Όλοι-ες Δευτέρα 31 Οκτωβρίου, 9:00 π.μ., στο χώρο των δικαστηρίων. Κάτω τα χέρια απο τα νερά. Ο αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις δε δικάζεται.

Ο αγώνας για τα κοινωνικά αγαθά είναι δίκαιος!

Δεν δικάζεται, δεν ποινικοποιείται, δεν καταστέλλεται!

Ζώντας μια καθημερινότητα ανεργίας, διαρκούς συρρίκνωσης των ήδη πετσοκομμένων μισθών και συντάξεων, και ενώ περίθαλψη και ασφάλιση μοιάζουν με είδη «πολυτελείας» για την κοινωνική πλειοψηφία, το σύρσιμο σε δίκη ενός νέου ανθρώπου, που παλεύει για τον κοινωνικό χαρακτήρα των φυσικών αγαθών ίσως φαντάζει «ψιλά γράμματα», μπροστά στο καθημερινό κυνήγι για επιβίωση. Το μεγάλο κεφάλαιο όμως των ιδιωτικοποιήσεων, που ανοίγει με τον πιο επιθετικό και νεοθατσερικο τρόπο η κυβέρνηση, είναι άμεσα συνυφασμένο με την κατεδάφιση όλων των αναγκαίων όρων για μια αξιοβίωτη ζωή για την εργαζόμενη πλειοψηφία. Η κυβέρνηση στο πλαίσιο τήρησης των κατευθύνσεων και των συμφωνιών με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θέτοντας πάντα σαν πρόφαση την εξόφληση του χρέους, επιχειρεί να ξεπουλήσει κομμάτι – κομμάτι τη δημόσια περιουσία, αλλά και να ιδιωτικοποιήσει κάθε φυσικό αγαθό, σε συνεργασία και σύμπλευση με τις «κεφαλές» του τοπικού κράτους (δήμαρχοι, περιφερειάρχες κ.τ.λ.), τα τοπικά και ευρύτερα επιχειρηματικά συμφέροντα. Όλα αυτά για ένα χρέος που δε δημιουργήθηκε από εμάς, δεν μας ανήκει και με γνώμονα τη θεμελίωση ενός νέου τρόπου εντονότερης εκμετάλλευσης της εργασίας, του περιβάλλοντος και συνολικά της ανθρώπινης ζωής.

Το έδαφος έχει αρχίσει να στρώνεται από καιρό… Από τότε που η ΔΕΥΑΜΒ άλλαζε τον κανονισμό άρδευσης (Μάρτης 2015) με σκοπό ουσιαστικά τη δημιουργία μιας εταιρίας που συγκεντρώνοντας στα χέρια της όλα τα νερά, να μπορεί να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό προϊόν προς πώληση. Μία απόπειρα ιδιωτικοποίησης που έγινε με πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής, του πρώην δημάρχου της και των τραμπούκων του, επικροτούμενη από την κυβέρνηση και συνοδεία πλήρους κάλυψης του εγκλήματος, μέσω της «δυναμικής» συμβολής των δυνάμεων καταστολής. Αυτό που τους χάλασε το καλό κλίμα συναίνεσης, ήταν πως την ίδια στιγμή έξω από το κτίριο της ΔΕΥΑΜΒ, που περιφρουρούνταν με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, εκατοντάδες πολίτες του Βόλου και του Πηλίου, αλλά και πολιτικές και κινηματικές συλλογικότητες, κινητοποιούνταν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και της ληστρικής διαδικασίας που επιχειρούνταν σε βάρος των ζωών τους.

Ενάμισι χρόνο μετά την κινητοποίηση αυτή, οι δολοφόνοι επιστρέφουν για να ξαναχτυπήσουν, διεκδικώντας ουσιαστικά την κοινωνική σιωπή για τα εγκλήματα τους, δικάζοντας έναν νέο αγρότη που βρέθηκε στην κινητοποίηση στη ΔΕΥΑΜΒ το Μάρτη του 2015. Όπως από κοινού κυβέρνηση και δημοτική αρχή στήνουν το πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων, με τον ίδιο τρόπο είναι συναυτουργοί για τη βιομηχανία διώξεων εναντίων αγωνιστών του κινήματος. Νιώθουν ίσως πιο έτοιμοι και πιο δυνατοί, αφού πλέον έχουν στις πλάτες τους το νέο υπερταμείο και το Γ. Σταμπουλή «άνθρωπο της πόλης» στη διοίκηση του. Καλά θα κάνουν μη βιαστούν να πανηγυρίσουν… Στη δίκη, στις 31 Οκτώβρη, για εμάς δε δικάζεται απλά ένας αγωνιστής που παλεύει για αυτονόητα δικαιώματα. Δικάζεται η δυνατότητα μας με όρους συλλογικού αγώνα να διεκδικήσουμε τον κοινωνικό πλούτο για όλους εκείνους που τον έχουν ανάγκη. Δικάζεται το δικαίωμα μας να σταθούμε μπροστά και ενάντια στο τέρας των ιδιωτικοποιήσεων. Δικάζεται η δυνατότητά μας να ζήσουμε ελεύθεροι, έξω από τους νόμους της εμπορευματοποίησης και της αγοραπωλησίας όσων κινούνται και ζουν πάνω σε αυτή τη γη.

Για εμάς κανένας αγώνας για τη γη και την ελευθερία, για το ψωμί και τη δουλεία  δεν ποινικοποιείται. Κανένας αγωνιστής δεν είναι μόνος, ούτε στο δρόμο, αλλά ούτε και στην θρασύδειλη επίθεση των τοπικών αρχών στο πρόσωπό του. Μας ανήκουν όλα, διεκδικούμε τα πάντα!

Όλοι-ες Δευτέρα 31 Οκτωβρίου, 9:00 π.μ., στο χώρο των δικαστηρίων

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας