Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟΜΕΤ
ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ
Το εργοστάσιο της Βιομηχανικής
Μεταλλευτικής (θυγατρική της Φιλκεραμ Τζόνσον) στη Θεσσαλονίκη είναι ένα ακόμα
εργοστάσιο το οποίο έκλεισαν οι καπιταλιστές του αφού ξεζούμισαν πρώτα για
χρόνια τους εργαζομένους σε αυτό. Οι τελευταίοι δεν κάθησαν με τα χέρια
σταυρωμένα. Περιφρουρούν οι ίδιοι τον εξοπλισμό του εργοστασίου και -ενάντια
στους ιδιοκτήτες και την αδιαφορία του κράτους- παλεύουν να το
επαναλειτουργήσουν οι ίδιοι συνεταιριστικά.
Ο συγκεκριμένος αγώνας πρέπει να
συζητηθεί και να στηριχθεί από όλους τους εργαζομένους και τα σωματεία τους,
ειδικά σήμερα που οι καπιταλιστές αποδεικνύονται ανίκανοι να διαχειριστούν τα
μέσα παραγωγής, γεμίζοντας όλη την Ελλάδα με ανέργους και βιομηχανικά κουφάρια.
Οι εργαζόμενοι του Βόλου έχουν ιδιαίτερα πικρή πείρα. Το συμπέρασμα βγαίνει
αβίαστα: Αν το “δικαίωμα” των καπιταλιστών στην εγωιστική-ατομική
ιδιοκτησία παραγωγικών δομών θα μπορούσε παλιότερα να δικαιολογηθεί,
παραβλέπωντας “τυχαίως” ότι η παραγωγή στις σύγχρονες κοινωνίες είναι
συλλογική, σήμερα κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συνεχιστεί γιατί το κόστος είναι
τρομακτικό για το σύνολο της κοινωνίας. Μέσα στην μεγαλύτερη κρίση της εποχής
του καπιταλισμού, μόνο οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου, οι εργαζόμενοι
μπορούν να διασώσουν τις παραγωγικές δυνατότητες της κοινωνίας, κερδίζοντας
συγχρόνως μια αξιοπρεπή ζωή.
Δεν χωράν αυταπάτες, ο συγκεκριμένος
αγώνας είναι ιδιαίτερα δύσκολος. Δεν είναι μόνο ότι το αστικό κράτος έχει
θεσπίσει μια σειρά νόμους που προστατεύουν τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών.
Ούτε ότι είναι διαθετιμένο να χαρίζει δις € για τη διάσωση των τραπεζών, την
ίδια ώρα που “δεν έχει” ούτε για μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία, ούτε για
να δώσει το απαραίτητο κεφάλαιο κίνησης σε προσπάθειες σαν αυτή των εργαζομένων
στη Βιομηχανική Μεταλλευτική.
Ακόμα και εάν και εάν καταφέρουν οι
εργαζόμενοι να δουλέψουν οι ίδιοι το εργοστάσιο θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους
πολυπλόκαμους μηχανισμούς της “δικτατορίας των αγορών”: Το πιθανό εμπάργκο τόσο
σε πωλήσεις όσο και σε παροχή πρώτων υλών από καπιταλιστικές επιχειρήσεις, τον
ανταγωνισμό από ομοειδής επιχειρήσεις που θα πληρώνουν στους εργαζομένους τους
300€, τις επιχειρησιακές δυσκολίες από την ίδια την πρωτοτυπία του
εγχειρήματος, τον κίνδυνο να τυλιχτούν σε μία κόλλα χαρτί από τον Νόμο Κατσέλη
για τις “κοινωνικές επιχειρήσεις”, τον ίδιο νόμο που επιτρέπει σε διάφορα
λαμόγια να εκμεταλλεύονται τη δυστυχία του κόσμου με τα περιβόητα 5μηνα. Αυτό,
ωστόσο, δεν σημαίνει ότι οι ταξικές δυνάμεις θα αποδεχτούν εκ των προτέρων την
ήττα φορτώνοντας τα πάντα στον ...κόκκορα της επανάστασης, όπως δυστυχώς κάνουν
το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Αντιθέτως, χρέος κάθε εργαζόμενου, πολίτη και
συλλογικότητας που παλεύει ενάντια στην σημερινή κοινωνική βαρβαρότητα είναι η
ολόπλευρη στήριξη του συγκεκριμένου αγώνα: Με την οικονομική στήριξη (πρώτα από
όλα άλλων εργατικών Σωματείων), τη συμβολή στις κινητοποιήσεις που αποφασίζει
το Σωματείο των εργαζομένων, αλλά και την συναγωνιστική κριτική για τις
δυσκολίες τις οποίες εγκυμονεί το εγχείρημα ως βασική συμβολή για το ξεπέρασμά
τους.
Στηρίζουμε, λοιπόν, ολόπλευρα των
αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕΤ. Απέναντι στην καπιταλιστική κρίση,
παλεύουμε για την μόνη κοινωνία που θα αξίζει τον όρο ανθρώπινη, μια κοινωνία
που θα βασίζεται στην κοινοκτημοσύνη των μέσων παραγωγής και αναπαραγωγής της
κοινωνίας και την διεύθυνσή τους μέσω του συλλογικού πανκοινωνικού δημοκρατικού
σχεδιασμού. Άμεσα παλεύουμε για την αξιοπρεπή επιβίωση της εργατικής τάξης εδώ
και τώρα: Αγώνας για πέρασμα των επιχειρήσεων που κλείνουν στα χέρια των
εργαζομένων με απαλλοτρίωση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και κρατικές
εγγυήσεις της λειτουργίας τους.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ
ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
ΤΗΣ ΒΙΟΜΕΤ
ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΟΚΤΩΒΡΗ, 5:30μμ, ΠΛΑΤΕΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας 10/10/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου