Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Για την απόφαση του σωματείου της ΜΕΤΚΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΑΝΒΟΛΙΩΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ! 18 ΦΛΕΒΑΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΜΕΤΚΑ!

H Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή – ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας καταγγέλλει την απόλυση 3 εργαζομένων, του Α.Παυλίδη, Κ.Βογιατζή και Β. Καλατζή, από την βιομηχανία της ΜΕΤΚΑ. Πιστεύουμε πως η άδικη και εκδικητική απόλυση των εργαζομένων πρέπει να ανακληθεί άμεσα.

Κατά την άποψή μας, οι τρεις απολύσεις έχουν ξεκάθαρο προσχεδιασμένο και εκδικητικό χαρακτήρα. Εντάσσονται σε ένα συντονισμένο σχέδιο εκ μέρους της Διεύθυνσης με στόχο την καταστρατήγηση των κατοχυρωμένων δημοκρατικών συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων. Ειδικότερα στρέφεται εναντίον της μεταστροφής των εργαζομένων σε πιο διεκδικητικές θέσεις, όπως αυτή σηματοδοτήθηκε ανάμεσα στα άλλα από τη δημιουργία του σχήματος «Μαζική ΕνωΤική Κίνηση για την Αλλαγή» και την υπερψήφιση του στη δεύτερη θέση στις πρόσφατες εκλογές του Σωματείου Εργαζομένων της ΜΕΤΚΑ ΑΕ.

Αυτές οι απολύσεις αποτελούν το πρώτο βήμα «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» από τη Διεύθυνση της ΜΕΤΚΑ ενάντια στις αγωνιστικές αναζητήσεις των εργαζομένων του εργοστασίου η οποία ανάμεσα στα άλλα σηματοδοτήθηκε και από τη ανάδειξη του συγκεκριμένου σχήματος σε δεύτερη δύναμη στις πρόσφατες εκλογές του Σωματείου. Αποτελεί ένα χτύπημα ενάντια σε κάθε εργαζόμενο της ΜΕΤΚΑ, ενάντια στα κατοχυρωμένα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά του δικαιώματα, ενάντια στην ίδια του την αξιοπρέπεια. Δεν είναι τυχαίο ότι έρχεται ακριβώς της στιγμή που το Σωματείο Εργαζομένων έμπαινε στη μάχη της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τη νέα χρονιά. Και όλα αυτά όταν μόνο μέσα στο πρώτο 9μηνο του 2009 τα καθαρά κέρδη του Ομίλου Μητυληναίου, στον οποίο η ΜΕΤΚΑ αποτελεί την κύρια πηγή εσόδων και κερδών, έφτασε τα 18,3 εκ. € ξεπερνώντας τα συνολικά καθαρά κέρδη όλου του 2008. Το δε ανεκτέλεστο της ΜΕΤΚΑ φτάνει αισίως τα 2,2 δις €.

Σε μια εποχή που οι εργασιακές σχέσεις μπαίνουν ξανά στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής, που οξύνεται μια αντεργατική επίθεση σε όλα τα μέτωπα, που εντείνεται η εργοδοτική επιθετικότητα και τρομοκρατία, χρειάζεται η αντίσταση, η διεκδίκηση και η συντονισμένη πάλη των εργαζόμενων για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματά τους.

Οι απολύσεις για συνδικαλιστικούς λόγους, όπως αυτή των 3 εργαζομένων στη ΜΕΤΚΑ, πρέπει να βρουν το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα μαζικά και συντονισμένα σε θέση μάχης. Ήδη και παρά τις προσπάθειες τρομοκράτησης της εργοδοσίας της ΜΕΤΚΑ το πρώτο βήμα πραγματοποιήθηκε. Το σωματείο προχώρησε 2ωρη στάση εργασίας στις 16 και 17 Φλεβάρη και σε 24ωρη απεργία την Πέμπτη 18. Από την άλλη το Εργατικό Κέντρο Βόλου κύρηξε πανβολιώτικη πανεργατική απεργία για την ίδια μέρα.Η αντικαπιταλιστική αριστερά, οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, θα συμβάλλουν ώστε να δημιουργηθεί ένα πλατύ μέτωπο αλληλεγγύης στους απολυμένους. Θα ενώσουν τη φωνή τους με τους εργαζόμενους στην ΜΕΤΚΑ, στον κλάδο του μετάλλου και συνολικά, ώστε να μην περάσει η αυθαιρεσία και ο «τσαμπουκάς» των εργοδοτών. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενώνει τη φωνή της με όλους όσους απαιτούν να ξαναγυρίσουν οι εργαζόμενοι στην δουλειά του. Και οι φωνές αυτές είναι ήδη πάρα πολλές, μαζικές και δυνατές!

Όχι στις απολύσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία! Άμεση ανάκληση της απόλυσης των Α. Παυλίδη, Κ. Βογιατζή και Β. Καλατζή!

Στηρίζουμε όλοι την απεργία του Σωματείου κατά την διάρκεια της πανεργατικής απεργίας την Πέμπτη 18 Φλεβάρη στις 9.00 στη ΜΕΤΚΑ

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας

www.antarsyamagnisias.blogspot.com

Όλοι στη Γενική Συνέλευση του Σωματείου της ΜΕΤΚΑ, Τρίτη 16 Φλεβάρη,13.00

Πάρτε πίσω τις απολύσεις τώρα!

H Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή – ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας καταγγέλλει την απόλυση 3 εργαζομένων, του Α.Παυλίδη, Κ.Βογιατζή και Β. Καλατζή, από την βιομηχανία της ΜΕΤΚΑ. Πιστεύουμε πως η άδικη και εκδικητική απόλυση των εργαζομένων πρέπει να ανακληθεί άμεσα. Σε μια εποχή που οι εργασιακές σχέσεις μπαίνουν ξανά στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής, που οξύνεται μια αντεργατική επίθεση σε όλα τα μέτωπα, που εντείνεται η εργοδοτική επιθετικότητα και τρομοκρατία, χρειάζεται η αντίσταση, η διεκδίκηση και η συντονισμένη πάλη των εργαζόμενων για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματά τους.

Η συγκεκριμένη κίνηση έρχεται να ανεβάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο το συντονισμένο σχέδιο τρομοκράτησης των εργαζομένων εκ μέρους της Διεύθυνσης εδώ και τρία χρόνια, η οποία έφτασε μέχρι του σημείου ανοιχτής παρέμβασης στις πρόσφατες εκλογές του Σωματείου Εργαζομένων η οποία καταδικάστηκε και επίσημα από το Εργατικό Κέντρο Βόλου. Οι συγκεκριμένες απολύσεις αποτελούν ξεκάθαρη εκδικητική κίνηση ενάντια στην συμμετοχή του ενός εκ των τριών εργαζομένων, του Α. Παυλίδη, σε αγωνιστικό-ταξικό σχήμα στο χώρο του εργοστασίου και τις φιλικές σχέσεις των άλλων δύο με μέλη του σχήματος.

Αυτές οι απολύσεις αποτελούν το πρώτο βήμα «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» από τη Διεύθυνση της ΜΕΤΚΑ ενάντια στις αγωνιστικές αναζητήσεις των εργαζομένων του εργοστασίου η οποία ανάμεσα στα άλλα σηματοδοτήθηκε και από τη ανάδειξη του συγκεκριμένου σχήματος σε δεύτερη δύναμη στις πρόσφατες εκλογές του Σωματείου. Αποτελεί ένα χτύπημα ενάντια σε κάθε εργαζόμενο της ΜΕΤΚΑ, ενάντια στα κατοχυρωμένα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά του δικαιώματα, ενάντια στην ίδια του την αξιοπρέπεια. Δεν είναι τυχαίο ότι έρχεται ακριβώς της στιγμή που το Σωματείο Εργαζομένων έμπαινε στη μάχη της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τη νέα χρονιά.

Και όλα αυτά όταν μόνο μέσα στο πρώτο 9μηνο του 2009 τα καθαρά κέρδη του Ομίλου Μητυληναίου, στον οποίο η ΜΕΤΚΑ αποτελεί την κύρια πηγή εσόδων και κερδών, έφτασε τα 18,3 εκ. € ξεπερνώντας τα συνολικά καθαρά κέρδη όλου του 2008. Το δε ανεκτέλεστο της ΜΕΤΚΑ φτάνει αισίως τα 2,2 δις €.

Οι απολύσεις για συνδικαλιστικούς λόγους, όπως αυτή των 3 εργαζομένων στη ΜΕΤΚΑ, πρέπει να βρουν το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα μαζικά και συντονισμένα σε θέση μάχης. Η αντικαπιταλιστική αριστερά, οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, θα συμβάλλουν ώστε να δημιουργηθεί ένα πλατύ μέτωπο αλληλεγγύης στους απολυμένους. Θα ενώσουν τη φωνή τους με τους εργαζόμενους στην ΜΕΤΚΑ, στον κλάδο του μετάλλου και συνολικά, ώστε να μην περάσει η αυθαιρεσία και ο «τσαμπουκάς» των εργοδοτών. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενώνει τη φωνή της με όλους όσους απαιτούν να ξαναγυρίσουν οι εργαζόμενοι στην δουλειά του. Και οι φωνές αυτές είναι ήδη πάρα πολλές, μαζικές και δυνατές!

Όχι στις απολύσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία! Άμεση ανάκληση της απόλυσης των Α. Παυλίδη, Κ. Βογιατζή και Β. Καλατζή!

Όλοι στη Γενική Συνέλευση του Σωματείου την Τρίτη 16 Φλεβάρη στις 13.00 για να δοθεί μια μαζική και αγωνιστική απάντηση την εργοδοσία της ΜΕΤΚΑ


ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας
www.antarsyamagnisias.blogspot.com

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Δελτίο τύπου ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Μαγνησίας για τις απολύσεις στην ΜΕΤΚΑ

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Μαγνησίας – Γραφείο Τύπου

Ανακοίνωση

Σχετικά με την απόλυση των 3 εργαζομένων από την ΜΕΤΚΑ

H Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή –ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας καταγγέλλει την απόλυση 3 εργαζομένων, του Α.Παυλίδη, Κ.Βογιατζή και Β. Καλατζή, από την βιομηχανία της ΜΕΤΚΑ. Η απόλυση γίνεται σε μια περίοδο όπου ο αγώνας των εργαζομένων της επιχείρησης για καλύτερες εργασιακές συνθήκες βρίσκεται σε εξέλιξη.

Πιστεύουμε πως η άδικη και εκδικητική απόλυση των εργαζομένων πρέπει να ανακληθεί άμεσα. Σε μια εποχή που οι εργασιακές σχέσεις μπαίνουν ξανά στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής, που οξύνεται μια αντεργατική επίθεση σε όλα τα μέτωπα, που εντείνεται η εργοδοτική επιθετικότητα και τρομοκρατία, χρειάζεται η αντίσταση, η διεκδίκηση και η συντονισμένη πάλη των εργαζόμενων για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματά τους. Οι απολύσεις για συνδικαλιστικούς λόγους, όπως αυτή των 3 εργαζομένων στη ΜΕΤΚΑ, πρέπει να βρουν το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα μαζικά και συντονισμένα σε θέση μάχης.

Η αντικαπιταλιστική αριστερά, οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, θα συμβάλλουν ώστε να δημιουργηθεί ένα πλατύ μέτωπο αλληλεγγύης στους απολυμένους. Θα ενώσουν τη φωνή τους με τους εργαζόμενους στην ΜΕΤΚΑ, στον κλάδο του μετάλλου και συνολικά, ώστε να μην περάσει η αυθαιρεσία και ο «τσαμπουκάς» των εργοδοτών.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενώνει τη φωνή της με όλους όσους απαιτούν να ξαναγυρίσουν οι εργαζόμενοι στην δουλειά του. Και οι φωνές αυτές είναι ήδη πάρα πολλές, μαζικές και δυνατές!

Όχι στις απολύσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία!

Άμεση ανάκληση της απόλυσης των Α. Παυλίδη, Κ. Βογιατζή και Β. Καλατζή!

Όλοι στις Απεργίες, όλοι στους δρόμους, ενάντια στην αντεργατική επίθεση.

Γραφείο Τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας

www.antarsyamagnisias.blogspot.com

Βόλος, 12/2/2010

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

10 Φλεβάρη: ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!



10 Φλεβάρη: Να πάμε τον αγώνα ένα βήμα μπρος

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας καλεί κάθε εργαζόμενο, φοιτητή και μαθητή να συμμετάσχει στην απεργιακή κινητοποίηση της 10 Φλεβάρη. Μπορεί και πρέπει να αποτελέσει μία πρώτη μαζική απάντηση απέναντι στο σχέδιο «εθνικής συναίνεσης», το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ), που προωθούν από κοινού ΕΕ, Κυβέρνηση, ΝΔ και ΛΑΟΣ με σκοπό να φορτώσουν το συνολικό βάρος της καπιταλιστικής κρίσης στην πλάτη των εργαζομένων και της νεολαίας.

Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία που πλέον παίζει ανοικτό εργοδοτικό και κυβερνητικό ρόλο. Διέβαλαν την απεργιακή κινητοποίηση στις 17 Δεκέμβρη. Η ΓΣΕΕ κυρήσσει διασπαστική απεργία στις 24 Φλεβάρη προωθώντας στην πράξη το αστικό σχέδιο να μπουν οι ερργαζόμενοι σε έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο για το πώς θα μοιραστούν στο εσωτερικό της οι επιπτώσεις της κρίσης. Δυστυχώς, οι κινήσεις αυτές δεν οφείλονται μόνο στις παρατάξεις των αστικών κομμάτων της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Οι ευθύνες για την υπονόμευση της απεργίας της απεργίας στις 17 Δεκέμβρη βαραίνουν εξίσου την μεγάλη πλειοψηφία των συνδικαλιστών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για τη συμπαράταξή τους στο μπλοκ κυβέρνησης – εργοδοτών – ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ.

Η απεργία στις 10 Φλεβάρη είναι συνέχεια αυτής της 17 Δεκέμβρη. Δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία και αρκετές ομοσπονδίες σπάσανε την εργοδοτική και κυβερνητική τρομοκρατία στην πράξη, απεργώντας και συμμετέχοντας στην απεργία. Ιδιαίτερα ελπιδοφόρα ήταν η συνέχιση και προώθηση του οριζόντιου συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων σε αρκετές πόλεις, δείχνοντας ότι η λογική της ισότιμης και «από τα κάτω» οργάνωσης του εργατικού αγώνα, που πρώτη φορά είδαμε στο κίνημα αλληλεγγύης για την Κωνσταντίνα Κούνεβα, μπορεί να πάρει μόνιμα χαρακτηριστικά. Στο Βόλο άμεση είναι η δυνατότητα συνέχισης και μονιμοποίησης της αμοιβαίας συζήτησης μεταξύ πρωτοβάθμιων σωματείων που προσπαθήθηκε τον περασμένο Νοέμβρη.

Στις 10 Φλεβάρη πρέπει να κάνουμε ένα ακόμα βήμα μπρος. Αν και δεν πιστεύουμε ότι διάσπαρτες 24ωρες απεργίες πρόκειται να φέρουν κάποιο άμεσο αποτέλεσμα, μπορούν και είναι αναγκαίο να αποτελέσουν κόμβους στην ανάπτυξη ενός ενιαίου εργατικού αγώνα:

· για τη μάχη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας

· για τη μάχη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία

· για τη μάχη ίδρυσης νέων σωματείων

Όσο σημαντική είναι η άμεση εργασιακή κινητοποίηση για τα άμεσα θέματα που απασχολούν τους εργαζόμενους σε κάθε χώρο, άλλο τόσο σημαντική είναι η ενοποίησή τους σε κεντρικούς πολιτικούς στόχους. Οι μέρες που ξεκομμένοι αγώνες από μόνοι τους μπορούν να νικήσουν έχουν τελειώσει. Το απέδειξε πάνω απ’όλα η ηρωϊκή απεργία των δασκάλων το φθινόπωρο του 2006. Παλεύουμε για έναν εργατικό κίνημα που θα βάλει ξεκάθαρα τον πολιτικό στόχο ανατροπής του καπιταλιστικού Προγράμματος «Σταθερότητας και Ανάπτυξης» ως προϋπόθεση και «μέθοδο» για την ικανοποίηση των εργατικών αναγκών σε κάθε χώρο, κλάδο και συνολικά.

Κατά την άποψή μας, η «ταξικότητα» κάθε δύναμης που δρα στο εργατικό κίνημα θα κριθεί στην προώθηση ενός ενιαίου εργατικού αγώνα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Με αυτά τα κριτήρια κρίνουμε και τη δράση του ΠΑΜΕ. Χαιρετίζουμε την δράση του για την επιτυχία των απεργιακών κινητοποιήσεων στις 17 Δεκέμβρη και στις 10 Φλεβάρη. Ωστόσο η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλουν οι συναγωνιστές του ΠΑΜΕ, ώστε να μην συναντηθούν έστω και στα 500 μέτρα με άλλες απεργιακές πορείες, κάνει επιτακτική την άσκηση σκληρής κριτικής στην κομματική περιχαράκωση του ΠΑΜΕ, που χρόνια τώρα αποδεικνύεται καταστροφική για τα εργατικά συμφέροντα. Η τακτική της αναγνώρισης ως αγωνιστών μόνο όσων διαθέτουν «πιστοποιητικά ιδεολογικών φρονημάτων» από την κ. Παπαρήγα, έχει απομονωθεί στην πράξη από τα κινήματα της νεολαίας, από τις μεγάλες απεργίες στο χώρο της εκπαίδευσης. Μια τέτοια τακτική στους αγώνες των εργαζομένων έχει αποβεί μοιραία ως προς τη νικηφόρα κατάληξή τους.

Έχουμε τέτοια παραδείγματα και στην Μαγνησία. Στην απεργιακή συγκέντρωση της 17 Δεκέμβρη στην Πλ. Ελευθερίας συμμετείχαν και οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Αρχιτεκτονικής και Χωροταξίας μετά από απόφαση μαζικών Γενικών Συνελεύσεων. Ωστόσο, η τοπική γραμματεία του ΠΑΜΕ «εξαφάνισε» τους Συλλόγους προς όφελος κάποιων νεφελωδών κομματικών «Επιτροπών Αγώνα» της ΚΝΕ. Πρόκειται για χτύπημα ενάντια στα ίδιo το μαζικό κίνημα, κόντρα στα επίσημα σωματεία της νεολαίας. Αλήθεια, αν έτσι φέρονται οι «ταξικές δυνάμεις» γιατί να μην νιώθουν άνετα οι εργοδότες να στήνουν «κίτρινες» «επιτροπές αγώνα»; Μήπως κάτι τέτοιο δεν έγινε με το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων; Παρ’ όλη την αγωνιστική στάση της πλειοψηφίας των μελών του, ο δρόμος της κομματικής περιχαράκωσης του ΠΑΜΕ οδηγεί στην ήττα. Ο ηρωϊκός και ελπίζουμε όχι αδιέξοδος αγώνας των εργαζομένων του Κανάκη, που όπως πλειστάκις μας ενημέρωσε το Συνδικάτο Μετάλλου τον διαχειρίζεται αποκλειστικά το ίδιο, διδάσκει πολλά...

Οι δυνάμεις της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς παλεύουν για την εμφάνιση με διαδικασίες βάσης στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων ενός ενιαίου πολιτικού εργατικού αγώνα ανατροπής της αντιλαϊκής επίθεσης. Εφόσον δεν υπάρχουν ακόμα οι όροι στο Βόλο για μια απεργιακή συγκέντρωση που καλείται από τον οριζόντιο συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, όπως σε άλλες πόλεις, στις 10 Φλεβάρη θα παρέμβουμε στην απεργιακή συγκέντρωση στο ΕΚΒ.

Όπως και στις άλλες πόλεις καλούμε όλες οι απεργιακές συγκεντρώσεις να ενωθούν σε μία ενιαία εργατική πορεία. Ελπίζουμε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ να πάψουν να έχουν σα βασικό κριτήριό την εκλογική άνοδο στις επόμενες εκλογές και να υπηρετήσσουν άμεσα τις ανάγκες του ενιαίου εργατικού αγώνα. Ειδάλως, αν περάσει ο κοινωνικός αρμαγεδώνας που προωθούν από κοινού ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΝΔ-ΛΑΟΣ το πιο πιθανό είναι οι ψήφοι τους να πάνε «χέρι-χέρι» με τις πιο σκοτεινές επιλογές που προσφέρει το καπιταλιστικό σύστημα...

http://antarsyamagnisias.blogspot.com

www.antrasya.org

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ




Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Να καταργηθεί το σύμφωνο σταθερότητας

Αγώνας κατά της Ε.Ε.


Για τους μετανάστες και την επίθεση που δέχονται

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΛΗΡΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ,
ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, ΤΡΙΤΗ 26 ΓΕΝΑΡΗ, ΟΜΟΝΟΙΑ 6ΜΜ


Το νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την ιθαγένεια και τη ψήφο των μεταναστών εμφανίζεται σαν μια μεγάλη «αλλαγή σελίδας» από τις πολιτικές του παρελθόντος.
Η κυβέρνηση μάλιστα πλάι στη συναίνεση που απαιτεί για να επιβάλει αντεργατικά μέτρα όπως αυτά που σχεδιάζουν τραπεζίτες και ΕΕ με το Πρόγραμμα Σταθερότητας και τον Καλλικράτη ελπίζει ότι θα της αποδώσουμε εύσημα κοινωνικής ευαισθησίας.

Δεν έχουμε κανένα λόγο να υποτάξουμε στις κυβερνητικές παραχωρήσεις με το σταγονόμετρο το κίνημα που συγκρούστηκε με τις ρατσιστικές θηριωδίες της ΝΔ, με τις δολοφονίες μεταναστών, τις επιχειρήσεις σκούπα της Αστυνομίας, τα βασανιστήρια στα Αστυνομικά Τμήματα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τη δολοφονική επίθεση κατά της συνδικαλίστριας μετανάστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα και τις άθλιες συνθήκες δουλεμπορικής εργασίας, τις επιθέσεις των φασιστών στις γειτονιές.

Πρέπει να ξαναβγούμε στο δρόμο του αγώνα για να εμποδίσουμε τη διάσπαση της εργατικής τάξης με βάση τη καταγωγή, το χρώμα του δέρματος, την θρησκεία και να απαιτήσουμε πλήρη δικαιώματα εφ άπαξ και όχι…σε μικρές δόσεις κάθε μία δεκαετία η εικοσαετία. Οι μετανάστες που ζουν στη χώρα για είκοσι και παραπάνω χρόνια και φτάνουν το ένα εκατομμύριο αξίζουν να έχουν ίσα δικαιώματα και ελευθερίες σαν κι αυτές που καταχτήσαμε με τους αγώνες μας και όχι να ζουν σε καθεστώς παρανομίας, μαύρης εργασίας και υπερεκμετάλλευσης. Γιατί όπου επικρατεί ο ρατσισμός και οι διακρίσεις περνάει η διάσπαση, δυναμώνουν τα αφεντικά και χτυπιούνται τα μεροκάματα και οι δουλειές μας. Αντίθετα με την ενότητα και τον κοινό αγώνα όλοι μαζί υπερασπίζουμε τα δικαιώματα μας.

