Ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιούνη.

1. Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου αποτέλεσαν μία κρίσιμη καμπή στη σκληρή αντιπαράθεση που διεξάγεται σήμερα στη ελληνική κοινωνία. Αποτύπωσαν τις μεγάλες συγκρούσεις και διαιρέσεις που διαπερνούν την ελληνική κοινωνία, την ένταση της κοινωνικής και πολιτικής αντιπαράθεσης ως αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών και των μεγάλων εργατικών και λαϊκών αγώνων των τελευταίων χρόνων, τις προσπάθειες ανασύνταξης του μνημονιακού μπλοκ μετά την καταλυτική φθορά και απονομιμοποίηση που του είχε προκαλέσει το λαϊκό κίνημα. Ωστόσο το ρήγμα που άνοιξε ο λαϊκός ξεσηκωμός και που πήρε εκρηκτική μορφή στις εκλογές της 6ης Μάη εξακολουθεί να είναι ενεργό.

2. Η ΝΔ κατάφερε να έχει την πρώτη θέση συσπειρώνοντας ένα σημαντικό τμήμα του συντηρητικού χώρου. Βοηθήθηκε σε αυτό από τα εκβιαστικά διλήμματα και την ιδεολογική τρομοκρατία που κυριάρχησαν στην προεκλογική περίοδο μέσα από την πλήρη ευθυγράμμιση με τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις  της ευρωπαϊκής κεφαλαιοκρατίας και της ίδιας της Μέρκελ από τις σκανδαλώδεις και απροκάλυπτες  παρεμβάσεις των εκπροσώπων των ηγετικών καπιταλιστικών χώρων υπέρ της ΝΔ. Ωστόσο, σε καμιά περίπτωση η εκλογική επιτυχία της δεν σημαίνει θρίαμβο. Αντίθετα, παρ’ όλη την πολλαπλή ενίσχυση που δέχτηκε δεν μπόρεσε να περάσει το 30%, παραμένοντας σε ποσοστά χαμηλότερα από το ιστορικό χαμηλό της του 2009. Μαζί με την επιβεβαίωση της κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ υπογραμμίζει τη βαθιά κρίση των μνημονιακών κομμάτων.

3. Η πρωτιά της ΝΔ ανοίγει το δρόμο για τη συγκρότηση κυβέρνησης με συμμετοχή ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ που θα προσπαθήσει να περάσει ακόμα χειρότερα μέτρα σε βάρος των εργαζόμενων. Μπορεί να μιλάνε για «επαναδιαπραγμάτευση» αλλά είναι σαφές ότι πίσω απ’ το προσωπείο της «εθνικής σωτηρίας» θα είναι μια κυβέρνηση μνημονιακή, βαθιά αντιδραστική, ιδιαίτερα αυταρχική, πλήρως συμμορφωμένη με τις απαιτήσεις κεφαλαίου – ΕΕ - ΔΝΤ, έτοιμη να εφαρμόσει περικοπές, απολύσεις, μειώσεις μισθών και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

4. Παρά τη στήριξη που έχει από τις δυνάμεις του κεφαλαίου, την Τρόικα και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και παρά τις δηλώσεις Σαμαρά για «κυβέρνηση μακράς πνοής», η νέα κυβέρνηση θα είναι κυβέρνηση ασταθής, με αδυναμία μακροημέρευσης, μια κυβέρνηση που σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη λαϊκή οργή, τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Μια κυβέρνηση ακόμα πιο αδύναμη από τις προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ και του Παπαδήμου. Γι αυτό άλλωστε και επεδίωξαν και -τελικά εξασφάλισαν- και την συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην νέα συγκυβέρνησή τους αναζητώντας ένα νέο “ροζ” δεκανίκι στην θέση του φθαρμένου “μαύρου” του ΛΑΟΣ. Επιπλέον, σε πείσμα της ρητορείας περί σύντομης επιστροφής στην «ανάπτυξη», η ίδια η πολιτική των Μνημονίων θα φέρνει όλο και πιο κοντά τη χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού, στο φόντο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης αλλά και της ιδιαίτερης βαθιάς κρίσης και αντιδραστικής μετάλλαξης της Ευρωζώνης και συνολικά της ΕΕ. Θα εξακολουθεί να είναι μια κυβέρνηση μεταβατική και υποθηκευμένη, με ημερομηνία λήξης που θα εξαρτηθεί από την ανάπτυξη του λαϊκού εργατικού κινήματος.

5. Σε όλη αυτή την περίοδο των δύο εκλογικών αναμετρήσεων καταγράφηκε μια μαζική στροφή προς τα αριστερά, την οποία καρπώθηκε κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας στην Αριστερά τα μεγαλύτερα ποσοστά της από το 1958! Το γεγονός ότι τόσοι πολλοί ψηφοφόροι γύρισαν την πλάτη στο «μαύρο μέτωπο του Μνημονίου», στα διλήμματα και τους εκβιασμούς της κυρίαρχης τάξης και διάλεξαν να ψηφίσουν Αριστερά, διαμορφώνοντας τα υψηλότερα ποσοστά της στη μετεμφυλιακή ιστορία, εκφράζει ελπιδοφόρες δυνατότητες. Δείχνει έστω και με αντιφάσεις, την διάθεση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας για απαλλαγή από τη λιτότητα και συνολικά την μνημονιακή λαίλαπα, ιδίως εάν αναλογιστούμε ότι οι δυνάμεις της Αριστεράς είναι πρώτη δύναμη στα εργατικά και λαϊκά στρώματα, στις παραγωγικές ηλικίες, στα αστικά κέντρα.

6. Η ουσιαστική διατήρηση των δυνάμεων της φασιστικής ακροδεξιάς «Χρυσής Αυγής» αποτελεί  γεγονός αρνητικό για το λαϊκό κίνημα και την Αριστερά. Είναι αποτέλεσμα της ακροδεξιάς πολιτικής που ακολούθησε ο Σαμαράς που, όπως ο Σαρκοζί στην Γαλλία, υιοθέτησε όλα τα αντιδραστικά ρατσιστικά ιδεολογήματα νομιμοποιώντας στην ουσία την δράση των νεοναζί. Της πολιτικής του Βενιζέλου, που ακόμα και μετά τους τραμπουκισμούς του Κασιδιάρη ενάντια στις βουλευτίνες της Αριστεράς, δήλωνε ότι για την βία στην πολιτική δεν φταίει η Χρυσή Αυγή αλλά η Αριστερά! Επιμένουμε στο δρόμο της αποκάλυψης της εθνικιστικής δημαγωγίας των νέο - ναζί οι οποίοι ενώ υποκλίνονται στο Ευρώ την ΕΕ και το ΝΑΤΟ δηλητηριάζουν τις σχέσεις του λαού της χώρας μας με τις χώρες και τους λαούς της περιοχής, και που με το ρατσιστικό τους δηλητήριο και τα πογκρόμ κατά των μεταναστών επιδιώκουν τον αποπροσανατολισμό και διχασμό του λαϊκού και εργατικού κινήματος. Είναι γνήσιο τέκνο του τερατώδους καπιταλισμού της εποχής μας, της βαθιάς οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής κρίσης του και αναπόσπαστο τμήμα των ευρύτερων μηχανισμών καταστολής του συστήματος. Πρέπει να αποτελέσει μήνυμα προς όλη την Αριστερά, για την ανάγκη άμεσης αποκάλυψης του αντιδραστικού, συστημικού, φιλοεργοδοτικού ρόλου της Χρυσής Αυγής και αποφασιστικής αντιμετώπισής της με όρους κινήματος. Ενωτικά κι αποφασιστικά να νικήσουμε τους φασίστες στέλνοντάς τους στους υπονόμους της ιστορίας όπου ανήκουν!

7. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε, στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου να απαντήσει στην ιδεολογική τρομοκρατία για το ευρώ και τους υποτιθέμενους κινδύνους από «μονομερείς ενέργειες». Επιμένοντας στον αριστερό ευρωπαϊσμό και κάνοντας το «ναι στο ευρώ» κεντρικό σημείο της προεκλογικής γραμμή δεν μπορούσε να απαντήσει στη ιδεολογική τρομοκρατία της άρχουσας τάξης και άφησε την προεκλογική αντιπαράθεση να μετατοπιστεί σε πεδία πιο ευνοϊκά για τις δυνάμεις του συστήματος. Αντίθετα, το πρόγραμμά του διαρκώς διολίσθαινε σε μια πρόταση «επαναδιαπραγμάτευσης» εντός των ορίων των δανειακών συμβάσεων και του ευρώ, όρια που έθετε η αστική τάξη μετά τις εκλογές της 6ης του Μάη. Έτσι δεν άνοιγε το δρόμο ούτε για την άμεση ανακούφιση των λαϊκών τάξεων, ούτε εξέφραζε τη διάθεση του κόσμου του αγώνα, για μεγάλες ανατροπές. Οι «ρεαλισμοί» της ηγεσίας του που έφτασαν να δίνουν όρκους πίστης στο ευρώ, στο πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού ακόμα και στην «ψυχραιμία» της Αστυνομίας (!), αποδείχτηκαν ανεπαρκείς ακόμα και στο εκλογικό επίπεδο. Και σίγουρα δεν συμβαδίζουν με την αγωνιστική και ριζοσπαστική αναζήτηση μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων του, που θέλει την Αριστερά δύναμη στήριξης και ανάπτυξης των αγώνων για να ανατρέψουμε την πολιτική λεηλασίας και καταστροφής της κυβέρνησης Σαμαρά και όχι στον ρόλο μιας «υπεύθυνης αντιπολίτευσης» που θα περιμένει ήρεμα να φθαρεί η νέα κυβέρνηση με στόχο να την διαδεχτεί.  Η πολιτική λογική του, ούτε στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ούτε τώρα ως «υπεύθυνη αντιπολίτευση», δεν συμβάλλει στις προϋποθέσεις συγκρότησης ενός ευρύτατου κοινωνικού-πολιτικού μετώπου ρήξης και ανατροπής της επίθεσης των μνημονιακών και αστικών δυνάμεων. Γιατί χωρίς ριζοσπαστικό πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής και χωρίς οργανωμένο λαό και ισχυρό ταξικό εργατικό κίνημα δεν μπορεί ούτε να ανακοπεί η επίθεση ούτε να διεκδικηθεί νικηφόρα η εξουσία.

8. Η εκλογική πτώση του ΚΚΕ, δεν αποτελεί θετικό γεγονός  για το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Είναι, ωστόσο, αποτέλεσμα, τόσο της στρατηγικής του φυσιογνωμίας, όσο και της πολιτικής του. Η ταχτική του σεχταρισμού και της καταγγελίας κομματιών του κινήματος, η παραπομπή των αναγκαίων αντικαπιταλιστικών στόχων ανατροπής της αντεργατικής επίθεσης, στο ακαθόριστο μέλλον της «λαϊκής εξουσίας», η αντίληψη ότι όλα τα ζητήματα που δίχασαν την κοινωνία  (μνημόνιο, ευρώ) είναι «ψευτοδιλήμματα» χωρίς να «σηκώνει το γάντι» της ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης με τον αντίπαλο στο σήμερα – μια ηττοπαθής ουσιαστικά πολιτική, η επιλογή μιας διασπαστικής τακτικής σε κρίσιμους αγώνες, η άρνηση της κοινής δράσης της Αριστεράς, η εχθρική του στάση απέναντι σε μεγάλες στιγμές του λαϊκού ξεσηκωμού συντέλεσαν σε αυτό το αποτέλεσμα. Σήμερα το ζητούμενο για όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και για το ΚΚΕ είναι η συμβολή τους στους μεγάλους ενωτικούς αγώνες του λαϊκού κινήματος και το αντικαπιταλιστικό πολιτικό πρόγραμμα που απαιτεί η εποχή μας.

9. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε μεγάλες απώλειες ψήφων σε σχέση με τις εκλογές της 6ης Μάη, ένα αρνητικό αποτέλεσμα που σε αντίθεση με τη σημαντική άνοδο των εκλογών του Μάη μας επιστρέφει στα επίπεδα του 2009. Μπορεί η εκλογική πόλωση να οδήγησε χιλιάδες ψηφοφόρους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (αλλά και του ΚΚΕ και άλλων δυνάμεων της Αριστεράς) να δώσουν μια κριτική ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι έδωσαν την συγκατάθεσή τους για μια «υπεύθυνη αντιπολίτευση». Μαζί έχουμε να οργανώσουμε τις μάχες της επόμενης μέρας, στις οποίες ο ρόλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πολύτιμος.  Ευχαριστούμε τις χιλιάδες αγωνίστριες και αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που έδωσαν ένα μεγάλο και δύσκολο αγώνα στην προεκλογική περίοδο, αποφεύγοντας τη λογική του ενδοαριστερού εμφυλίου και επιμένοντας στην προβολή του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης, στην κατεύθυνση του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής, στην προβολή της ανάγκης κλιμάκωσης του αγώνα. Ήταν η μόνη δύναμη που επέμεινε ότι η έξοδος από ευρώ και ΕΕ, η διαγραφή του χρέους, οι εθνικοποιήσεις, ο εργατικός και λαϊκός έλεγχος μπορούν να αποτελέσουν τη βάση και για την άμεση ανακούφιση του λαού και για την ανατροπή. Βοήθησε πολλούς εργατικούς χώρους να έχουν στη βάση μια συλλογικότητα γύρω από αυτές τις διεκδικήσεις. Επιμένει στην ενωτική κοινή δράση για την υλοποίηση των στόχων του εργατικού κινήματος. Για αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μια παρουσία καταλυτική για το μέλλον των αγώνων μας που χρειάζεται να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο.  Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει πια κατοχυρωθεί ως μια κρίσιμη πολιτική δύναμη της Αριστεράς, με αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και σημαντική κινηματική προσφορά. Ανοιχτήκαμε σε χιλιάδες ανθρώπους και έχουμε τη βάση για αναβαθμισμένη πολιτική και κινηματική εξόρμηση.

Ωστόσο, πρέπει να μας απασχολήσει όλους, με πνεύμα βαθιά αυτοκριτικό, γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα.

• Είναι σαφές ότι αποτυπώνει  προβλήματα και αδυναμίες στη συγκρότησή μας και την πλήρη δυνατότητα ενεργοποίησης όλου του δυναμικού μας
• ανεπάρκειές στην ικανότητά μας να συνδεθούμε με όλο αυτό τον κόσμο που στρέφεται προς την Αριστερά, πολιτικές και οργανωτικές αδυναμίες στη σύνδεσή μας με τον κόσμο του κινήματος
• πραγματικά πολιτικά και ιδεολογικά ελλείμματα. Αφενός, στον τρόπο που προβάλλαμε το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και την αναγκαία εκλαΐκευση και εμπλουτισμό του και ως προς τις άμεσες αιχμές και ως προς το πώς αυτές γίνονται υπόθεση της πάλης του εργατικού και λαϊκού κινήματος, συμβάλλοντας στην άνοδο της πολιτικοποίησής του και την αποτελεσματικότητά του στην ανακούφιση του λαού και ως προς τη σύνδεσή του προγράμματος με μια νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική. Αφετέρου, στο ζήτημα της εξουσίας και το πώς η διεκδίκησή της πρέπει να εντάσσεται σήμερα στο πλαίσιο για μια σύγχρονη επαναστατική στρατηγική, για να μην καταλήγει σε ήττα, αναδίπλωση και ενσωμάτωση.

Γι’ αυτό και πρέπει να ανοίξει μια βαθιά και ουσιαστική συζήτηση πάνω στο πρόγραμμα, τη γραμμή και την τακτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με ανοιχτό και δημοκρατικό τρόπο. Με αφετηρία την αναγκαία πολιτική και ιδεολογική αυτοτέλεια της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, ως αναγκαίου, διακριτού και αναντικατάστατου πόλου μέσα στην Αριστερά. Να κάνουμε ακόμη πιο συγκεκριμένο το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και να κάνουμε σαφές γιατί μόνο ο δρόμος της ρήξης μπορεί να οδηγήσει και σε άμεση ανακούφιση. Να επεξεργαστούμε μια στρατηγική και τακτική για το ζήτημα της κυβερνητικής και πολιτικής εξουσίας που να στηρίζεται στη σημασία της εργατικής και λαϊκής αυτοοργάνωσης και τελικά της επαναστατικής ρήξης με τις καπιταλιστικές σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης, να δούμε τις αναγκαίες μορφές οργάνωσης του λαού και του κινήματος απέναντι στις νέες επιθέσεις, να επεξεργαστούμε ακόμη περισσότερο και το ριζοσπαστικό περιεχόμενο και τις μορφές που πρέπει να έχει το Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής,  παρεμβαίνοντας στη συζήτηση της Αριστεράς για την αναγκαία προοπτική του άλλου δρόμου της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

10. Μπροστά μας έχουμε μεγάλες προκλήσεις και μάχες

Α) Να οικοδομήσουμε το αναγκαίο αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής και να κλιμακώσουμε τον αγώνα για ένα κίνημα ανατροπής της επίθεσης και της νέας κυβέρνησης και να αποτρέψουμε την καταστροφή του κόσμου της εργασίας. Να κλιμακώσουμε τόσο τις μορφές πάλης, σε στενή σύνδεση με τις αναζητήσεις και τις αγωνίες των ίδιων των εργαζόμενων,  διαλέγοντας το δρόμο του «πεζοδρόμιου» και όχι της «υπεύθυνης αντιπολίτευσης», όσο και το πολιτικό περιεχόμενο του κινήματος επιμένοντας στην απαίτηση και διεκδίκηση για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, για μονομερή καταγγελία των δανειακών συμβάσεων, για ρήξη με ευρώ και χρέος, για άμεσα μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης των εργαζόμενων.
- Να πάρουμε πρωτοβουλίες για να υπάρξει εδώ και τώρα αγωνιστική απάντηση στα ζητήματα που αφορούν τις συλλογικές συμβάσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, της μαζικές απολύσεις, τα χαράτσια της εφορίας, τον αντιδραστικό νόμο για τα ΑΕΙ που θα προσπαθήσουν να εφαρμόσουν. Ξεκινώντας από την προσπάθεια για πανεργατική απεργία και μεγάλη ενωτική διαδήλωση και κινητοποίηση μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης και με αίτημα την εδώ και τώρα κατάργηση των μνημονιακών νόμων. Μπαίνοντας μπροστά για να συνεχίσουν πρακτικές αγωνιστικού συντονισμού των ίδιων των συνδικάτων και για την ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος σε ρήξη με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
- Να οικοδομήσουμε την οργάνωση του λαού, ως αναγκαίο όρο και για την επιβίωση και για την ανατροπή. Με θαρραλέα βήματα στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Με λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς, και για το συντονισμό της πάλης και για το άνοιγμα της πολιτικής συζήτησης για τον άλλο δρόμο μέσα στον ίδιο το λαό. Με πολύμορφες πρακτικές αλληλεγγύης. Με οργάνωση της αντίστασης και της αυτοάμυνας απέναντι στις πολλαπλές εκφράσεις του μαύρου μετώπου.
- Ενωτικά και αποφασιστικά, να φράξουμε το δρόμο στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Να αναπτύξουμε στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, τις σχολές και τις γειτονιές την λαϊκή δράση απαντώντας από την πλευρά του κινήματος στα προβλήματα που «θρέφουν» τον φασισμό, να εντείνουμε την πολιτική-ιδεολογική αποκάλυψη το ιστορικού και του σημερινού του ρόλου, να καλέσουμε την αριστερά και τις δυνάμεις του κινήματος στην κοινή αντιφασιστική δράση. Να πρωτοστατήσουμε στην πάλη ενάντια στο ρατσισμό, για την ταξική ενότητα ντόπιων και μεταναστών. Με πλατιές ενωτικές δημοκρατικές αντιφασιστικές επιτροπές και πρωτοβουλίες σε κάθε γειτονιά και κάθε χώρο.

Β) Να πάρουμε πρωτοβουλίες για τη συνάντηση όλων των δυνάμεων που κινούνται σε αντικαπιταλιστική, επαναστατική, αντιιμπεριαλιστική, και  αντιΕΕ κατεύθυνση. Που επιμένουν στην ανάγκη ρήξης με το χρέος, το ευρώ και μνημόνια ως αναγκαίες αφετηρίες της αριστερής πολιτικής, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών που ξεκινήσαμε και πριν τις εκλογές, ξεκινώντας από το βάθεμα του κοινού πολιτικού βηματισμού με αγωνιστές, τάσεις και ρεύματα που συμπορευτήκαμε ή στήριξαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτές τις εκλογές, αλλά και ανοίγοντας τη συζήτηση σε όλες και όλους όσοι μοιράζονται την αγωνία για μια αριστερά πραγματικά ανατρεπτική.

Γ) Να βαθύνουμε την πολιτική συζήτηση, τη δημοκρατία και τη συντροφικότητα στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με άνοιγμα της συζήτησης στις τοπικές και κλαδικές επιτροπές, στο Πανελλαδικό Συντονιστικό, με πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση της προς τα έξω παρουσίας, με αναζήτηση όρων για την καλύτερη ηλεκτρονική και έντυπη παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε όλες τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές να προχωρήσουν σε συνελεύσεις και σε διοργάνωση ανοιχτών εκδηλώσεων και συζητήσεων.
                                                                                                                                     
Σαν πρώτο βήμα αυτής της συζήτησης προγραμματίζουμε μεγάλη ανοιχτή εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Αθήνα στις 2 Ιούλη, σε χώρο που θα ανακοινωθεί σύντομα.

Συνεχίζουμε! Ενωτικά, αποφασιστικά και αντικαπιταλιστικά! Στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΗΡΩΪΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ!!

Καταγγέλουμε εκδικητική απόλυση του αγωνιστή Χάρη Μανώλη και τον απεργοσταστικό μηχανισμό της εργοδοσίας στην Ελ. Χαλυβουργία

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την οργανωμένη προσπάθεια του εργοδοτικού απεργοσπαστικού μηχανισμού να σπάσει την απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία, αποτέλεσμα τον τραυματισμό 3 απεργών από τους τραμπούκους της εργοδοσίας. Είναι φανερό ότι είδαν το σχηματισμό της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ σαν πράσινο φως. Δε θα καταφέρουν ούτε με αυτόν τον τρόπο όσα δεν πέτυχαν πριν με απειλές, με εκβιασμούς, με δικαστικές αποφάσεις.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει επίσης την απόλυση από την "Ελληνική Χαλυβουργία" του αγωνιστή συνδικαλιστή απεργού και προέδρου της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας της επιχείρησης, Χάρη Μανώλη, υποψηφίου βουλευτή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ο τρόπος που έγινε η απόλυση μόνο του Χ. Μανώλη κάνει σαφές ότι πρόκειται για εκδικητική απόλυση για την πολιτική στράτευση και τη συνδικαλιστική δράση του σ. Μανώλη. Αποτελεί στοχοποίηση όχι μόνο των εργατικών αγώνων αλλά και της στράτευσης στην αντικαπιταλιστική Αριστερά. Είναι γελασμένος όμως ο Μάνεσης ότι με αυτό τον τρόπο θα κάμψει την αγωνιστικότητα και την απόφαση και των χαλυβουργών και ολόκληρου του κινήματος. Ο αγώνας των Χαλυβουργών είναι ηρωικός, έχει τις πλάτες όλου του εργαζόμενου λαού, θα είναι και νικηφόρος. Ό,τι και να κάνουν στο τέλος θα πάρουν πίσω τις απολύσεις:

Καταδικάζουμε, τέλος, για ακόμα μια φορά την κατάπτυστη στάση της γραφειοκρατίας του Σωματείου Εργαζομένων της Χαλυβουργίας του Βόλου, οι οποίοι υπό την υψηλή καθοδήγηση του ΕΚΒ παίζουν ανοιχτά απεργοσπαστικό-εργοδοτικό ρόλο κόντρα στα συμφέροντα των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας τόσο στον Ασπρόπυργο όσο και στην πόλη μας.

· Άμεση ανάκληση της απόλυσης του Χ. Μανώλη και όλων των απεργών Χαλυβουργών

· Νίκη στο ηρωικό αγώνα των Χαλυβουργών

· Ενότητα, αγώνας και αλληλεγγύη - κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές - το μέλλον ανήκει στον κόσμο της δουλειάς

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η κεντρική προεκλογική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας.

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η κεντρική προεκλογική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας, την Τετάρτη 13/06/2012 στην παραλία του Βόλου μπροστά στο κτήριο Παπαστράτος (Θόλος). Τη συζήτηση που κράτησε πάνω από μιάμισυ ώρα και παρακολούθησαν πάνω από 60 άτομα,  άνοιξε ο σύντροφος Κώστας Μάρκου, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Βασικά στοιχεία της τοποθέτησής του υπήρξαν ο χαρακτήρας της οικονομικής κρίσης ως δομικής καπιταλιστικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο, η αντιδραστική ακροδεξιά μετάλλαξη της ΝΔ και συνολικά του πολιτικού συστήματος ως απάντηση στον δίχρονο ηρωϊκό αγώνα του ελληνικού λαού, η ανάγκη το πρόγραμμα της Αριστεράς να καθορίζεται από την μεγαλύτερη από ποτέ δυνατότητα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης, η καθοριστικότητα του εργατικού και λαϊκού κινήματος για την επιβολή οποιουδήποτε φιλολαϊκού μέτρου από τις 18 του Ιούνη και μετά. Ακολούθησε πλούσιος διάλογος όπου τέθηκαν ερωτήματα για την πρόταση του Μετώπου της Αντικαπιταλιστικής και σύγχρονα Κομμουνιστικής Αριστεράς για την αυτοοργάνωση του λαού στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές, προβληματισμοί πάνω στη σχέση κοινοβουλευτικού και εξωκοινοβουλευτικού αγώνα, και τέλος τη θέση του για το ζήτημα της μετανάστευσης.  

Οι τραμπουκισμοί Κασιδιάρη δείχνουν πως εχθρός της Χρ. Αυγής και του φασισμού είναι η Αριστερά

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 08/06/2012, 19:00, ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Οι τραμπουκισμοί του Κασιδιάρη, στελέχους της φασιστικής Χρ. Αυγής, σε ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή σε βάρος της Λ. Κάνελλη του ΚΚΕ και της Ρ. Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ, έδειξε ότι κύριος εχθρός των φασιστών είναι η Αριστερά, αλλά και κάθε κομμάτι της κοινωνίας που είναι ανυπεράσπιστο. Ποτέ η εξουσία.
Η έκρηξη βίας από το στέλεχος της Χρ. Αυγής έρχεται μετά από μια σειρά οργανωμένων επιθέσεων σε βάρος μεταναστών, αλλά και αγωνιστών της αριστεράς, επιδείξεων δύναμης του παρακρατικού μηχανισμού με δήθεν μηχανοκίνητες πορείες υπό την επίβλεψη της αστυνομίας.
Η βαρβαρότητα σε ζωντανή μετάδοση είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι υποτιμήθηκαν όλα αυτά, εξωραΐστηκαν ως «λάιφ στάιλ», αξιοποιήθηκαν για να ξεχαστεί το Μνημόνιο, ότι αντιμετωπίστηκαν οι τραμπούκοι της Χρ. Αυγή με το γάντι. Δεν πρέπει να ξεχνά κανένας ότι ο Κασιδιάρης είναι γνωστός τραμπούκος, υπόδικος για συνδρομή σε ληστεία, απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.
Είναι αποτέλεσμα επίσης του γεγονότος ότι η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, τσαλακώνοντας κάθε δημοκρατική κατάκτηση και διαδικασία σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, επιβάλλουν την πολιτική των Μνημονίων ενάντια στη θέληση και τα συμφέροντα των λαών. Στις χώρες της ΕΕ η δημοκρατία, τα δικαιώματα και οι πολιτικές ελευθερίες θεωρούνται εμπόδιο για την οικονομική ανάπτυξη. Οι φασίστες αναβαθμίστηκαν επίσης με την εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού που προπαγανδίζει η ΕΕ, τη στοχοποίηση της Αριστεράς και των κοινωνικών αγώνων γενικότερα
Τα μεγάλα λόγια της Χρ. Αυγής ενάντια στο σύστημα είναι ψεύτικα. Προσπαθεί να καθιερωθεί με το λαϊκισμό ενάντια στους μετανάστες, κάτι που βολεύει το μνημονιακό μπλοκ, για να υπερασπιστεί μετά τα ιερά και τα όσια του κεφαλαίου, από τα συμφέροντα του Μάνεση του Χαλυβουργίας μέχρι την παραμονή της χώρας στο ευρώ.
Αυτός είναι ο φασισμός: δε συζητά και όταν νομίζει ότι έχει πλάτες, χτυπά όσους υπερασπίζονται δικαιώματα, σε μια κοινωνία όπου η Τρόικα και οι πολιτικοί της λένε πως στο όνομα του χρέους τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας είναι πολυτέλεια.
Δεν χωράει κανένας εφησυχασμός. Δεν πρέπει να περιμένουμε να δούμε στα κανάλια το νέο τρομοκρατικό χτύπημα των φασιστών. Η πάλη ενάντια στο Μνημόνιο είναι πάλη ενάντια σε κάθε φασισμό.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας καλεί όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος σε κοινή αντιφασιστική δράση.Συμμετέχουμε αποφασιστικά στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο αύριο Παρασκευή, 08/06/2012, 19:00, Πλ. Ελευθερίας.

Ο κ. Λοβέρδος να πάει να κρυφτεί σε καμία τρύπα!

Ο αρχιτέκτονας της διάλυσης της δημόσιας υγείας, ο ηθικός αυτουργός για τους θανάτους χιλιάδων ασθενών, ο πρωταίτιος για την ταλαιπωρία των καρκινοπαθών, ο αρχιτέκτονας της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνουμε στην Ελλάδα του 2012, ο κ. Λοβέρδος έχει το θράσος να βγαίνει ακόμη στα κανάλια για να παρουσιάσει την «πραμάτεια» του, βρίζοντας και απειλώντας όποιον του αντιμιλά!
Ο απερίγραπτος κ. Λοβέρδος ισχυρίζεται ότι οι καρκινοπαθείς ταλαιπωρούνται σήμερα γιατί δεν είναι πλέον ο ίδιος Υπουργός Υγείας! Ο ίδιος που φρόντισε να αφήσει πίσω του καμένη γη: νοσοκομεία χωρίς φάρμακα, με «κουρεμένα» αποθεματικά, με χρεοκοπημένο ΕΟΠΥΥ, έχει το θράσος να παρουσιάζεται ότι «πασχίζει» να μας «σώσει».
Δεν είναι η πρώτη φορά! Όσο καιρό διετέλεσε Υπουργός Υγείας ο κος Λοβέρδος υπηρέτησε σταθερά την ΕΕ, το ΔΝΤ και τα ιδιωτικά συμφέροντα στο χώρο της υγείας και πρόνοιας, και επιτέθηκε με σφοδρότητα στο νοσοκομειακό κίνημα, στους αγωνιζόμενους γιατρούς, ακόμη και στους ασθενείς ή τους συγγενείς τους, όταν τολμούσαν να πουν την αλήθεια για την κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία.
Ο κ. Λοβέρδος είναι σε πανικό. Γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είναι πλέον ανεκτός ούτε αυτός ούτε οι πολιτικοί του φίλοι από τον εργαζόμενο λαό!
Συνεχίζοντας τον σκληρό αγώνα των τελευταίων δύο χρόνων, πρέπει να απαλλαγούμε όχι μόνο από τον κο Λοβέρδο, αλλά και από την ΕΕ, το ΔΝΤ και την Τρόικα που πρακτορεύουν τις πολιτικές των «ντίλερ» στην υγεία.

Να επιβάλλει εδώ και τώρα για έναν άλλο δρόμο, έξω από το ευρώ και την ΕΕ:
-         Επείγοντα μέτρα για την διανομή των αναγκαίων φαρμάκων. Να μπουν άμεσα στις λίστες συνταγογράφησης. Να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση για την φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ με κάθε μέσο – η κοινωνική καταστροφή που εκτυλίσσεται μπροστά μας απαιτεί κάθε διαθέσιμο κονδύλι κατά προτεραιότητα, σε βάρος των απαιτήσεων των «δανειστών» αναγκαστικά.
-         Επείγοντα μέτρα για τη συνέχιση της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων με τον ίδιο τρόπο και την ίδια προτεραιότητα.
-         Επείγοντα μέτρα για τον περιορισμό της ασυδοσίας των φαρμακευτικών εταιρειών και των μεγαλεμπόρων. Απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών. Απαλλοτρίωση της πατέντας ακριβών φαρμάκων και παραγωγή τους από εθνική φαρμακοβιομηχανία – υπάρχει και διεθνές προηγούμενο χώρας που το έκανε (Ν. Αφρική) επικαλούμενη την ανάγκη επιβίωσης του λαού της και δικαιώθηκε μάλιστα από διεθνή δικαστήρια.

Τετραγωνισμός του κύκλου και πίσω από τις λαϊκές απαιτήσεις το πρόγραμμα που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ

Ριζική υποχώρηση από το λαϊκό αίτημα για ουσιαστική και όχι τυπική κατάργηση του Μνημονίου και των συνεπειών του στην κοινωνία αποτελεί το πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόκειται για έναν πραγματικό τετραγωνισμό του κύκλου, αφού προσπαθεί μεν να δείξει ότι ανταποκρίνεται στα άμεσα αιτήματα που το ίδιο το λαϊκό κίνημα επέβαλε, αλλά ταυτόχρονα να κλείσει το μάτι στους δανειστές και τους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Προτείνει κάποια άμεσα μέτρα ανακούφισης, αλλά ταυτόχρονα, λόγω της εμμονής στο δρόμο εντός του ευρώ, αποδέχεται τη δανειακή σύμβαση και την αναγκαιότητα να συνεχίσει η χώρα να δέχεται τις δόσεις των δανείων και την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Όμως, το ευρώ και η δανειακή σύμβαση σημαίνουν λιτότητα, μειώσεις μισθών και μηδενικά ελλείμματα σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και βέβαια απώλεια οποιουδήποτε δημοκρατικού κοινωνικού ελέγχου στην οικονομία.
Το «άλλο παραγωγικό μοντέλο», η «κοινωνική οικονομία», η «καταπολέμηση της ανεργίας» που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αν στηριχτεί στα χρήματα της Ε.Ε. και των ΕΣΠΑ, έχει πολύ συγκεκριμένο πρόσημο:
-Αν βασίζεται στα χρήματα των ΕΣΠΑ, η «καταπολέμηση της ανεργίας» σημαίνει κακοπληρωμένες θέσεις ημιαπασχόλησης, με πρόσληψη μέσω των ΜΚΟ, σημαίνει δηλαδή τη νέα μορφή δουλεμπορίου και στέιτζ.
-Αν βασίζεται στα χρήματα των ΕΣΠΑ, η «παραγωγική ανασυγκρότηση» σημαίνει και πάλι Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για τη χρηματοδότηση κατασκευών και «μεγάλων έργων», με καταστροφή του περιβάλλοντος και υπερκέρδη για τους εργολάβους που λυμαίνονται τα δημόσια έργα.
-Στη γλώσσα των ΕΣΠΑ η «κοινωνική οικονομία» δεν αποτελεί παρά μετωνυμία για τις εργολαβικές εταιρείες.
-Στη γλώσσα της ΚΑΠ «επιδοτήσεις» δεν σημαίνει παρά διάλυση της αγροτικής παραγωγής.
Δεν υπάρχει «άλλο παραγωγικό μοντέλο» για τη χώρα αν δεν συγκρουστείς με τους όρους της ΕΕ και των χρηματοδοτήσεών της, δεν υπάρχει «άλλη ανάπτυξη» αν βασίζεσαι σε χρήματα από το ΔΝΤ και την ΕΕ.
Ούτε υπάρχει «αναδιανομή του πλούτου» με μορατόριουμ με τους εφοπλιστές ή με το να κλείνεις το μάτι στα κοράκια που θέλουν να λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία («στήριξη ανταγωνιστικών κλάδων της οικονομίας» κλπ.). Οι εξαγγελίες για «φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου» χωρίς έλεγχο των χρηματοπιστωτικών ροών, είναι σχεδόν κενή περιεχομένου για όλους αυτούς που τοποθετούν τα χρήματά τους σε εταιρείες off-shore, στα νησιά Κέυμαν και σε άλλους εξωτικούς προορισμούς.

Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ακόμα και τα άμεσα βήματα ανακούφισης της κοινωνίας σήμερα προϋποθέτουν την άμεση ρήξη με το μηχανισμό του χρέους και του ευρώ:
- την καταγγελία των δανειακών συμβάσεων παράλληλα με την άμεση παύση πληρωμών στο χρέος αλλά και την άρνηση όλων των επόμενων δόσεων και χρηματοδοτήσεων.
- την άμεση εκκίνηση της διαδικασίας εξόδου από το ευρώ για να υπάρχει έλεγχος στη νομισματική πολιτική.
- την άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών παράλληλα με την εφαρμογή άμεσα φραγμών στην κίνηση κεφαλαίων, ώστε να αποφευχθεί η μαζική διοχέτευση πλούτου στο εξωτερικό. Την άμεση εθνικοποίηση όλων των στρατηγικών επιχειρήσεων και τομέων (επικοινωνίες, ενέργεια, ύδρευση, διυλιστήρια, ορυχεία, δημόσια έργα, παραγωγή φαρμάκων κ.λπ.) χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, ώστε να εξασφαλιστεί η σταθερή λειτουργία τους προς όφελος του λαού. Μόνο με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα άμεσων εθνικοποιήσεων, μαζί με γενναία φορολόγηση του πλούτου, είναι δυνατό να υπάρξει η αναγκαία αναδιανομή εισοδήματος που θα επιτρέψει και την λειτουργία του δημοσίου χωρίς τις δόσεις των δανείων.
- την επιβολή υποχρεωτικών τιμών σε όλα τα βασικά αγαθά (καύσιμα, είδη πρώτης ανάγκης) για να αποφευχθούν οι απότομες ανατιμήσεις και η κερδοσκοπία και, εάν χρειαστεί, και διοικητικού ελέγχου της διανομής τους ξεκινώντας από τις άμεσες προτεραιότητες (π.χ. εξασφάλιση της λειτουργίας βασικών υποδομών, δημόσιων συγκοινωνιών κ.λπ.). Αυτό θα επιτρέψει και τον καλύτερο χειρισμό της μετάβασης στο νέο νόμισμα.
Και όλα αυτά βασισμένα στον οργανωμένο λαό, το κίνημα και τις μορφές του.

Στις λεπτομέρειές του, αν δει κανείς το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, μια σειρά από μέτρα που θα αποκαθιστούσαν το επίπεδο ζωής της εργαζόμενης πλειοψηφίας και τα δημοκρατικά της δικαιώματα μένουν μετέωρα ή τοποθετούνται στο αόριστο μέλλον:
·         Δεν προβλέπεται η αποκατάσταση του εισοδήματος των εργαζομένων έστω στα επίπεδα του 2009, ενώ οι όποιες διασφαλίσεις αφορούν μόνο τον κατώτατο μισθό και το επίδομα ανεργίας.
·         Δεν προβλέπεται η κατάργηση των χαρατσιών, παρά μόνο για τα πλέον φτωχά στρώματα, ενώ αντίστοιχα η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας προβλέπεται δωρεάν άμεσα μόνο για τους πλέον αδύνατους οικονομικά.
·         Στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει η ανατροπή της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου. Η επαναφορά στο δημόσιο επιχειρήσεων που ήδη ιδιωτικοποιήθηκαν συνδέεται με τις «δυνατότητες της οικονομίας». Αντιθέτως, μιλούν για έσοδα από τα «δικαιώματα επί του φυσικού και του ορυκτού πλούτου της χώρας» καθώς και από «την εμπορεύσιμη κινητή και ακίνητη περιουσία του κράτους». Άρα, το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων δεν καταργείται, απλώς αλλάζει προσανατολισμό.
·         Δεν προβλέπονται ουσιαστικά μέτρα για τη δραματική κατάσταση του αγροτικού κόσμου. Τι θα γίνει δηλαδή με τις ποσοστώσεις, τις δεσμεύσεις και τα όρια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που καταστρέφει τον αγροτοκτηνοτροφικό κόσμο, χτες τον καπνό, σήμερα τη ζάχαρη κλπ.
·         Οι διατυπώσεις για το ποιοι νόμοι θα καταργηθούν είναι ασαφείς, αφήνοντας πολλά περιθώρια ερμηνειών. Απουσιάζει ακόμα και η κατάργηση των αντισφαλιστικών νόμων που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, η ρητή δέσμευση για κατάργηση του αντιδραστικού Καλλικράτη, του νόμου Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ, του νόμου Λοβέρδου για την υγεία, του Ν. 4024 για το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων.
·         Λείπει η κατάργηση των τρομονόμων, ενώ η σωστή θέση για κατάργηση των ΜΑΤ-ΥΜΕΤ δεν συμπεριλαμβάνει τις ομάδες ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ και τους ασφαλίτικους κατασταλτικούς μηχανισμούς.
·         Απουσιάζει η άμεση αποχώρηση από το ΝΑΤΟ ως αναγκαία απαλλαγή από το φαύλο κύκλο των εξοπλισμών και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Εξ ίσου δεν γίνεται καμία μνεία για την εκδίωξη της Frontex.

Πάνω από όλα, όμως, από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζει το λαϊκό μαζικό κίνημα, ο οργανωμένος λαός, αυτός που με τον αγώνα του οδήγησε στη συντριβή τα κόμματα του Μνημονίου, αυτός που μπορεί να επιβάλλει μια άλλη διέξοδο και να χαράξει έναν άλλο δρόμο για την οικονομία και τη χώρα.
Αντί να προετοιμάζει και να οργανώνει τον λαό για να πάρει πίσω αυτά που του ανήκουν, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει ένα πρόγραμμα «σταδιακής προσαρμογής», που ο χρόνος για να προχωρήσει από το ένα βήμα στο άλλο θα εξαρτάται από τους ρυθμούς της «οικονομικής ανάπτυξης». Ουσιαστικά η υλοποίηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει την έξοδο του καπιταλισμού από την κρίση του, κάτι που δεν διαφαίνεται από κανένα στοιχείο. Βρισκόμαστε μπροστά στο βάθεμα της κρίσης του καπιταλισμού και η πρόσδεση στο άρμα της ΕΕ μόνο δεινά μπορεί να φέρει στον εργαζόμενο λαό.

