ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ

Στην εποχή που το κεφάλαιο προσπαθεί να ξεπεράσει την κρίση του, οι εργαζόμενοι και η νεολαία δέχονται τη μεγαλύτερη επίθεση στις ανάγκες και τα δικαιώματα τους. Κυβέρνηση - μεγάλη εργοδοσία - τρόικα, συνεχίζοντας με το νέο μνημόνιο, δηλώνουν τους στόχους τους. Από τη μία η “εσωτερική υποτίμηση”, δηλαδή η μείωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων κατά τουλάχιστον 30%. Από την άλλη το ξεπούλημα των 50 δις €, που σημαίνει μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και δραστική υποβάθμιση-συρρικνωση των δημόσιων κοινωνικών παροχών (παιδεία, υγεία. μετακινήσεις).

Το καζάνι βράζει. Γι αυτό από κοινού ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ προχωρούν σε μία συντεταγμένη φασιστική εκτροπή της -πολύ λειψής- κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Οι απεργίες κηρύσσονται παράνομες, τα μαζικά κινήματα πολιτών, όπως το “Δεν Πληρώνω”, λοιδορούνται και ποινικοποιούνται. Ο αγώνας των κατοίκων της Κερατέας ενάντια στα συμφέροντα των μεγαλο-εργολάβων των σκουπιδιών αντιμετωπίζεται καθημερινά με την κρατική τρομοκρατία και καταστολή. Στην αερομεταφερόμενη μεραρχία της Ν.Σάντας στο Κιλκίς πραγματοποιείται άσκηση προσομοίωσης στρατιωτικής καταστολής ενδεχόμενης λαϊκής εξέγερσης. Την ίδια στιγμή κατασκευάζεται ο νέος εσωτερικός εχθρός: οι μετανάστες. Με την συγκάλυψη των ΜΜΕ προσπαθούν να δικαιολογήσουν την κρίση του συστήματος και τις τραγικές συνέπειες της  αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής μέσα από μία ρατσιστική ρητορία, με βάση την «εθνική» ενότητα και όχι την ενότητα των εργαζομένων. ‘Ετσι, προχωρούν στο χτίσιμο φρακτών στα σύνορα, στην κατασυκοφάντηση του δίκαιου αγώνα των 300 μεταναστών που μάχονται για τα δικαιώματα όχι μόνο των μεταναστών, αλλά και συνολικά των εργαζομένων.

Η πολιτική τους έχει παρελθόν: Τα δις € καταθέσεων στην Ελβετία που έχουν βγάλει οι έλληνες καπιταλιστές (μπορεί να φτάνουν και τα 600 δηλαδή ίσως διπλάσια του περιβόητου δημοσιονομικού χρέους!).
Η πολιτική τους έχει στόχο: Το ξεπέρασμα υπέρ του κεφαλαίου της ιστορικής καπιταλιστικής κρίσης, με την καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων (κλείσιμο εργοστασίων), με την καταστροφή της ανθρώπινης εργασίας (ανεργία), με τις κατακτήσεις νέων οικονομικών εδαφών (ιδιωτικοποιήσεις), με το χτύπημα λαικών δημοκρατικών ελευθεριών. Στη βάση αυτή, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ σε συνεργασία με ΕΕ, ΔΝΤ επιβάλλουν το Μνημόνιο, Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, νέο Μισθολόγιο, ατομικές συμβάσεις εργασίας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να μειώσουν τις κοινωνικές αντιστάσεις με τη διάσπαση της εργατικής τάξης (εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα ενάντια στους δημόσιους υπαλλήλους, έλληνες  ενάντια σε ξένους εργαζόμενους, “συντεχνία” ενάντια σε “συντεχνία”).