Οι είκοσι μετανάστες που πνίγηκαν στο Αιγαίο και οι βασανισμένοι στο ΑΤ Ακροπόλεως μας θυμίζουν ότι η πραγματικότητα της ζωής των μεταναστών δεν απέχει από την κόλαση ούτε αλλάζει με την συγνώμη και τις δηλώσεις συμπάθειας των υπουργών.
Μεγάλη μερίδα των μεταναστών που ζει και εργάζεται επί πολλά χρόνια στη χώρα μας δεν έχει κατορθώσει να νομιμοποιηθεί ή έχει εκπέσει από το καθεστώς νομιμότητας λόγω της αντιμεταναστευτικής πολιτικής. Στα πλαίσια αυτά ένα εργαλείο καταπίεσης και διόγκωσης της ανασφάλειας ήταν η πολιτική απέναντι στα παιδιά των μεταναστών (νόμιμων ή παράνομων). Τα παιδιά των μεταναστών παρότι γεννιόνταν στην Ελλάδα και παρακολουθούσαν (όσα μπορούσαν) ελληνικά σχολεία δεν είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, τα περισσότερα δε από αυτά δεν μπορούσαν να αποκτήσουν καμία ιθαγένεια, με αποτέλεσμα να μην τους αναγνωρίζεται κανένα κοινωνικό και πολιτικό δικαίωμα σε καμία χώρα του κόσμου. Χωρίς δεσμό με καμία χώρα ή έστω έχοντας ένα εντελώς τυπικό δεσμό με τη χώρα καταγωγής των γονιών τους με την οποία καμία σχέση δεν είχαν –και στην οποία δεν μπορούσαν άλλωστε να επιστρέψουν- παρέμεναν και αυτά και οι γονείς τους όμηροι των διαθέσεων του ελληνικού κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.
Καιρός ήταν λοιπόν να σπάσει η ρατσιστική λογική του «Έλληνας γεννιέσαι-δεν γίνεσαι» που είχε αποκρυσταλλωθεί με τον ισχύοντα κώδικα ιθαγένειας και αποτελούσε θεσμικό προπύργιο της μετεμφυλιακής ακροδεξιάς.

Για ζητήματα όμως αυτονόητα όπως το δικαίωμα στην ιθαγένεια για παιδιά που γεννήθηκαν και σπούδασαν στη χώρα η το δημοκρατικό δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι αντί να κατοχυρωθούν μπαίνουν απευθείας στη κλίνη του Προκρούστη για κουτσούρεμα! Την ώρα που ο αριθμός των παιδιών πλησιάζει τις 300.000 το νομοσχέδιο με την κατηγοριοποίηση που επιβάλει απατώντας οι γονείς να είναι «νόμιμοι» στερεί τη δυνατότητα για ιθαγένεια στην μεγάλη πλειοψηφία. Διότι οι παραλογισμοί του συστήματος «νομιμοποίησης του ΠΑΣΟΚ το 1997 και της ΝΔ το 2005 έχουν αφήσει χωρίς χαρτιά σχεδόν 200.000 μετανάστες μακράς διάρκειας παραμονής ενώ 170.000 έχασαν για λίγα ένσημα την ανανέωση των αδειών.
Την ίδια ώρα το δικαίωμα ψήφου σε μετανάστες μη ελληνικής καταγωγής δίνεται 76.000 μετανάστες μόνο. Αντίστοιχα το δικαίωμα πολιτογράφησης συναντάει τόσα εμπόδια όσα και η προσπάθεια των πρώτων μεταναστών που πήραν άδεια παραμονής. Πολλά εμπόδια και ένα χαράτσι χιλίων ευρώ!
Στη πράξη μια ελάχιστη μειοψηφία των μεταναστών που ζουν εδώ και δύο δεκαετίες στη χώρα μπαίνουν σε αυτές τις ρυθμίσεις του. Η συντριπτική πλειοψηφία θα εξακολουθήσει να αντιμετωπίζεται με τις ρατσιστικές διακρίσεις και το άθλιο κυνηγητό της Αστυνομίας, με τους πνιγμούς δεκάδων μεταναστών στα σύνορα όπως έγινε τις τελευταίες μέρες. Το ΠΑΣΟΚ αντί να διευρύνει τα δικαιώματα καθιστώντας τα πλήρη και για όλους στη πράξη διασπά παραπέρα τους μετανάστες σε «νόμιμους» και «παράνομους» δίνοντας στους πρώτους συμβολικά δικαιώματα και στους δεύτερους απελάσεις και διώξεις.
Είναι μια πολιτική που συμπληρώνει τα μέτρα καπιταλιστικής εξόδου από τη κρίση φορτώνοντας στις πλάτες των εργαζόμενων και της νεολαίας τις συνέπειες της κρίσης.
Η ΝΔ έτρεξε να πάρει αγκαλιά το ΛΑΟΣ για να οργανώσουν μαζί μια χυδαία ρατσιστική εκστρατεία κατά των δικαιωμάτων των μεταναστών. Το ΛΑΟΣ με θράσος μιλάει για «αλλοίωση του εκλογικού σώματος» και υποκριτικά απαιτεί δημοψήφισμα όταν το όραμα του είναι η συντριβή κάθε εκλογικής διαδικασίας όπως άλλωστε υποστηρίζουν οι ακραιφνείς υποστηρικτές της χούντας και της φασιστικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου που στεγάζει. Ο ρατσιστικός κατήφορος του σταματά μόνο με την ανάπτυξη του κινήματος των εργατών και της νεολαίας που γεννάνε την ελπίδα για την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης και που για τη διαιώνιση της στηρίζεται στη διάσπαση των εργατών. Γι αυτό και όλοι αυτοί επιδιώκουν να μετατρέψουν στους μετανάστες αποδιοπομπαίους τράγους για τα αδιέξοδα του χρεοκοπημένου συστήματος τους.
Καλούμε τα συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους, τις κοινότητες των μεταναστών, την Αριστερά και τα κινήματα, να δώσουμε ενωτικά την μάχη σε αυτόν τον δρόμο. Για την ήττα της αντι-μεταναστευτικής πολιτικής.
Για νομιμοποίηση των μεταναστών/άσυλο στους πρόσφυγες/δικαίωμα επιλογής ελληνικής ιθαγένειας/ελεύθερη μετακίνηση/ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Για την συντριβή των ρατσιστικών, φασιστικών και ξενοφοβικών προκλήσεων του ΛΑΟΣ και των νεοναζί.
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ. ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΜΑΖΙ!