Η πραγματικότητα δείχνει ότι ακόμη και τα συγκεκριμένα άμεσα βήματα ανακούφισης σήμερα της κοινωνίας απαιτούν τη ρήξη με το μηχανισμό του χρέους και του ευρώ. Υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από το χρέος, τα Μνημόνια, το ευρώ, την ΕΕ και τους νόμους της αγοράς και του κέρδους. Δεν είναι ο δρόμος της τεχνητής νηνεμίας, αλλά του σκληρού αγώνα για να χτίσουμε μια άλλη κοινωνία, μια άλλη οικονομία, βασισμένη στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Οι δηλώσεις Μητσοτάκη αποκαλύπτουν περιφρόνηση για τους αγώνες του λαού και τη δημοκρατία.

Η νέα παρέμβαση του Κ. Μητσοτάκη υπέρ της αντιδραστικής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ επιχειρεί μπροστά στις εκλογές να ενισχύσει το κλίμα προπαγανδιστικής τρομοκρατίας που βαφτίζει χάος κάθε προσπάθεια του λαού να ξεφύγει από την κοινωνική καταστροφή των Μνημονίων. Ο «επίτιμος» της αστικής πολιτικής υψώνει για μια ακόμα φορά το δίλημμα «ευρώ ή άτακτη χρεοκοπία», δείχνοντας την απελπισμένη πρόσδεση της τάξης και των συμφερόντων που εκπροσωπεί με τις αλυσίδες της ΕΕ και του ευρώ.

Οι δηλώσεις Μητσοτάκη, μαζί με τις προκλητικές δηλώσεις Σόιμπλε, αποκαλύπτουν τη βαθιά περιφρόνηση της άρχουσας τάξης για τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού, αλλά και για τη δημοκρατία. Πάει πολύ ο εκπρόσωπος ενός χρεοκοπημένου πολιτικού σκηνικού που έχει αναλάβει οικογενειακώς την υπηρέτηση των συμφερόντων της κλίκας των βιομηχάνων, των τραπεζών και των εφοπλιστών να ζητά την υπέρβαση του Συντάγματος και την αλλαγή του σε αντιδραστική κατεύθυνση. Εκφράζει τις επιδιώξεις του μαύρου μετώπου, που θέλει να θέσει εκτός νόμου την πάλη του λαού, αυτή που χτυπιέται από την αστυνομία, τις διώξεις και την ενορχηστρωμένη συκοφαντία.

Οι απειλές του προς το ΚΚΕ και το δίλημμα «νομιμότητα ή παρανομία»  απευθύνονται σε όλη την Αριστερά, σε κάθε αγωνιζόμενη δύναμη, δείχνουν το φόβο απέναντι στη δυναμική της Αριστεράς που γεννάει ελπίδες για την ανατροπή της πολιτικής των Μνημονίων, αλλά και την αναγέννηση του οράματος της κοινωνικής απελευθέρωσης, του σοσιαλισμού και της κομμουνιστικής προοπτικής. Το ξεπέρασμα δηλαδή της κοινωνίας εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο που υπερασπίστηκε ο Μητσοτάκης στη μακρά πολιτική διαδρομή του ενάντια στους εργαζόμενους αυτής της χώρας.

Σε αυτή την εξέλιξη η Αριστερά μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά με μια ανατρεπτική αντικαπιταλιστική πολιτική γραμμή, σε ρήξη με την ΕΕ και τον κυβερνητισμό, ξεπερνώντας την άγονη λογική που υψώνει τείχη ανάμεσα στις μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού λαϊκού κινήματος, αλλά και τις αυταπάτες για αλλαγή της κοινωνίας με κοινοβουλευτικό περίπατο. Ήρθε η ώρα για βαθιές ρήξεις και ουσιαστικές ανατροπές με την κοινωνική πλειοψηφία, τα όνειρα και τις ανάγκες της στο προσκήνιο. Ήρθε η ώρα για ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Γραφείο Τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΥΓΕΙΑΣ: Η πραγματική υγειονομική βόμβα είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός των μνημονίων!

Τις τελευταίες μέρες έχουμε όλοι γίνει κοινωνοί της προσπάθειας των ΜΜΕ να επιβάλουν ως μείζον ζήτημα για την ελληνική κοινωνία το μεταναστευτικό και τη λαθρομετανάστευση. Χώροι κράτησης σχεδιάζονται ανά την επικράτεια, οι κ. κ. Χρυσοχοΐδης και Λοβέρδος επενδύουν προεκλογικά σε αυτό και οι μετανάστες στοιβάζονται στις φυλακές σε άθλιες συνθήκες κράτησης. Είναι εμφανής η προσπάθεια εκφασισμού της χώρας, ώστε ο λαός να πάει στις κάλπες όχι για να αποφασίσει αν θα έχει μέλλον στη χώρα του αλλά για το αν θα απελαθούν, πόσοι και πότε οι μετανάστες, καθώς αυτή είναι η αιτία του κακού. Αφορμή για το κείμενο είναι οι δηλώσεις του υπουργού υγείας πως οι μετανάστες συνιστούν υγειονομική βόμβα για τη χώρα και όσοι εξ αυτών πάσχουν από λοιμώδη νοσήματα ή ανήκουν σε ομάδες κινδύνου εμφάνισης τέτοιων, η παραμονή τους στην επικράτεια κρίνεται παράνομη και θα απελαύνονται. Ας ανατρέξουμε όμως λίγο στα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Ασθενειών (ECDC).  Ενδεικτικά θα εξετάσουμε την πορεία των κρουσμάτων ελονοσίας, φυματίωσης και HIV.

Όσον αφορά την ελονοσία, σύμφωνα με τα επιδημιολογικά στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ, παρουσιάζεται πράγματι μια αύξηση των κρουσμάτων την τελευταία πενταετία και το 78 % των ασθενών ήταν αλλοδαπής εθνικότητας. Ειδικότερα όμως για το τρέχον έτος τα στοιχεία διαμορφώνονται ως εξής: 27 κρούσματα που αφορούν έλληνες στην περιοχή Ευρώτα Λακωνίας, 31 κρούσματα που αφορούν μετανάστες (τα 25 στην περιοχή Λακωνίας ) εκ των οποίων οι 7 δεν προέρχονται από ενδημικές χώρες. Εδώ καλό θα ήταν να σημειώσουμε: 1ον  πως η ελονοσία μεταδίδεται κυρίως μέσω δήγματος (τσιμπήματος) μολυσμένου ανωφελούς κουνουπιού (Anopheles) και όχι από άνθρωπο σε άνθρωπο και 2ον πως αποτελεί παράγοντα κινδύνου η επίσκεψη σε χώρα που ενδημεί η νόσος. Σύμφωνα όμως με το ΚΕΕΛΠΝΟ, που επικαλείται και ο κ. Λοβέρδος, αν και η πλειονότητα των κρουσμάτων ελονοσίας που καταγράφηκαν οφείλεται πιθανότατα σε πρόσφατη έκθεση σε ενδημική χώρα, το ενδεχόμενο επανεμφάνισης της νόσου είναι υπαρκτό, λόγω της παρουσίας στην Ελλάδα ανωφελών κουνουπιών. Και συνεχίζει προτείνοντας λύσεις για την καταπολέμηση του φαινομένου: εντατικοποίηση του προγράμματος καταπολέμησης κουνουπιών, ενημέρωση των ταξιδιωτών για τη σημασία της χημειοπροφύλαξης όταν μεταβαίνουν σε ενδημικές χώρες, καθώς μόνο το 1/5 αυτών που νόσησαν είχαν λάβει χημειοπροφύλαξη. Τέλος, να επισημάνουμε πως για τους παραπάνω λόγους, το ΚΕΕΛΠΝΟ, σε συμφωνία με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC) και τον ΠΟΥ, συνεχίζει να θεωρεί ότι ο κίνδυνος μετάδοσης της νόσου στην Ελλάδα είναι πολύ μικρός και αφορά κυρίως άτομα που κατοικούν ή/και εργάζονται σε περιοχές όπου πρόσφατα εμφανίστηκαν περιστατικά, ιδιαίτερα στην περιοχή  του Ευρώτα Λακωνίας. Συνεπώς, η όποια προσπάθεια μεγέθυνσης του ζητήματος και στοχοποίησης των μεταναστών συνιστά πολιτική αλητεία.