Αυτό που, δυστυχώς, ακόμα δεν υπάρχει είναι ένας αντίπαλος που να μπορεί να κερδίσει το κεφάλαιο σε αυτή την ιστορική μάχη. Σίγουρα δεν είναι το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, των κλαδικών ομοσπονδιών που αρνήθηκαν να οργανώσουν τις στρατιές της ελαστικής εργασίας, των επιχειρησιακών σωματείων που πρόσδεσαν τις τύχες τους με τις τύχες του εργοδότη για να μείνουν σήμερα στα κρύα του λουτρού.  

Κι όμως, οι μεγαλειώδες εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες δείχνουν ότι οι λαϊκές μάζες δεν έχασαν την ικανότητά τους να γράφουν αυτές την ιστορία. Κι όμως, σήμερα χτίζεται η λαϊκή στρατιά της ανατροπής και στη χώρα μας. Στον οριζόντιο Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων που εμφανίζεται σε μια σειρά πόλεις της Ελλάδας. Στους μικρούς και μεγάλους αγώνες που δίνουν οι εργαζόμενοι σε μια σειρά χώρους. Στα νέα ταξικά Σωματεία που χτίζονται κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία. Στο κίνημα “Δεν Πληρώνω” που επιζητά την επανα-κατάκτηση όλων αυτών που θα έπρεπε να είναι κοινωνικά αγαθά για όλους. Στον ηρωϊκό αγώνα των μεταναστών εργατών. Στη διεύρυνση και το συντονισμό όλων αυτών των κινήσεων είναι που θα κριθεί η ικανότητα της κοινωνικής πλειοψηφίας να οργανώσει τις δυνάμεις της. Με πρώτο κύριο στόχο την ανατροπή της Κυβέρνησης και των μέτρων της Τρόϊκας.

Δεν φτάνει. Οι δυνάμεις της εργασίας πρέπει να δώσουν τη δική τους συνολική απάντηση στο ιστορικό ερώτημα: Ποιος θα πληρώσει -και άρα- πώς θα αντιμετωπιστεί η καπιταλιστική κρίση; 

Απαιτούμε:

• Να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Διαγραφή του χρέους - παύση πληρωμών
• Ανυπακοή και ρήξη με τις συμφωνίες ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ.Άμεση έξοδος από το ευρώ και την ΟΝΕ, αντικαπιταλιστική ρήξη κι αποδέσμευση από την ΕΕ.
• Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος ως αναγκαία προϋπόθεση για να σώσουμε τα σπίτια μας από τις κατασχέσεις και να βάλουμε τις οικονομικές βάσεις μιας φιλολαϊκής πολιτικής
• Εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και λειτουργία τους υπό κοινωνικό έλεγχο, για να πιάνουν οι φόροι μας τόπο και να απολαμβάνουν όλοι τα στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά
• Απαλλοτρίωση των εργοστασίων που κλείνουν με δήμευση της περιουσίας των ιδιοκτητών τους για να διασώσουμε τον παραγωγικό ιστό της χώρας
• Εργατικός έλεγχος στις δημόσιες και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις που απαλλοτριώνονται ως πρώτο μέτρο κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής ενάντια στην καπιταλιστική χρεωκοπία
• 7ωρο-5μερο-35ωρο και νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων ως βασικά μέτρα καταπολέμησης της ανεργίας
• Πάλη για την υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ως βασική προυπόθεση για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων
• Δωρεάν δημόσια παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες, κοινωνικές υπηρεσίες.
•  Βαρεία, προοδευτική, άμεση φορολογία των μεγάλων εισοδημάτων και περιορισμός των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κλπ) μόνο σε δραστηριότητες που είναι υπερκαταναλωτικές ή ρυπαίνουν και καταστρέφουν το περιβάλλον. Ανάπτυξη με γνώμονα τις ανάγκες των ανθρώπων, την ισότητα και την προστασία του περιβάλλοντος
• Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα μας, ίσα δικαιώματα για έλληνες και ξένους εργάτες. Άμεση δικαίωση των 300 απεργών πείνας μεταναστών.

 ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 23/2

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 10.00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!