- Δικαίωμα επιλογής της ελληνικής ιθαγένειας, χωρίς απώλεια της ιθαγένειας της χώρας προέλευσης. Δικαίωμα ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά των μεταναστών τα οποία έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα.
- Πολιτικά δικαιώματα και δικαίωμα ψήφου. Κατοχύρωση όλων των κοινωνικών, πολιτικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών δικαιωμάτων για όλους τους μετανάστες. Λατρευτικοί χώροι και κοιμητήρια. Βοήθεια στην εκπαίδευση, με τάξεις υποδοχής για μαθητές και ενήλικες, προγράμματα εκμάθησης της μητρικής γλώσσας κλπ.
- Άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς όρους και προυποθέσεις, να σπάσει ο φαύλος κύκλος παρανομία – εξαθλίωση – παρανομία. Να απλοποιηθεί και να διευρυνθεί χρονικά η απόκτηση άδειας παραμονής και εργασίας στην Ελλάδα, χωρίς τα απαράδεκτα χαράτσια που βαρύνουν τους μετανάστες.
- Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες. Να φύγει από την αστυνομία η αρμοδιότητα εξέτασης των αιτημάτων ασύλου
- Οι μετανάστες είναι κομμάτι της εργατικής τάξης! Ίση αμοιβή για ίση δουλειά. Όχι στη μαύρη ανασφάλιστη εργασία και στην τρομοκρατία του κεφαλαίου. Όχι άλλες Κούνεβες.
- Άνοιγμα των συνδικάτων στους μετανάστες, νόμιμους και «παράνομους», όπως και σε όλο τον κόσμο της ελαστικής εργασίας.
- Να καταργηθεί η FRONTEX,το απαράδεκτο Σύμφωνο Μετανάστευσης της ΕΕ, ο Κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ και η Συνθήκη Σένγκεν. Να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα και δικαίωμα μετακίνησης στην ΕΕ σε όσους μετανάστες το επιθυμούν.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α