 Όσον αφορά τη φυματίωση, τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Το 2008, υπήρχαν 669 κρούσματα φυματίωσης, εκ των οποίων οι 414 ήταν Έλληνες και οι 250 ξένοι, το 2009 υπήρχαν 595 κρούσματα, εκ των οποίων μόνο 258 κρούσματα σε αλλοδαπούς, το 2010 τα κρούσματα μειώθηκαν στα 490, με 261 Έλληνες και 229 αλλοδαπούς, ενώ τέλος το 2011 δηλώθηκαν συνολικά 479 κρούσματα της νόσου, εκ των οποίων 267 ήταν Έλληνες και 203 αλλοδαποί. Συνεπώς, ψευδείς ισχυρισμοί πως “προσβάλλονται μόνο οι ξένοι από ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί από την Ελλάδα” έχουν μόνο πολιτική σκοπιμότητα. Τέλος, παραθέτουμε και τη διαπίστωση του ΚΕΕΛΠΝΟ για την πορεία των κρουσμάτων. “Το χρονικό διάστημα 2004-2010 παρατηρείται προοδευτική μείωση των δηλούμενων κρουσμάτων φυματίωσης”. Ωστόσο, αυτό μάλλον αφορά την περίοδο προ κρίσης και ΔΝΤ: αναπόδραστα, η πολιτική της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ που τόσο παθιασμένα υπερασπίζεται ο κ. Λοβέρδος θα «τα καταφέρει» να αυξήσει τα κρούσματα φυματίωσης σε έλληνες και αλλοδαπούς αφού αυξάνει τη φτώχια, τον αποκλεισμό και την κοινωνική ανισότητα. Το να κατηγορούνται γι αυτό τα θύματα της πολιτικής του κ. Λοβέρδου, και μάλιστα, ένα μέρος αυτών αποτελεί τουλάχιστον υποτίμηση της νοημοσύνης του Ελληνικού λαού!

Συνεχίζοντας με τα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ πραγματικά σημαντική αύξηση παρατηρείται στα νέα κρούσματα ΗΙV. Η αύξηση όμως αυτή οφείλεται σε χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών, καθώς από 14 περιστατικά το 2010 είχαμε αύξηση άνω του 1000% με 190 επιβεβαιωμένα κρούσματα το 2011. Είναι ξεκάθαρο πως η δήλωση Λοβέρδου ότι οι παράνομα εκδιδόμενες γυναίκες είναι η αιτία της αύξησης και η πρότασή του να φύγουν από τη χώρα οι γυναίκες φορείς είναι άλλη μια προσπάθεια να παρουσιαστούν οι μετανάστες αιτία της επιβάρυνσης των δεικτών υγείας που σημειώνεται και εκτιμάμαι πως θα εντείνεται τα επόμενα χρόνια. Το σύνολο όμως αυτών των δηλώσεων δεν γίνονται λόγω της ελλιπούς ενημέρωσης του υπουργού αλλά αντιθέτως λόγω της προσπάθειας να εξευρεθεί το εξιλαστήριο θύμα για να φορτωθεί τα αποτελέσματα της πολιτικής του μαύρου μετώπου ΕΕ-ΔΝΤ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που ήδη βιώνουν οι εργαζόμενοι. Ας δούμε λοιπόν την πραγματικότητα όχι μέσα από τους παραμορφωτικούς καπιταλιστικούς φακούς του κυρίου Λοβέρδου αλλά από την πλευρά των εργαζομένων, ημεδαπών και αλλοδαπών γιατί για εμάς δεν υπάρχει διαχωρισμός. Μιλώντας λοιπόν για την ελονοσία, ποιος έχει την ευθύνη κύριε Λοβέρδο που δεν έγιναν οι ψεκασμοί εγκαίρως στην ελληνική επικράτεια για τη μείωση των κουνουπιών, ποιος αποκλείει τους μετανάστες από τις δομές υγείας και καθιστά αδύνατη τη λήψη χημειοπροφύλαξης; Συνεχίζοντας με τη φυματίωση που θεωρείται κοινωνική νόσος, γιατί προσβάλλει ιδιαίτερα τις ασθενέστερες κοινωνικοοικονομικά τάξεις και τις αναπτυσσόμενες χώρες, παράγοντες κινδύνου είναι ο συνωστισμός, η έλλειψη αερισμού, η περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, ο υποσιτισμός. Συνθήκες που προκαλούνται από την εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική που επιβάλλει το ΔΝΤ στις χώρες που συνάπτουν μαζί του δάνεια οδηγεί σύμφωνα με διεθνείς μελέτες στην ανέχεια και προκαλεί έξαρση των κρουσμάτων φυματίωσης κατά 16,6% σε σχέση με χώρες χωρίς δανειακές συμβάσεις με το ΔΝΤ (Stuckler, King & Basu, 2008). Εδώ εγκληματική είναι και η διαφαινόμενη απόφαση για το κλείσιμο του νοσοκομείου Σωτηρία που παίζει κεντρικό ρόλο στην αντιμετώπισή της (εφημερίδα Δημοκρατία, 4-4-2012). Τέλος, όσον αφορά τα αυξημένα κρούσματα AIDS οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους και απαντούν στο υστερικό παραλήρημα του κ. Λοβέρδου που κατηγορεί τις έγχρωμες ιερόδουλες ως αιτία της αύξησης. Άλλωστε είναι ο κ. Λοβέρδος που μείωσε την χρηματοδότηση των προληπτικών προγραμμάτων κατά του AIDS το 2012 κατά 49% (!) σε σχέση με το 2011. Κι ακόμα, ποιος αλήθεια είναι υπεύθυνος για την απελπισία και την απογοήτευση που βιώνει καθημερινά ο λαός με αποτέλεσμα και την αύξηση της πορνείας και της παραβατικότητας αλλά και το να οδηγείται ένα μέρος του λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας στη χρήση ναρκωτικών; Ποιος είναι υπεύθυνος για την πλήρη απαξίωση και ουσιαστικά κατάργηση μέσω της υποχρηματοδότησης προγραμμάτων ενάντια στην ουσιοεξάρτηση είτε στεγνών είτε υποκατάστασης (οι επιχορηγήσεις του 2012 στο ΚΕΘΕΑ και στον ΟΚΑΝΑ είναι μειωμένες κατά 20% και 33% αντίστοιχα σε σχέση με τους ήδη κουτσουρεμένους του 2011).

Στα ερωτήματα αυτά εμείς ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΥΓΕΙΑΣ απαντάμε πως για την κατάρρευση  των δομών και την υποχώρηση των δεικτών υγείας υπεύθυνη είναι η αντιλαϊκή πολιτική του μαύρου μετώπου ΕΕ-ΔΝΤ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Η απόσυρση του δημοσίου από την πρωτοβάθμια περίθαλψη, η υποχρηματοδότηση των δομών πρόνοιας και η επικείμενη κατάρρευσή τους, η απαξίωση των αγροτικών ιατρών, το κλείσιμο 50 νοσοκομείων πανελλαδικά, η εισαγωγή των ΚΕΝ και του 5ευρου που αποκλείουν μεγάλη μερίδα του λαού από τη νοσοκομειακή περίθαλψη είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζει η εγχώρια αστική τάξη σε αγαστή συνεργασία με το διεθνές κεφάλαιο (ΔΝΤ, ΕΕ). Απαντάμε ακόμα πως είναι τεράστιο θράσος οι ίδιοι που εφαρμόζουν την πολιτική της εξαθλίωσης του λαού να κατηγορούν για τις αρρώστιες που η πολιτική τους σπέρνει τους πλέον αδυνάτους, όταν μάλιστα οι κ.κ. Λοβέρδος και Σαχνινίδης προέβλεψαν να περικόψουν το 2012 την επιχορήγηση για νοσηλείες οικονομικά αδυνάτων στα δημόσια νοσοκομεία κατά 46% σε σχέση με το 2011.

Δηλώνουμε πως δεν θα επιτρέψουμε τον αποπροσανατολισμό της εργατικής τάξης και του λαού, ούτε και τον εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας. Αντιλήψεις που φορτώνουν τα δεινά των εργαζομένων στο μεγάλο αριθμό μεταναστών θα μας βρουν αντιμέτωπους και θα απαντηθούν αναλόγως. Οι μετανάστες δεν είναι τα σύγχρονα μιάσματα που μολύνουν την Αρεία φυλή των ελλήνων αλλά κομμάτι των εργαζομένων που οφείλει να παλέψει για την ανατροπή. Ο κοινός αντίπαλος ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων είναι η νεοφιλελεύθερη πολιτική των μνημονίων που εφαρμόζουν κυβέρνηση, συγκυριακά συναρπαζόμενη ή όχι αντιπολίτευση, Ε.Ε. ΔΝΤ. Και απέναντι σε αυτήν θα παλέψουμε μέχρι την ανατροπή της. Και όσοι βρίσκουν ευκαιρία να πλασάρουν το κίβδηλο και μισαλλόδοξο λόγο τους επιχειρώντας να τα «φορτώσουν» όλα στους μετανάστες (οι κ.κ. Λοβέρδος και Χρυσοχοϊδης, παλαιότερα ο Καρατζαφέρης, τώρα ο Καμμένος και η Χρυσή Αυγή) ας απαντήσουν καλύτερα γιατί όλοι τους, ακόμα και οι πιο «ακραίοι» (π.χ. Καμμένος, Χρυσή Αυγή) συναινούν στην παραμονή της χώρας μας στην Ε.Ε. και στο Ευρώ, αποκλείοντας έτσι τη μόνη σήμερα διέξοδο για να μην αποπτωχεύσουν ακόμα μεγαλύτερα τμήματα του λαού. Ας απαντήσουν γιατί επιτίθενται στους απεργούς (έλληνες ή μετανάστες) και στηρίζουν παρά τις τάχαμου αντιμνημονιακές τους κορώνες το κεφάλαιο και την νεοφιλελεύθερη πολιτική του που σπέρνει τελικά όχι μόνο φτώχια και ανισότητα αλλά και αρρώστια και θάνατο. Ο εργαζόμενος λαός όμως έχει ακούσει τόσα και τόσα ψέματα τόσα χρόνια: θα στείλει, λοιπόν, τώρα, την πολιτική κυβέρνησης, συνεργατών της, Ε.Ε. και ΔΝΤ στο χρονοντούλαπο της ιστορίας οργανώνοντας συντονισμένα τον αγώνα του. Και σε αυτόν τον αγώνα δεν περισσεύει κανείς ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής ή θρησκείας…

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΜΑΣ Α.Ε.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας καταγγέλλει την απαράδεκτη, βαθύτατα αντιδημοκρατική απόφαση του Προσωπάρχη και Οικονομικού Διευθυντή της ΙΜΑΣ Α.Ε. Σ. Παπουτσόγλου να απαγορεύσει την συνάντηση αντιπροσωπείας της με το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων, ύστερα από πρόσκληση του εκλεγμένου συνδικαλιστή σε αυτό με το σχήμα “Εργατική Αυτονομία” Θ. Πανόπουλου. Εκφράζουμε, επίσης, τη λύπη μας για την αδύναμη αντίδραση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων απέναντι στη δικτατορική αλαζονεία της Διεύθυνσης του εργοστασίου.

            Καλούμε του εργαζόμενους της ΙΜΑΣ ΑΕ να αντιληφθούν ότι χάρη στη δικιά τους δουλειά, χάρη στη ζωή που δίνουν μέσα στο εργοστάσιο κάθε μέρα μπορεί ο Φον Παπουτσόγλου και 4-5 ακόμα εργοδοτικά “στελέχη” να απολαμβάνει μισθούς Μίδα, όταν οι ίδιοι παίρνουν ψίχουλα με καθημερινή επιβάρυνση της υγείας τους στη συγκεκριμένη χημική βιομηχανία.

            Είναι προφανές ότι η Διεύθυνση του εργοστασίου προετοιμάζει το έδαφος για την κατάθεση Επιχειρησιακής Σύμβασης αμέσως μετά τις εκλογές, οξύνοντας την εργοδοτική τρομοκρατία. Δηλώνουμε ότι σε αυτή την μεγάλη μάχη η οποία θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό τις εργασιακές σχέσεις και απολαβές στο σύνολο της Βιομηχανικής Ζώνης, οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας θα δώσουμε την μάχη υπεράσπισης και διεύρυνσης των δικαιωμάτων μας ως εργατική τάξη έξω και μέσα από τις πύλες των εργοστασίων.

            Τέλος, δηλώνουμε ευθαρσώς στον κ. Παπουτσόγλου και στα υπόλοιπα εργοδοτικά “στελέχη”: Είστε γελασμένοι εάν νομίζετε ότι με τέτοιες απαγορεύσεις θα μπορέσετε να εμποδίσετε την όσμωση των εργαζομένων με τις ιδέες της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς για κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είστε γελασμένοι εάν νομίζετε ότι μπορείτε να εφαρμόσετε τα σχέδιά σας για μετατροπή του συγκεκριμένου και άλλων εργοστασίων σε  μεξικάνικες “μακιλαδόρες”.

03/05/2012

 το Γραφείο Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας 

Οι προτάσεις της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. για την έξοδο από την κρίση.

Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία βιώνει καθημερινά την καταστροφή της ζωής της. Ο κόσμος χάνει τη δουλειά του, μειώνεται το μεροκάμματό του, διαλύονται τα σχολεία και τα νοσοκομεία του, βλέπει τη δημοκρατία να μετατρέπεται σε ένα άδειο κέλυφος. Σε αυτές τις εκλογές υπεύθυνος είναι ο καθένας μας. Το μεγάλο ζητούμενο: Στις 7 Μάη να είναι σε θέση οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, η νέοι, οι αυτοαπασχολούμενοι να παλέψουν από καλύτερες θέσεις τη οικονομική και πολιτική χούντα που μας επέβαλαν οι ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτές. 

Ποιος ο δρόμος, όμως; 

Η πρώτη προϋπόθεση σωτηρίας, είναι η διαγραφή του χρέους – ενός χρέους που έχουμε χιλιοπληρώσει. Όχι «αναστολή πληρωμών» (όπως λέει το ΛΑΟΣ και ο ΣΥΡΙΖΑ), για να τα πληρώσουμε αργότερα όπως μας κάνουν οι τράπεζες με τόκους και με πανωτόκια, αλλά διαγραφή του χρέους, τώρα. 

Την εννοούμε αυτή τη θέση. Συνιστά μια θέση σύγκρουσης και αποκόλλησης από την ΕΕ και αυτή είναι η δεύτερη προϋπόθεση που πρέπει να υπάρχει αν θέλουμε να ξεφύγουμε από την κρίση: η άμεση αποχώρηση και από την ευρωζώνη και από την ΕΕ. 

Τα παραπάνω δύο μέτρα αποτελούν τις αναγκαίες αφετηρίες για μια άλλη πορεία για την ελληνική κοινωνία, μέσα από σκληρό αγώνα και συνεργασία με άλλους λαούς. Γνωρίζουμε ότι δρόμος που προτείνουμε δεν είναι εύκολος. Είναι όμως ο μοναδικός για να διεκδικήσουμε ζωή και αξιοπρέπεια. Ο κόσμος που ζει από τη δουλειά του γνωρίζει πως δεν υπάρχουν εύκολοι δρόμοι.. 

Η διαγραφή του χρέους και η έξοδος από την ΕΕ, η εισαγωγή εθνικού νομίσματος, θα επιφέρουν αναμφίβολα μια προσωρινή αναστάτωση μερικών μηνών. Ωστόσο, θα ανοίξουν και νέες μεγάλες δυνατότητες. Θα αξιοποιηθούν χρήματα που αντί να τα δίνουμε στους δανειστές και τους τοκογλύφους, θα δοθούν για να καλύψουν τις κοινωνικές ανάγκες. Θα δημιουργηθούν περιθώρια, μέσω και της υποτίμησης, για προώθηση των αγροτικών και άλλων εξαγωγών. Θα δοθεί δυνατότητα για σταμάτημα των εισαγωγών, για τόνωση της εγχώριας παραγωγικής δραστηριότητας, σε συνδυασμό φυσικά με ένα σύνολο άλλων οικονομικών αλλά και πολιτικών μέτρων. 

Χρειάζεται εθνικοποίηση όλων των τραπεζών και ταυτόχρονο κλείσιμο των συνόρων στην διακίνηση κεφαλαίων με τον τρόπο που γίνεται μέχρι τώρα. Οι προπαγανδιστές του μαύρου μετώπου, επιχειρούν να μας αποπροσανατολίσουν, αλυχτώντας ενάντια στους φτωχούς κυνηγημένους μετανάστες, στρώνοντας και το έδαφος για τους φασίστες της Χρυσής Αυγής και πουλώντας πατριδοκαπηλία. Τα σύνορα πρέπει να κλείσουν στο φευγιό του πλούτου και αυτό είναι ένα άμεσο μέτρο της επιβίωσης του λαού μας. 

Για να υπάρξει μια ανάπτυξη προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας, πρέπει να εθνικοποιηθούν, να κοινωνικοποιηθούν, να έρθουν υπό άμεσο εργατικό έλεγχο και μετά υπό πλήρη εργατική κοινωνική κυριότητα, οι παραγωγικές μονάδες τουλάχιστον των στρατηγικών παραγωγικών τομέων της οικονομίας. Χρειάζεται οι εργαζόμενοι να αναλαμβάνουν και να λειτουργούν, μια επιχείρηση που κλείνει, χωρίς καμιά αποζημίωση για τον επιχειρηματία που την κοπανάει. Αυτός είναι ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος ώστε να σώσουμε ό,τι έχει απομείνει από το κουφάρι της Βιομηχανικής στο Βόλο που αφήσαν πίσω τους οι καπιταλιστές. 

Απέναντι στην παγκόσμια κρίση του συστήματος που βασίζεται στο ιδιωτικό κέρδος μεγαλο-καπιταλιστών και τραπεζιτών, προβάλουμε την ανάγκη και τη δυνατότητα μιας παραγωγής που θα στοχεύει στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών. 

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