν έχει να κάνει με τον «τεμπέλικο» λαό μας, με τη «σπάταλη» ζωή μας, η με την αποπληρωμή του χρέους. Το χρέος χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείτε σαν επιχείρημα για να κλαπεί το σύνολο του πλούτου και των δικαιωμάτων από το λαό, προκειμένου να διασώσουν και να αυξήσουν την κερδοφορία του χρεοκοπημένου καπιταλισμού.

Ποιος και πως μπορεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση; Πως μπορούμε να ανασάνουμε και να ζήσουμε μια ζωή στο μπόι των σύγχρονων αναγκών μας;

Σίγουρα δεν μπορούν να την αλλάξουν, παρά μόνο να την επιδεινώσουν όλοι οι εκφραστές των «επαναδιαπραγματεύσεων» είτε βρίσκονται στο κυβερνητικό στρατόπεδο, είτε στην αντιπολίτευση, γιατί πολύ απλά δεν διαπραγματευόμαστε το πώς θα πεθάνουμε, αλλά απαιτούμε να ζήσουμε.

Δεν μπορεί να την αλλάξει το σάπιο πολιτικό και εργοδοτικό κατεστημένο, μιας και η δικιά του επιβίωση πατάει πάνω στη δικιά μας εξόντωση.

Δεν μπορούν να την αλλάξουν όσοι πάνω ή παράλληλα με τις λαϊκές ανάγκες βάζουν τη σωτηρία του ευρώ και της ΕΕ. Εκείνοι που προτείνουν «νέα σχέδια Μάρσαλ» για τη σωτηρία του λαού.

Δεν μπορεί να την αλλάξει ο μισανθρωπισμός  και το πάτημα επί πτωμάτων, στην αρχή αλλοδαπών εργαζομένων, για να μετεξελιχθεί στη συνέχεια σε έναν εσωτερικό πόλεμο μεταξύ τον εργαζομένων, που επί τις ουσίας προτείνει το αναγεννώμενο φασιστικό ρεύμα και τον μόνο που θα ωφελήσει θα είναι την εργοδοσία.

Από την άλλη όμως δεν μπορεί και το «συνδικαλιστικό κίνημα» που εκφράζει το Ε.Κ.Β. και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ.

Γιατί πως είναι δυνατόν να εκφράσουν τα δίκια των εργαζομένων εκείνοι που ενώ είχαν μια σειρά απόπρωτοκλασάτα στελέχη τους στην ΑΓΕΤ, επέτρεψαν μέσα σε λίγα χρόνια να φτάσουν οι εργαζόμενοι του εργοστασίου από 1000 στους 300, χωρίς να «ανοίξει μύτη»;

Πως μπορεί να λέγονται «εργατικό κίνημα» εκείνοι που στη Χαλυβουργία πέρυσι, ανακοίνωνα πως είναι δικαίωμα των εργαζομένων να συζητούν με τον εργοδότη τους τη μείωση των μισθών τους, παίρνοντας μια ξεκάθαρα εργοδοτική θέση. Αξίζει απλά να υπενθυμίσουμε στους γραβατομένους του Ε.Κ.Β. καθώς και στους «εργάτες» εκείνους που πίστεψαν πως θυσιάζοντας τους συναδέλφους τους στον Ασπρόπυργο θα επιβιώσουν, ότι ένα χρόνο μετά την προδοσία τους, ο Μάνεσης τους ζητά εκ νέου 25% μείωση αποδοχών.

Τι σχέση έχουν με την εργατική τάξη εκείνοι που όταν το σωματείο της ΜΕΤΚΑ διέγραφε τους επαναπροσληφθέντες απολυμένους, γιατί με τον ηρωικό τους αγώνα «διέσυραν το όνομα του σωματείου», δεν έβγαλαν άχνα;

Ποια εμπιστοσύνη μπορείς να έχεις εν τέλει σε αυτούς που την ώρα που κυβέρνηση και τρόικα επιχειρούν το ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων, μπαίνουν μπροστάρηδες με ρόλο τυπικού «εργοδότη» πλέον και επιβάλουν την εργασιακή ευελιξία μέσο των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας;

Αυτή τη στιγμή απαιτείται ένα  άλλο εργατικό και λαϊκό κίνημα που θα μπει μπροστά στον παλλαϊκό ξεσηκωμό προκειμένου να ρίξουμε τη χούντα των αγορών, να μην περάσουν τα νέα μέτρα και να ξηλωθούν τα παλιά και να διώξουμε κυβέρνηση ΕΕ και ΔΝΤ.

Για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο σχέδιο, πρέπει να συγκροτηθεί ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα, πέρα και έξω από το συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και των κατά τόπους εργατικών κέντρων. Κύτταρο αυτού πρέπει να είναι ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων αλλά και ομοσπονδιών με αγωνιστικό πρόγραμμα, επιτροπών αγώνα και συνελεύσεων, που θα επιχειρήσει να δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μίγμα της επόμενες μέρες που η κυβέρνηση και οι ευρωπαίοι εταίροι της θα επιχειρήσουν με την ψήφιση των μέτρων να κάνουν ολόκληρη τη χώρα μια τεράστια ειδική οικονομική ζώνη. Που θα τολμήσουν να φτάσουν τον αγώνα μέχρι την πτώση της κυβέρνησης και την επιβολή νέων κατακτήσεων εις βάρος του κεφαλαίο, με προοπτική συνολικής απελευθέρωσης από τα δεσμά της αστικής κυριαρχίας.

Για να φουντώσει ένα κίνημα που θα παλέψει:

·      Να πέσει η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.

·    Να καταργηθούν μονομερώς όλα  τα μνημόνια, η δανειακή σύμβαση και όλα τα μέτρα που ψηφίστηκαν σε αυτά τα πλαίσια.

·      Να φύγει η τρόικα. Τέλος στην ευρωκηδεμονία.

·     Έξοδο από ΕΕ και ευρώ με κατεύθυνση μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με βάση τις λαϊκές ανάγκες.

·  Εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων καθώς και των επιχειρήσεων που κλείνουν Εργατικός έλεγχος παντού.

·      Διαγραφή του χιλιοπληρωμένου ιμπεριαλιστικού χρέους.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΣΤΙΣ 10:30 ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Μαγνησίας 17/10/2012